Michalici

Michalici

Dewiza: Któż jak Bóg (łac.) Quis ut Deus
Pełna nazwa	Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła
Nazwa łacińska	Congregatio Sancti Michaelis Archangeli
Skrót zakonny	CSMA
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	Bł. Bronisław Markiewicz
Data założenia	1897
Data zatwierdzenia	1921
Przełożony	ks. Dariusz Wilk
Liczba członków	330 (2016)
Strona internetowa

Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (CSMA, łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.

Działalność zgromadzenia koncentruje się na pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży szczególnie zaniedbanej moralnie i materialnie. Zgromadzenie prowadzi kilka domów dziecka oraz oratoria, w których dzieci otrzymują pomoc w nauce, w rozwiązywaniu własnych problemów wychowawczych, a często także posiłek. Pracy wychowawczej służą liczne kolonie i obozy wakacyjne, różne grupy i ruchy działające przy placówkach zakonnych, praca katechetyczna i duszpastersko-rekolekcyjna. W pracy duszpasterskiej michalici starają się nieść ewangelię środowiskom szczególnie zaniedbanym religijnie. W działalności wychowawczej kładą nacisk na naukę pracowitości i oszczędności, wytrwałości, a także ukazywanie wartości i piękna życia, w którym człowiek stawia Boga na pierwszym miejscu. W celu ewangelizacji Zgromadzenie założyło Wydawnictwo Michalineum i wydaje czasopisma „Powściągliwość i Praca” oraz „Któż jak Bóg!”.

Zgromadzenie prowadzi różnego rodzaju posługi apostolskie:

• wychowanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza najbiedniejszej i osieroconej,
• duszpasterstwo ze szczególnym uwzględnieniem ludzi materialnie i religijnie zaniedbanych,
• rekolekcje i misje ludowe,
• misje zagraniczne,
• działalność wydawnicza,
• budzenie i pielęgnowanie powołań kapłańskich i zakonnych,
• inne aktualne dzieła miłosierdzia chrześcijańskiego.

Formacja zakonna michality składa się z postulatu, nowicjatu i klerykatu.

Postulat to wstępny etap formacji. Trwa od kilku tygodni do roku (roczny postulat dotyczy głównie kandydatów na braci) i może się odbywać w każdym domu Zgromadzenia, chociaż najczęściej postulanci odbywają go w domu Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tym czasie przełożeni przyglądają się postulantom, a postulanci życiu zakonnemu. Poznają modlitwy i zwyczaje zakonne, wdrażają się w rozwój życia duchowego.

Nowicjat rozpoczyna się 8 września i trwa rok. Związany jest z Pawlikowicami. Nowicjuszami opiekuje się mistrz nowicjatu, wspomagany przez socjusza. Dbają oni o rozwój kandydatów na trzech płaszczyznach: duchowej, intelektualnej i fizycznej. Zgromadzenie posiada w Pawlikowicach gospodarstwo rolne, co gwarantuje możliwość wykonywania urozmaiconych prac. Nowicjusze słuchają też wykładów na temat Pisma Świętego, duchowości, historii i Konstytucji Zgromadzenia. 8 grudnia nowicjusze otrzymują sutanny. Nowicjat trwa rok i kończy się egzaminem kanonicznym. Ostatnim aktem wieńczącym nowicjat jest złożenie pierwszych ślubów zakonnych. Potem co roku ponawia się śluby czasowe na okres jednego roku, by w końcu złożyć śluby wieczyste.

Klerycy mieszkają w Krakowie, w domu przy ul. Kazimierza Wielkiego. Dojeżdżają codziennie na wykłady do Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy na Stradom. Przez pierwsze dwa lata alumni studiują głównie filozofię. Po drugim roku przerywają naukę i udają się na roczną praktykę wychowawczą. Pomagają w ośrodkach szkolnych, domach dziecka, oratoriach. Po powrocie z praktyki, przez następne 4 lata studiują teologię. Studia kończą się obroną pracy magisterskiej na ostatnim, szóstym roku. Wtedy też otrzymują święcenia prezbiteratu.

Bracia po postulacie i rocznym nowicjacie otrzymują dekret kierujący ich do pracy w jednej z placówek Zgromadzenia, gdzie nadal są zobowiązani do pogłębiania łączności z Bogiem. Okres pierwszych pięciu lat nazywany jest junioratem.

Herb ma kształt kolistej tarczy z polem dwudzielnym w słup. W pobocznicy prawej znajduje się czerwony miecz o głowni płomienistej, który jest atrybutem Św. Michała Archanioła i wyraża pierwsze hasło duchowości michalickiej „Któż jak Bóg”. W pobocznicy lewej znajdują się trzy kłosy z lekka ku górze w lewą stronę, nad którymi umiejscowiona została lilia. Kłosy znane są heraldyce i symbolizują dobrobyt, bogactwo i oszczędność. Lilia w wymiarze duchowym wskazuje na czystość i niewinność i koresponduje z cnotą powściągliwości, dla której nie wypracował się odrębny symbol. Te dwa znaki: kłosy i lilia, oddają drugie hasło michalickiej duchowości – „Powściągliwość i pracę”. Herb został zaprojektowany przez Adama Hanczakowskiego w jego pracy dyplomowej, pisanej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Strój michalitów stanowi czarny habit bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem. Nowicjusze otrzymują sutannę już w grudniu (zwyczajowo 8 grudnia), w trakcie nowicjatu.

Obecnym Ojcem Generałem Zgromadzenia jest ks. Dariusz Wilk, któremu XII Kapituła Generalna w maju 2022 r. powierzyła tę funkcję na kolejną, 6-letnią kadencję.

Na świecie Zgromadzenie prowadzi swoje placówki w wielu krajach, w tym w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Australii, Kanadzie, USA, Paragwaju, Argentynie, na Ukrainie, Arubie, Curaçao, Dominikanie i Puerto Rico^[1]. Prowadzą także sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’Angelo^[2] oraz kościół Domine Quo Vadis w Rzymie^[3].

W Polsce Zgromadzenie posiada 13 domów zakonnych i prowadzi pracę duszpasterską w 19 parafiach, a za granicą 12 domów i 41 parafii.

• Parafia pw. św. Wawrzyńca w Nowej Słupi
• Parafia pw. Matki Bożej Królowej Aniołów w Warszawie
• Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Markach
• Parafia pw. św. Michała Archanioła w Toruniu
• Parafia Matki Bożej Królowej Męczenników Polskich w Przysieku koło Torunia
• Parafia pw. św. Michała Archanioła w Młochowie
• Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli
• Sanktuarium Maryjne Parafia pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Górkach
• Sanktuarium Maryjne – Parafia pw. św. Mikołaja Biskupa w Tuligłowach
• Parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Gorzkowie (koło Wieliczki)
• Sanktuarium Maryjne – Parafia pw. Matki Bożej Królowej Bieszczadzkiej w Jasieniu (Ustrzyki Dolne)
• Parafia pw. Matki Bożej Zbaraskiej w Prałkowcach
• Parafia pw. św. Tekli w Pławnej
• Parafia pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Sobocie^[4]
• kościół filialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Marczowie
• kościół filialny św. Feliksa i Adaukta w Golejowie.
• Parafia pw. Ducha Świętego w Krośnie
• Parafia pw. św. Michała Archanioła w Pawlikowicach (koło Wieliczki)
• Rektorat pw. MB Różańcowej w Byszycach (koło Wieliczki)
• Parafia pw. bł. Michała Kozala w Gnieźnie
• Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pewli Małej k. Żywca
• Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Pewli Ślemieńskiej
• Parafia Matki Bożej Fatimskiej i bł. Bronisława Markiewicza w Słupnie
• Parafia Matki Bożej Gwiazdy Morza w Krynicy Morskiej

Zobacz hasło michalita w Wikisłowniku

• Oficjalna strona Zgromadzenia