węzeł
węzeł (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) połączenie, umocowanie lub skrócenie lin lub podobnych materiałów poprzez związanie lub przeplecenie; zob. też węzeł w Wikipedii
- (1.2) mar. metrol. nawig. meteorol. jednostka prędkości, równa jednej mili morskiej na godzinę; w nawigacji używana do określania prędkości statków i prądów morskich, zaś w meteorologii - prędkości wiatrów; zob. też węzeł (jednostka prędkości) w Wikipedii
- (1.3) przen. więź łącząca ludzi (i nie tylko)
- (1.4) ośrodek, w którym krzyżują się ważne szlaki komunikacyjne
- (1.5) problem trudny do rozwiązania
- (1.6) bot. zgrubienie łodygi z którego wyrasta liść
- (1.7) mat. dowolna krzywa zwykła zamknięta zanurzona w przestrzeni trójwymiarowej; zob. też węzeł (teoria węzłów) w Wikipedii
- (1.8) daw. jednostka długości, 48 stóp; zob. też węzeł (jednostka długości) w Wikipedii
- (1.9) astr. punkt, w którym płaszczyzna orbity ciała niebieskiego przecina się z ekliptyką
- (1.10) daw. prezent urodzinowy lub imieninowy[1]
- odmiana:
- (1.1-10)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik węzeł węzły dopełniacz węzła węzłów celownik węzłowi węzłom biernik węzeł węzły narzędnik węzłem węzłami miejscownik węźle węzłach wołacz węźle węzły
- przykłady:
- (1.1) Żeglarze znają wiele rodzajów węzłów służących m.in. do łączenia lin lub cumowania.
- (1.1) Spod welonu na głowie wyglądały ogromne czarne włosy, skręcone w węzeł. (B. Prus: Faraon)
- (1.2) Niszczyciel pędził z prędkością 43 węzłów.
- (1.3) Między tymi ludźmi a ziemią, której się pozbywają, widocznie pękł węzeł, łączący rolnika z rolą. (B. Prus: Kroniki tygodniowe)
- (1.4) Obstawiliśmy wszystkie węzły, nawet mysz się nie przeciśnie na drugą stronę rzeki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.4) węzeł drogowy / autostradowy / kolejowy / komunikacyjny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- węzeł gordyjski • węzeł małżeński
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) nyjë ż
- angielski: (1.1) knot, tie; (1.2) knot; (1.4) node; (1.6) bud; (1.7) knot; (1.9) node
- arabski: (1.1) عقيدة ż, عقدة ż
- azerski: (1.1) törəmə, şiş
- baskijski: (1.1) korapilo; (1.2) korapilo
- białoruski: (1.1) вузел m; (1.4) вузел m; (1.5) вузел m
- chiński standardowy: (1.2) 节 (jié); (1.6) 节 (jié)
- czeski: (1.1) uzel m; (1.2) uzel m
- dolnołużycki: (1.1) suk
- duński: (1.1) knob n; (1.2) knob n
- esperanto: (1.1) nodo, banto; (1.2) nodo, knoto; (1.4) nodo; (1.6) nodo; (1.9) nodo
- fiński: (1.1) solmu; (1.2) solmu
- francuski: (1.1) nœud m; (1.2) nœud m; (1.7) nœud m
- gudźarati: (1.1) ગાંઠ ż (gāṇṭha)
- hiszpański: (1.1) nudo m; (1.2) nudo m; (1.7) nudo m
- islandzki: (1.1) hnútur m; (1.2) hnútur m
- japoński: (1.1) 結び目 (むすびめ, musubime); (1.2) ノット (notto)
- jidysz: (1.1) קנופּ m (knup)
- litewski: (1.1) mazgas m; (1.2) mazgas m; (1.6) pumpuras m; (1.7) mazgas m
- łaciński: (1.1) nodus m
- niderlandzki: (1.1) knoop m; (1.2) knoop m; (1.4) knooppunt m; (1.7) knoop m
- niemiecki: (1.1) Knoten m; (1.2) Knoten m; (1.4) Knoten m; (1.6) Knospe ż; (1.7) Knoten m
- nowogrecki: (1.1) κόμπος m; (1.2) κόμβος m; (1.4) κόμβος m; (1.6) κόμπος m
- rosyjski: (1.1) узел m; (1.2) узел m
- słoweński: (1.1) vozel m
- szwedzki: (1.1) knut w, knop w; (1.2) knop w; (1.4) knut w, knutpunkt w, nod w, korsning w; (1.5) knut w, problem n, kärnpunkt w, huvudfrågan w
- ukraiński: (1.1) вузол m
- wilamowski: (1.1) knȫta m; (1.2) knȫta m
- włoski: (1.1) groppo m, nodo m; (1.2) nodo m; (1.4) nodo m; (1.7) nodo m
- źródła:
- ↑ Prezenty w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 217.