Necho II

Necho II
	; Brązowa statuetka Necho I lub Necho II
	władca starożytnego Egiptu
Okres	od 610 p.n.e.; do 595 p.n.e.
Poprzednik	Psametych I
Następca	Psametych II
	Dane biograficzne
Dynastia	XXVI dynastia
Data śmierci	595 p.n.e.
Ojciec	Psametych I
Matka	Mehitenusechet
Dzieci	Psametych II
	Multimedia w Wikimedia Commons

Necho II – faraon z XXVI dynastii saickiej, władca Egiptu w latach 610–595 p.n.e.^[1]^[a] Syn Psametycha I i królowej Mehitenusechet.

Polityka

Zagraniczna

Zdecydował się na udzielenie pomocy Aszur-uballitowi II, ostatniemu królowi Asyrii, za cenę Syrii, Fenicji i Judy. Musiał stłumić powstanie w Gazie. W czasie marszu na północ do Syrii, którą pragnął zająć przed Nabopolassarem, został zaatakowany przez króla Judy Jozjasza^[2]. Pokonał go w bitwie pod Megiddo w 609 p.n.e., a królestwo Judy stało się lennem Egiptu^[3]. Necho II zajął Syrię i połączył się z wojskami Aszur-uballita II pod Karkemisz. Babilończycy pod wodzą Nabuchodonozora II zaatakowali armię asyro-egipską w 605 p.n.e. Jak relacjonuje prorok Jeremiasz:

Usłyszały narody o twej hańbie, ziemia się napełniła twoim bolesnym wołaniem. Jeden wojownik potknął się o drugiego, obaj razem upadli.

Necho II po klęsce szybko wycofał się do Egiptu, na który najechał Nabuchodonozor II, pustosząc Deltę Nilu.

Z państwem Kusz utrzymywał poprawne stosunki, trzymając granicę na wysokości Elefantyny.

Wewnętrzna

Kontynuował linię polityczną Psametycha:

Rozwijał greckie osadnictwo,
oparł siłę swej armii na greckich najemnikach,
przy pomocy podległych mu wcześniej miast fenickich wybudował potężna flotę,
- operującą na Morzu Śródziemnym i Morzu Czerwonym,
- w celach handlowych i wojennych,
lecz nie ukończył kanału mającego połączyć peluzyjską odnogę Nilu z Morzem Czerwonym.

Według Herodota (księga IV, 42) z rozkazu Necho II Fenicjanie około roku 600 p.n.e. opłynęli Afrykę:

Nekos, król Egiptu (...) wysłał Fenicjan na okrętach z tym poleceniem, ażeby w drodze powrotnej wpłynęli przez słupy Heraklesa na morze północne i tą drogą wrócili do Egiptu. Fenicjanie więc wyruszyli z Morza Czerwonego i płynęli przez morze południowe. Ilekroć nastawała jesień, lądowali i osiewali pola, do jakiejkolwiek w danym razie okolicy Libii [Afryki] dotarli, i oczekiwali tam żniw: a skoro zboże zżęli, płynęli dalej, tak że po upływie dwóch lat skręcili w trzecim roku przy słupach Heraklesa i przybyli do Egiptu. A opowiadali oni – co mnie nie wydaje się wiarygodne, może jednak komuś innemu – że podczas swej jazdy dokoła Libii mieli słońce po prawej stronie.

Wzmianka o Słońcu świadczy o prawdziwości tej relacji.

Tytulatura

Królewski Protokół

serech lub Horusowe:

trl.: siꜢ-ib^[4]^[5]

nebti lub Należący do Obu Pań:

trl.: mꜢꜤ-ḫrw^[4]^[5]

Złotego Horusa:

trl.: mry-nṯrw^[4]^[5]

prenomen lub imię tronowe:

trl.: wḥm-ib-rꜤ^[4]^[5] (Uhemibre^[6])

tłum.: O Odnawiającej Się Woli, Re^[7]

nomen lub imię rodowe:

trl.: n(y) kꜢw^[4]^[5] (Nykau^[6])

Oprócz wymienionych znane jest kilka odmiennych wariantów zapisu hieroglificznego niektórych imion Necho^[8]^[5].

Uwagi

↑ Podawane są również lata panowania 609–599. (Józef Wolski, Historia Powszechna Starożytność, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 90

Przypisy

↑ Horst Klengel, Historia i kultura starożytnej syrii Państwowy Instytut Wydawniczy; Warszawa 1971
↑ 2Krl 23,29 w przekładach Biblii.
↑ 2Krn 36,3 w przekładach Biblii.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ronald J.R.J. Leprohon Ronald J.R.J., Denise M.D.M. Doxey Denise M.D.M., The great name: ancient Egyptian royal titulary, Atlanta: Society of Biblical Literatures, 2013 (Writings from the ancient world), s. 165, ISBN 978-1-58983-767-6 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f PeterP. Lundström PeterP., Necho II in hieroglyphics [online], Pharaoh.se [dostęp 2023-05-28] (ang.).
↑ ^a ^b BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 792, ISBN 978-83-244-1042-2 .
↑ Egipt Starożytny - XXVI Dynastia [online], www.narmer.pl [dostęp 2023-05-29] .
↑ Jürgen vonJ. Beckerath Jürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 274-275, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27] (niem.).

Bibliografia

Horst Klengel, Historia i kultura starożytnej Syrii, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971
Józef Wolski, Historia Powszechna. Starożytność, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007
Iwaskiewicz Piotr, Łoś Wiesław, Stępień Marek, Władcy i wodzowie starożytności słownik, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998

[2] Podawane są również lata panowania 609–599. (Józef Wolski, Historia Powszechna Starożytność, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 90

[1] Horst Klengel, Historia i kultura starożytnej syrii Państwowy Instytut Wydawniczy; Warszawa 1971

[3] 2Krl 23,29 w przekładach Biblii.

[4] 2Krn 36,3 w przekładach Biblii.

[tytulatura-5] Ronald J.R.J. Leprohon Ronald J.R.J., Denise M.D.M. Doxey Denise M.D.M., The great name: ancient Egyptian royal titulary, Atlanta: Society of Biblical Literatures, 2013 (Writings from the ancient world), s. 165, ISBN 978-1-58983-767-6 .

[Lundstrom-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f PeterP. Lundström PeterP., Necho II in hieroglyphics [online], Pharaoh.se [dostęp 2023-05-28] (ang.).

[kwiatkowski-7] BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 792, ISBN 978-83-244-1042-2 .

[narmer-8] Egipt Starożytny - XXVI Dynastia [online], www.narmer.pl [dostęp 2023-05-29] .

[9] Jürgen vonJ. Beckerath Jürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 274-275, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27] (niem.).

[1]