Gaetano Cicognani

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1 lutego 1925
Konsekrator	Pietro Gasparri
Współkonsekratorzy	Raffaele Carlo Rossi; Giovanni Maria Zonghi
Konsekrowani biskupi
Pedro Francisco Luna Pachón	26 września 1926
Antonio Rafael Villanueva	3 lutego 1929
Atanasio Celestino Jáuregui y Goiri	16 sierpnia 1936
Francesco Solano Muente y Campos	16 sierpnia 1936
Florencio Sanz Esparza	1 stycznia 1939
Daniel Llorente y Federico	24 maja 1942
Rafael García y García de Castro	7 marca 1943
Emeterio Echeverria Barrena	28 marca 1943
Ramón Iglesias Navarri	4 kwietnia 1943
Jesús Mérida Pérez	12 września 1943
Enrique Delgado y Gómez	3 października 1943
León Villuendas Polo	16 lipca 1944
Luis Alonso Muñoyerro	23 lipca 1944
Jaime Font y Andreu	10 września 1944
José Ángel López Ortiz	21 września 1944
Luis Almarcha Hernández	24 września 1944
Francisco Blanco Nájera	12 listopada 1944
José García y Goldaraz	26 listopada 1944
José Souto Vizoso	15 kwietnia 1945
Saturnino Rubio y Montiél	6 maja 1945
Enrique Alvarez González	30 czerwca 1946
Ángel Herrera Oria	30 czerwca 1947
Aurelio del Pino Gómez	3 sierpnia 1947
Andrés Domingo Pérez Cáceres	21 września 1947
Manuel Llopis Ivorra	30 kwietnia 1950
John Ambrose Abasolo y Lecue	11 czerwca 1950
Mariano Vega Mestre	4 lutego 1951
Salvatore Baldassarri	29 czerwca 1956

Gaetano Cicognani
	Kardynał biskup
	Vigilat nec fatiscit
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1881 ; Brisighella
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1962 ; Rzym
	Proprefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej
Okres sprawowania	1954–1959
	Prefekt Kongregacji ds. Obrzędów
Okres sprawowania	1953–1962
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	24 września 1904
Nominacja biskupia	11 stycznia 1925
Sakra biskupia	1 lutego 1925
Kreacja kardynalska	12 stycznia 1953; Pius XII
Kościół tytularny	biskup Frascati
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gaetano Cicognani (ur. 26 listopada 1881 w Brisighella, zm. 5 lutego 1962 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, kardynał.

We wczesnym dzieciństwie stracił ojca. Jego jedynym bratem był Amleto Giovanni Cicognani, również kardynał i przyszły dziekan kolegium kardynalskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1904 w rodzinnej diecezji Faenza. W latach 1904–1915 podjął dalsze studia. Był następnie pracownikiem Roty Rzymskiej, Sygnatury Apostolskiej i Sekretariatu Stanu. Wykładał też w seminarium rzymskim. Od 1916 sekretarz nuncjatury w Hiszpanii. W tym samym roku otrzymał godność szambelana Jego Świątobliwości. Od 1920 był audytorem nuncjatury w Belgii.

11 stycznia 1925 mianowany tytularnym arcybiskupem Ancira. Dzień wcześniej został ogłoszony nuncjuszem w Boliwii. Sakry w dniu 1 lutego udzielił kardynał Pietro Gasparri, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej. W kolejnych latach był przenoszony na placówki dyplomatyczne w Peru, Austrii i Hiszpanii. W roku 1953 podniesiony do rangi kardynalskiej. W grudniu tego samego roku został prefektem Świętej Kongregacji Obrzędów. Rok później mianowany prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej. Zrezygnował z tej funkcji w 1959 roku. Brał udział w konklawe 1958. W grudniu 1959 włączony do grona kardynałów-biskupów.

Zmarł na zawał serca po przebytej, przedłużającej się grypie. Pochowany został w Faenzy.

Bibliografia

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)