Terier irlandzki

Terier irlandzki

Inne nazwy	Irish red terrier, Irish Terrier
Kraj patronacki	Irlandia
Kraj pochodzenia	Irlandia[1]
Wymiary
Wysokość	ok. 45 cm
Masa	12-13 (psy), ok. 11 (suki) kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa III, Sekcja 1, nr wzorca 139
AKC	Terrier
ANKC	Grupa 2 - Terriers
CKC	Grupa 4 - Terriers
KC(UK)	Terrier
NZKC	Terrier
UKC	Grupa 7 - Terrier
Wzorce rasy
FCI AKC ANKC CKC KC(UK) NZKC UKC
Multimedia w Wikimedia Commons

Terier irlandzki – rasa psa, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Typ wilkowaty^[2]. Nie podlega próbom pracy^[1].

W końcu XIX ujednolicono pod względem umaszczenia teriery wywodzące się z Irlandii. Od tamtej pory wszystkie teriery irlandzkie były maści czerwonej. 31 marca 1879 roku został utworzony pierwszy klub tej rasy w Irlandii. Pod koniec XIX w. terier irlandzki został uznany przez Kennel Club.

Pies średniej wielkości, żywy w ruchach, sylwetka wpisana w krótki prostokąt.

• Szyja jest długa bez zbędnej skóry.
• Grzbiet silny, prosty dobrze umięśniony.
• Klatka piersiowa ledwo sięgająca do łokci, brzuch jest lekko podciągnięty.
• Kończyny przednie: Łopatki są foremne, długie i ułożone ukośnie ku tyłowi. Kończyny średniej długości, dobrze są związane z łopatkami, całkowicie proste, o dobrze rozwiniętym kośćcu i mięśniach. Łokcie poruszają się swobodnie po bokach tułowia, śródręcze krótkie i proste, nadgarstek ledwie widoczny. Łapy silne, zaokrąglone, średniej wielkości, nie wykręcone ani do wewnątrz ani na zewnątrz, palce wysklepione. Pazury są czarne a opuszki dobrze rozwinięte.
• Kończyny tylne są silne i muskularne. Staw skokowy znajduje się blisko ziemi, a kolana są dobrze zaokrąglone. W chodzie tylne kończyny wyraźnie są wyrzucane przed siebie. Kolano nie odchylone ani do wewnątrz ani na zewnątrz.
• Ogon jest dobrze okryty krótkim, szorstkim włosem nie tworzącym jednak szczotki. Względnie wysoko noszony. Jednak nie ponad grzbietem ani zakręcony.

Włos jest twardy, gruby, szorstki, przylegający. Pod szorstką pokrywą podszycie z krótkiego, delikatnego miękkiego włosa. Na kufie znajduje się charakterystyczna broda.

Maść jest jednolita. Spotykane są różne odcienie rudego. Pożądana jest barwa od rudego do koloru słomy. Na piersi i łapach czasami mogą występować białe znaczenia. Na łapach uznawane są one za błąd, natomiast biała plamka na piersi przy maści jednolitej jest dopuszczalna.

Terier irlandzki wobec ludzi jest łagodny, bywa konfliktowy wobec innych psów. Jest znany ze swej odwagi, wręcz zuchwałości w czasie polowania lub walki. Stąd bywa nazywany „rudym diabłem”. Psy tej rasy wykazują silny instynkt myśliwski i duże przywiązanie do swego pana. Uczą się łatwo, zalecane jest szkolenie metodą klikerową. Terier irlandzki jest silny, żywy i odporny.

Większość terierów irlandzkich dziś pełni funkcje psa rodzinnego i stróża. Jest wykorzystywany także jako tępiciel gryzoni, aporter postrzałków czy pies tropiący.

Włos teriera irlandzkiego jest łatwy w pielęgnacji, wymaga regularnego trymowania.

W Polsce psy tej rasy są rzadko spotykane.

• 
  Terier irlandzki
• 
  Terier irlandzki
• 
  Terier irlandzki
• 
  Zręcznym skokiem
• 
  Terier irlandzki około 1915 r
• 
  Młody Terier irlandzki

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 106. ISBN 83-7073-122-8.
• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7. Brak numerów stron w książce