Pałac w Błudowie

Pałac w Błudowie

Państwo	I Rzeczpospolita
Miejscowość	Błudów
Typ budynku	pałac
Inwestor	Jakub Sobieski
Ukończenie budowy	XVII w.
Zniszczono	XVIII w.
Pierwszy właściciel	Jakub Sobieski
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Pałac w Błudowie
Położenie na mapie Ukrainy Pałac w Błudowie
50°35′34″N 24°53′38″E/50,592778 24,893889

Pałac w Błudowie – wybudowany w XVII w. przez Jakuba Sobieskiego^[1].

Pałac Sobieskiego w Błudowie spłonął w XVIII wieku. Pod koniec XIX wieku we wsi znajdowały się jeszcze jego ruiny. Henrietta (Henryka) z Działyńskich (1794–1869), żona Alek­sandra Błędowskiego (1788–1831)^[2] opisując we wspomnieniach resztki budowli, napisała, że pod dawnym pałacem znajdowały się ogromne lochy. Pozostałości pałacu, takie jak: drzwi z wyrytymi psalmami króla Dawida oraz elementy architektoniczne: obramienia okien z ciosów kamiennych, aniołki i karnisze przekazane zostały przez Aleksandra Błędowskiego do Woronczyna, gdzie stały się zdobieniami kaska­dy. Woronczyn był siedzibą Ludwika Kropińskiego, generała brygady armii Księstwa Warszawskiego, poety, dramatopisarz i powieściopisarza^[3], którego żoną była Aniela Błędowska^[4], siostra Aleksandra.

Przy pałacu stał stary lamus, wzniesiony również przez Sobieskiego^[5]. Błędowscy obok pozostałości pałacu zbudowali dwór w stylu późnobarokowym. Po Henriecie właścicielką dworu została jej córka Wincentyna Błędowska^[6], żona Aleksandra Jaźwińskiego.

• Roman Aftanazy Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom 11, Uzupełnienia, 1997, str. 617-619.
• Henrietta z Działyńskich Błędowska, Pamiątka przeszło­ści. Wspomnienia z lat 1794-1832, opracowały i wstępem poprzedziły K. Kostenicz i Z. Makowiecka, Warszawa 1960, s. 193-194, 326-327.

• Błudów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 254 .
• Błudów