Jump to content

യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Jon Fosse
ജനനം (1959-09-29) 29 സെപ്റ്റംബർ 1959  (65 വയസ്സ്)
Haugesund, Norway
പ്രവർത്തനംPlaywright, writer
വിദ്യാഭ്യാസംUniversity of Bergen (BA)
Information
അംഗീകാരങ്ങൾNobel Prize in Literature (2023)

ഒരു നോർവീജിയൻ എഴുത്തുകാരനും നാടകകൃത്തുമാണ് യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ (ജനനം 29 സെപ്റ്റംബർ 1959). 2023-ൽ അദ്ദേഹത്തിന് "പറയാൻ കഴിയാത്തവർക്ക് ശബ്ദം നൽകുന്ന നൂതന നാടകങ്ങൾക്കും ഗദ്യങ്ങൾക്കും" സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. ഹെൻറിക് ഇബ്സൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട നോർവീജിയൻ നാടകകൃത്താണ് അദ്ദേഹം. "പുതിയ ഇബ്‌സൻ" എന്ന് പലപ്പോഴും വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഫൊസ്സയുടെ കൃതികൾ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇബ്‌സൻ സ്ഥാപിച്ച നാടക പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ആധുനിക തുടർച്ചയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതായി ശ്രദ്ധ നേടി.[1][2]

ജീവചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

നോർവേയിലെ ഹൗഗെസണ്ടിൽ ജനിച്ച യോൺ ഒലാവ് ഫൊസ്സ വളർന്നത് സ്ട്രാൻഡെബാമിലാണ് . [3] ഏഴാം വയസ്സിലുണ്ടായ ഗുരുതരമായ അപകടം അദ്ദേഹത്തെ മരണത്തിന്റെ വക്കിലെത്തിച്ചിരുന്നു. ഈ അനുഭവം ഭാവിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ എഴുത്തിനെ കാര്യമായി സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. [4] അദ്ദേഹം ബെർഗൻ സർവ്വകലാശാലയിൽ ചേരുകയും താരതമ്യ സാഹിത്യം പഠിക്കുകയും പിന്നീട് ഒരു സാഹിത്യ ജീവിതം ആരംഭിക്കുകയും നോർവീജിയൻ ഭാഷയുടെ രണ്ട് ലിഖിത മാനദണ്ഡങ്ങളിലൊന്നായ നൈനോർസ്കിൽ എഴുതുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ നോവൽ, Raudt, svart ( ചുവപ്പ്, കറുപ്പ് ) [5] 1983-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ നാടകമായ ഓഗ് ആൽഡ്രി സ്‌കാൽ വി സ്കിൽജസ്റ്റ് ( ആൻഡ് വി വിൽ നെവർ ബി വേർഡ് ) 1994-ൽ അവതരിപ്പിക്കുകയും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. നോവലുകൾ, ചെറുകഥകൾ, കവിതകൾ, കുട്ടികളുടെ പുസ്തകങ്ങൾ, ലേഖനങ്ങൾ, നാടകങ്ങൾ എന്നിവ ഫൊസ്സ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. നാൽപ്പതിലധികം ഭാഷകളിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം ഒരു വയലിൻ വാദകനുമാണ്. [5] കൗമാരപ്രായത്തിലുള്ള എഴുത്ത് പരിശീലനത്തിൽ ഭൂരിഭാഗവും സംഗീത ശകലങ്ങൾക്കായി സ്വന്തം വരികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

അംഗീകാരം

[തിരുത്തുക]

ഹെൻറിക് ഇബ്സൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവതരിപ്പിച്ച നോർവീജിയൻ നാടകകൃത്താണ് ഫൊസ്സ. "പുതിയ ഹെൻറിക് ഇബ്‌സെൻ" [1] എന്നു പലപ്പോഴും വിളിക്കാറുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഹെൻറിക് ഇബ്‌സൻ സ്ഥാപിച്ച പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഒരു ആധുനിക തുടർച്ചയായും കരുതുന്നു. [2] സാമുവൽ ബെക്കറ്റിനെയും ജോർജ്ജ് ട്രാക്കൽ, തോമസ് ബെർണാർഡ് എന്നിവരെയും തന്റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ബന്ധുക്കളായി അദ്ദേഹം തന്നെ പരാമർശിക്കുന്നു. [6] ഒലാവ് ഹൗജ്, ഫ്രാൻസ് കാഫ്ക, വില്യം ഫോക്ക്നർ, വിർജീനിയ വൂൾഫ്, ബൈബിൾ എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തെയും പ്രവർത്തനത്തെയും സ്വാധീനിച്ച മറ്റ് എഴുത്തുകാരും പുസ്തകങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. [7]

2003-ൽ ഫ്രാൻസിലെ ഓർഡ്രെ നാഷണൽ ഡു മെറിറ്റിന്റെ ഷെവലിയറായി ഫൊസ്സയെ നിയമിച്ചു [8] ദ ഡെയ്‌ലി ടെലിഗ്രാഫിന്റെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന 100 മികച്ച പ്രതിഭകളുടെ പട്ടികയിൽ ഫൊസ്സ 83-ാം സ്ഥാനവും നേടിയിട്ടുണ്ട്. [9]

2011 മുതൽ, നോർവീജിയൻ സ്റ്റേറ്റിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ളതും ഓസ്ലോ നഗരമധ്യത്തിലെ റോയൽ പാലസിന്റെ പരിസരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതുമായ ഒരു ഓണററി വസതിയായ ഗ്രോട്ടൻ ഫൊസ്സയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. [10] നോർവീജിയൻ കലകൾക്കും സംസ്‌കാരത്തിനും നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് നോർവേ രാജാവ് പ്രത്യേകം നൽകുന്ന ബഹുമതിയാണ് ഗ്രോട്ടണിനെ സ്ഥിരം വസതിയായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

2011-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ബൈബിളിന്റെ നോർവീജിയൻ പരിഭാഷയായ ബിബെൽ 2011 -ന്റെ സാഹിത്യ ഉപദേഷ്ടാക്കളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ഫൊസ്സ

അൻഡ്‌വേക്ക് ( <i id="mwVA">വേക്ക്‌ഫുൾനെസ്</i> ), ഒലാവ്‌സ് ഡ്രോമർ ( ഒലാവിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ), ക്വെൽഡ്‌സ്‌വാവ്ഡ് ( <i id="mwWg">തളർച്ച</i> ) എന്നീ ട്രൈലോജികൾക്ക് 2015-ലെ നോർഡിക് കൗൺസിലിന്റെ സാഹിത്യ പുരസ്‌കാരം ഫൊസ്സയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. [11]

ഫൊസ്സയുടെ നിരവധി കൃതികൾ പേർഷ്യൻ ഭാഷയിലേക്ക് മുഹമ്മദ് ഹമദ് വിവർത്തനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, കൂടാതെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാടകങ്ങൾ ഇറാനിലെ ടെഹ്‌റാനിൽ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. [12] [13]

2022 ഏപ്രിലിൽ, ഡാമിയോൺ സെർൽസ് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോവൽ എ ന്യൂ നെയിം: സെപ്റ്റോളജി VI-VII, ഇന്റർനാഷണൽ ബുക്കർ പ്രൈസിനായി ഷോർട്ട്‌ലിസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഫിക്ഷനിലെ 2023 ലെ നാഷണൽ ബുക്ക് ക്രിട്ടിക്‌സ് സർക്കിൾ അവാർഡിനുള്ള ഫൈനലിസ്റ്റായി ഈ പുസ്തകം തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. [14]

2023 ഒക്‌ടോബറിൽ ഫൊസ്സയ്ക്ക് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.

നോവലുകൾ എഴുതുന്നതിനിടയിൽ മറ്റ് എഴുത്തുകാരുടെ കൃതികളുടെ വിവർത്തകനായി ഫൊസ്സ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. [5]

വ്യക്തിജീവിതം

[തിരുത്തുക]

ഓസ്ട്രിയയിലെ ഹെയ്ൻബർഗ് ആൻ ഡെർ ഡൊനാവിൽ സ്ലോവാക് വംശജയായ തന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യയോടൊപ്പം അദ്ദേഹം ചില സമയങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ബെർഗനിൽ ഒരു വീടും പടിഞ്ഞാറൻ നോർവേയിൽ രണ്ട് വീടുകളും കൂടിയുണ്ട്. [5] യഥാർത്ഥത്തിൽ ചർച്ച് ഓഫ് നോർവേയിലെ അംഗമായിരുന്നു (2012-ന് മുമ്പ് അദ്ദേഹം നിരീശ്വരവാദിയാണെന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും), 2012-2013-ൽ അദ്ദേഹം കത്തോലിക്കാ സഭയിൽ ചേർന്നു, ദീർഘകാലമായുള്ള മദ്യപാനസ്വഭാവത്തിൽ നിന്നും മുക്തിനേടാൻ സ്വയംതന്നെ അദ്ദേഹം ആശുപത്രിയിൽ പ്രവേശിച്ചിരുന്നു. [5]

ഗ്രന്ഥസൂചിക

[തിരുത്തുക]

ഗദ്യം

[തിരുത്തുക]

 

  • Raudt, svart (1983). Red, Black
  • Stengd gitar (1985). Closed Guitar
  • Blod. Steinen er (1987). Blood. The Stone Is
  • Naustet (1989). Boathouse, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2017).
  • Flaskesamlaren (1991). The Bottle-Collector
  • Bly og vatn (1992). Lead and Water
  • To forteljingar (1993). Two Stories
  • Prosa frå ein oppvekst (1994). Prose from a Childhood
  • Melancholia I (1995). Melancholy, trans. Grethe Kvernes and Damion Searls (Dalkey Archive, 2006).
  • Melancholia II (1996). Melancholy II, trans. Eric Dickens (Dalkey Archive, 2014).
  • Eldre kortare prosa med 7 bilete av Camilla Wærenskjold (1998). Older Shorter Prose with 7 Pictures of Camilla Wærenskjold
  • Morgon og kveld (2000). Morning and Evening, trans. Damion Searls (Dalkey Archive, 2015).
  • Det er Ales (2004). Aliss at the Fire, trans. Damion Searls (Dalkey Archive, 2010).
  • Andvake (2007). Wakefulness
  • Kortare prosa (2011). Shorter Prose
  • Olavs draumar (2012). Olav's Dreams
  • Kveldsvævd (2014). Weariness
  • Trilogien (2014). Trilogy, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2016). Compiles three novellas: Wakefulness, Olav's Dreams and Weariness.
  • Det andre namnet – Septologien I-II (2019). The Other Name: Septology I-II, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2019).
  • Eg er ein annan – Septologien III-V (2020). I Is Another: Septology III-V, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2020).
  • Eit nytt namn – Septologien VI-VII (2021). A New Name: Septology VI-VII, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2021).

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Scenes from a Childhood, trans. Damion Searls (Fitzcarraldo Editions, 2018). Collects texts from various sources.
  • Melancholy I-II, trans. Damion Searls and Grethe Kvernes (Fitzcarraldo Editions, 2023)

നാടകങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
  • Nokon kjem til å komme (written in 1992–93; first produced in 1996). Someone Is Going to Come Home
  • Og aldri skal vi skiljast (1994). And We'll Never Be Parted
  • Namnet (1995). The Name
  • Barnet (1996). The Child
  • Mor og barn (1997). Mother and Child
  • Sonen (1997). The Son
  • Natta syng sine songar (1997). Nightsongs, trans. Gregory Motton (2002).
  • Gitarmannen (1999). The Guitar Man
  • Ein sommars dag (1999). A Summer's Day
  • Draum om hausten (1999). Dream of Autumn
  • Sov du vesle barnet mitt (2000). Sleep My Baby Sleep
  • Besøk (2000). Visits
  • Vinter (2000). Winter
  • Ettermiddag (2000). Afternoon
  • Vakkert (2001). Beautiful
  • Dødsvariasjonar (2001). Death Variations
  • Jenta i sofaen (2002). The Girl on the Sofa, trans. David Harrower (2002).
  • Lilla (2003). Lilac
  • Suzannah (2004)
  • Dei døde hundane (2004). The Dead Dogs, trans. May-Brit Akerholt (2014).
  • Sa ka la (2004)
  • Varmt (2005). Warm
  • Svevn (2005). Sleep
  • Rambuku (2006)
  • Skuggar (2006). Shadows
  • Eg er vinden (2007). I Am the Wind, trans. Simon Stephens (2012).
  • Desse auga (2009). These Eyes

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Plays One (2002). Someone Is Going to Come Home; The Name; The Guitar Man; The Child
  • Plays Two (2004). A Summer's Day; Dream of Autumn; Winter
  • Plays Three (2004). Mother and Child; Sleep My Baby Sleep; Afternoon; Beautiful; Death Variations
  • Plays Four (2005). And We'll Never Be Parted; The Son; Visits; Meanwhile the lights go down and everything becomes black
  • Plays Five (2011). Suzannah; Living Secretly; The Dead Dogs; A Red Butterfly's Wings; Warm; Telemakos; Sleep
  • Plays Six (2014). Rambuku; Freedom; Over There; These Eyes; Girl in Yellow Raincoat; Christmas Tree Song; Sea

കവിതകൾ

[തിരുത്തുക]

ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സമാഹാരങ്ങൾ

  • Poems (Shift Fox Press, 2014). Selection of poems, translated by May-Brit Akerholt.

ഉപന്യാസങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]
  • Frå telling via showing til writing (1989)
  • Gnostiske essay (1999)
  • An Angel Walks Through the Stage and Other Essays, trans. May-Brit Akerholt (Dalkey Archive, 2015).

പുരസ്കാരങ്ങളും ബഹുമതികളും

[തിരുത്തുക]
  • 1997 ആഷെഹോഗ് സമ്മാനം [15]
  • 1998 നൈനോർസ്ക് സാഹിത്യ സമ്മാനം [16]
  • 1999 ഡോബ്ലഗ് സമ്മാനം [17]
  • 2003 നോർസ്ക് കുൽതുരാഡ്സ് എറെസ്പ്രിസ് </link>
  • 2003 നൈനോർസ്ക് സാഹിത്യ സമ്മാനം [16]
  • 2003 ഫ്രാൻസിലെ ഓർഡ്രെ നാഷണൽ ഡു മെറിറ്റിന്റെ ഷെവലിയർ (2003) [8]
  • 2005 ബ്രേജ് പ്രൈസ് </link>
  • 2005 സെന്റ് ഒലാവ് റോയൽ നോർവീജിയൻ ഓർഡറിന്റെ കമാൻഡർ </link>
  • 2007 സ്വീഡിഷ് അക്കാദമി നോർഡിക് പ്രൈസ് [18] [19]
  • 2007 ഫെഡറൽ മിനിസ്ട്രി ഓഫ് ഫാമിലി അഫയേഴ്‌സ്' ഡച്ച്‌ഷർ ജുജെൻഡ്‌ലിറ്ററേറ്റർപ്രീസ് [20]
  • 2010 ഇബ്‌സെൻ അവാർഡ് [21]
  • 2014 ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള യൂറോപ്യൻ സമ്മാനം [22]
  • 2015 നോർഡിക് കൗൺസിൽ സാഹിത്യ സമ്മാനം [23]
  • 2023-ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം
  • ഫോസ്സെ ഫൗണ്ടേഷൻ ( സ്ട്രാൻഡെബാം ആസ്ഥാനമാക്കി) ഫോസ്സിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുമായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു സംഘടനയാണ്. ഫോസിന്റെ ബാല്യകാല വീടിനും മുത്തശ്ശിമാരുടെ വീടിനും സമീപമാണ് കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. [5]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ 1.0 1.1 Jon Fosse in Store norske leksikon
  2. ↑ 2.0 2.1 H.H. Andersson, Jon Fosse i teaterhistorien, kunstinstitusjonen og markedet, University of Oslo, 2003
  3. ↑ Creamer, Ella (5 October 2023). "Jon Fosse wins the 2023 Nobel prize in literature". The Guardian. Retrieved 5 October 2023.
  4. ↑ "I have to talk about it because it's so fundamental to me: at the age of seven, I was close to death because of an accident . . I could see myself sitting here . . everything was peaceful, and I looked at the houses back home, and I felt quite sure that I saw them for the last time as I was going to the doctor. Everything was shimmering and very peaceful, a very happy state, like a cloud of particles of light. This experience is the most important experience from my childhood. And it has been very formative for me as a person, both in good and in bad ways. I think it created me as a kind of artist." ('Jon Fosse's Search for Peace'. The New Yorker, 13 November 2022)
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 Merve Enre (13 November 2022). "Jon Fosse's Search for Peace". The New Yorker. Retrieved 14 November 2022.
  6. ↑ "Winner of the 2023 Nobel Prize in Literature announced". The Independent (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2023-10-05. Retrieved 2023-10-05.
  7. ↑ "What's on my bookshelf: Jon Fosse | The Booker Prizes". thebookerprizes.com (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2023-01-01. Retrieved 2023-10-05.
  8. ↑ 8.0 8.1 Fransk heder til Fosse, nrk.no.
  9. ↑ "Top 100 living geniuses". Telegraph.co.uk. 30 October 2007. Retrieved 6 November 2015.
  10. ↑ "Winje Agency". Winje Agency (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 12 May 2020.
  11. ↑ NRK. "Fosse vant Nordisk råds litteraturpris". NRK. Retrieved 6 November 2015.
  12. ↑ "Iranian actor Kianian to perform in Fosse play". Mehr News Agency (in ഇംഗ്ലീഷ്). 4 November 2006. Retrieved 19 April 2019.
  13. ↑ Behnegarsoft.com (1 January 2011). "IBNA – 2nd stage shortlisted works of Dramatic Arts". Iran's Book News Agency (IBNA) (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2019-04-19. Retrieved 19 April 2019.
  14. ↑ Varno, David (1 February 2023). "NATIONAL BOOK CRITICS CIRCLE ANNOUNCES FINALISTS FOR PUBLISHING YEAR 2022". National Book Critics Circle (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 3 February 2023.
  15. ↑ "Jon Fosse (NORWAY)". AO International (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2020-08-02. Retrieved 12 May 2020.
  16. ↑ 16.0 16.1 "Nynorsk litteraturpris". Archived from the original on 20 April 2016. Retrieved 21 December 2014.
  17. ↑ Store norske leksikon (2005–2007). "Doblougprisen". Store norske leksikon. Retrieved 6 November 2015.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  18. ↑ "Jon Fosse prisas av Svenska Akademien". nummer.se (in സ്വീഡിഷ്). 13 March 2007. Retrieved 27 October 2012.
  19. ↑ "Fosse får Akademiens nordiska pris". DN.se (in സ്വീഡിഷ്). 13 March 2007. Retrieved 27 October 2012.
  20. ↑ "2007 Archive". Archived from the original on 26 July 2011. Retrieved 21 December 2014.
  21. ↑ "Jon Fosse". internationalibsenaward.com. Retrieved 6 November 2015.
  22. ↑ "Laureate 2014 (Press Release)" (PDF). City of Strasbourg. 19 November 2014. Retrieved 21 December 2014.
  23. ↑ "Prize ceremony 2015". norden.org. Retrieved 6 November 2015.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
പുരസ്കാരങ്ങൾ
മുൻഗാമി
{{{before}}}
 Recipient of the Norsk kulturråds ærespris
2003 		പിൻഗാമി
{{{after}}}
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=യോൺ_ഒലാവ്_ഫൊസ്സ&oldid=4100773" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്