Przejdź do zawartości

Leroy Sané

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leroy Sané
Ilustracja
Leroy Sané (2022)
Pełne imię i nazwisko

Leroy Aziz Sané

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1996
Essen

Obywatelstwo

niemieckie, francuskie

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Bayern Monachium

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2005 SG Wattenscheid 09
2005–2008 FC Schalke 04
2008–2011 Bayer 04 Leverkusen
2011–2015 FC Schalke 04
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2014–2016 FC Schalke 04 46 (11)
2016–2020 Manchester City 90 (25)
2020– Bayern Monachium 123 (29)
W sumie: 259 (65)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014–2015  Niemcy U-19 11 (4)
2015–2016  Niemcy U-21 7 (5)
2015–  Niemcy 64 (13)
W sumie: 82 (22)
  1. Aktualne na: 4 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 30 czerwca 2024.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Rosja 2017

Leroy Aziz Sané (niem. wym. [ˈli:ʁɔʏ zaˈne:]; ur. 11 stycznia 1996 w Essen) – niemiecki piłkarz pochodzenia senegalskiego, występujący na pozycji napastnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Niemiec. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016 i 2020 oraz Mistrzostw Świata 2022.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w 2001 w klubie SG Wattenscheid 09. W 2005 podjął treningi w szkółce piłkarskiej FC Schalke 04, a w latach 2008–2011 trenował w juniorach Bayeru 04 Leverkusen. W 2011 wrócił do Schalke. W 2013 zaczął grać w zespole U-19, a w trakcie sezonu 2013/2014 stał się członkiem pierwszego zespołu. w Bundeslidze swój debiut zaliczył 20 kwietnia 2014 w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z VfB Stuttgart. W 77. minucie tego meczu zmienił Maxa Meyera. Swojego pierwszego gola w niemieckiej lidze strzelił 13 grudnia 2014 w przegranym 1:2 domowym meczu z 1. FC Köln. W sezonie 2014/2015 stał się podstawowym zawodnikiem Schalke. 11 marca 2015 w debiucie w Lidze Mistrzów strzelił premierowego gola, trafiając w meczu z Realem Madryt[1].

2 sierpnia 2016 dołączył do Manchesteru City, podpisując pięcioletnią umowę za kwotę 37 milionów funtów, z dodatkami, która łącznie wyniosła 46,5 miliona funtów. Swoją pierwszą bramkę dla City zdobył w wygranym 2:1 meczu z Arsenalem[2]. 13 kwietnia 2017 został jednym z sześciu zawodników nominowanych do nagrody PFA Young Player of the Year[3].

15 lipca 2020 został zawodnikiem niemieckiej drużyny Bayern Monachium, do której przeszedł z Manchesteru City za kwotę rzędu 50 mln euro, podpisując pięcioletni kontrakt[4]. Swój debiut w nowej drużynie zaliczył 18 września 2020 w meczu Bundesligi z FC Schalke 04 (8:0), w którym strzelił również premierową bramkę dla monachijskiego zespołu[5]. 3 listopada w meczu z Benficą (6:2) strzelił pierwszego gola w barwach Bayernu w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA[6]. 4 października 2022 strzelił dwa gole w meczu Ligi Mistrzów z Viktorią Pilzno (5:0), trafiając po raz 20. w tych rozgrywkach[7]. 28 października 2023, w wygranym 8:0 meczu przeciwko Darmstadt, Sane strzelił dwie bramki i zanotował asystę przy trafieniu Harry'ego Kane'a[8].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Sané grał w młodzieżowych reprezentacjach Niemiec. W dorosłej reprezentacji Niemiec zadebiutował 13 listopada 2015 w przegranym 0:2 towarzyskim meczu z Francją, rozegranym w Saint-Denis[9], gdy w 61. minucie tego meczu zmienił Juliana Draxlera[10]. Został także powołany na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. Zagrał tylko jedno spotkanie, zmieniając w 79. minucie Bastiana Schweinsteigera w przegranym półfinałowym spotkaniu z gospodarzami turnieju – Francuzami (0:2)[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn senegalskiego piłkarza, reprezentant kraju Souleymana Sané oraz niemieckiej gimnastyczki Reginy Weber(inne języki). Leroy zdecydował się reprezentować swój oraz matki kraj urodzenia[12]. Ma dwóch braci również piłkarzy Sidiego Sané[13] oraz obecnie reprezentanta czwartej ligi niemieckiej (aktualne na 8.10.2024.) Kim'ego Sané[14]. Jest muzułmaninem[15].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 28 października 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Schalke 04 2013/2014 Bundesliga 1 0 0 0 0 0 1 0
2014/2015 13 3 0 0 1 1 14 4
2015/2016 33 8 2 0 7 1 42 9
Ogólnie 47 11 2 0 0 0 8 2 0 0 57 13
Manchester City 2016/2017 Premier League 26 5 5 2 2 0 4 2 37 9
2017/2018 32 10 3 1 5 3 9 0 49 14
2018/2019 31 10 4 2 3 0 8 4 1 0 47 16
2019/2020 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0 2 0
Ogólnie 90 25 12 5 10 3 21 6 2 0 135 39
Bayern Monachium 2020/2021 Bundesliga 32 6 1 1 8 3 3 0 44 10
2021/2022 32 7 2 1 10 6 1 0 45 14
2022/2023 32 8 3 1 8 4 1 1 44 14
2023/2024 9 8 1 0 3 1 1 0 14 9
Ogólnie 105 29 7 3 0 0 29 14 6 1 147 47
Ogólnie w karierze 242 65 21 8 10 3 58 22 8 1 339 98

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 17 października 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Niemcy
2015 1 0
2016 3 0
2017 5 0
2018 8 2
2019 4 3
2020 4 1
2021 15 5
2022 10 0
2023 7 2
Ogólnie 57 13

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Sané jest synem byłej niemieckiej gimnastyczki artystycznej, brązowej medalistki XXIII Letnich Igrzysk Olimpijskich 1984 z Los AngelesReginy Weber oraz byłego piłkarza Souleymane’a Sané[19], reprezentanta Senegalu. Leroy Sané urodził się w Essen w Północnej Nadrenii-Westfalii i wychował się w pobliżu Lohrheidestadion w Wattenscheid. Został nazwany Leroy na cześć Claude’a Le Roya, byłego trenera swojego ojca[20]. Leroy posiada obywatelstwo niemieckie i francuskie[21].

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 51 (21)
    Liga Europy UEFA – 7 (1)
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 1 (0)
    Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
    Superpuchar Niemiec – 3 (1)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Real Madryt - Schalke 04 Gelsenkirchen: o krok od sensacji, rekord Cristiano Ronaldo [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  2. Manchester City 2–1 Arsenal. BBC Sport, 18 grudnia 2016. [dostęp 2017-01-28].
  3. Men’s PFA Young Player of the Year 2017. The Professional Footballers Association, 2017-04-13.
  4. Wielki transfer Bayernu stał się faktem. Leroy Sane oficjalnie został piłkarzem mistrzów Niemiec! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-10-27] (pol.).
  5. Telewizja Polska S.A, Bayern imponuje jeszcze bardziej! Wielki mecz na otwarcie Bundesligi! [online], sport.tvp.pl, 18 września 2020 [dostęp 2022-12-26] (pol.).
  6. Liga Mistrzów: Bayern rozbił FC Salzburg. Dwa gole Lewandowskiego! [online], polsatsport.pl [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  7. Manuel Veth, Leroy Sané Stars In Bayern Munich’s Historic 5-0 Victory Over Plzen [online], Forbes [dostęp 2023-10-27] (ang.).
  8. Trzy czerwone kartki i cudowny gol Kane'a! Osiem bramek Bayernu Monachium [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-10-28] (pol.).
  9. Die Mannschaft verliert in Frankreich 0:2. dfb.de, 2015-11-13. [dostęp 2016-01-01]. (niem.).
  10. �� Frankreich 2:0 Deutschland. dfb.de. [dostęp 2016-01-01]. (niem.).
  11. Germany 0–2 France. BBC Sport, 2016-07-07. [dostęp 2016-12-06].
  12. Football Shirt Collective, The incredible story of Bayern Munich star Leroy Sane's parents [online], Football Shirt Collective [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  13. Sidi Sane: Leroy Sane's kid brother to train with Schalke first team [online], bundesliga.com - the official Bundesliga website [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  14. Nino Duit, Sane's rise to superstardom [online], www.goal.com [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  15. The Truth About Leroy Sane's Religion: Is he Really a Muslim or Not? [online], Thick Accent, 2 maja 2024 [dostęp 2024-10-07] (ang.).
  16. Salah named PFA Player of the Year, „BBC Sport” [dostęp 2023-02-22] (ang.).
  17. Pep and Leroy land October Premier League Awards. Manchester City, 17 listopada 2017. [dostęp 2017-11-17].
  18. UEFA.com, Champions League Fantasy Football Team of the Season [online], UEFA.com, 29 maja 2022 [dostęp 2023-02-22] (ang.).
  19. Zocher, Thomas: Schalke reward academy star Leroy Sane with two-year deal. Sky Sports, 25 marca 2014. [dostęp 2014-04-26].
  20. Hugues Sionis: Allemagne: Leroy Sané (Schalke 04) aurait-il pu jouer pour l’équipe de France?. L’Équipe, 12 listopada 2015. [dostęp 2015-11-12].
  21. Fabian Kunze: Senkrechtstarter Leroy Sané: Eine Chance in der deutschen Nationalmannschaft. Eurosport, 11 listopada 2015. [dostęp 2015-11-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]