Jump to content

Graecia

E Vicipaedia
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Wikidata Graecia
Res apud Vicidata repertae:
Graecia: insigne
Graecia: insigne
Graecia: vexillum
Graecia: vexillum
Terra continens: Europa
Territoria finitima: Albania, Bulgaria, Macedonia Septentrionalis, Turcia
Locus: 38°30′0″N 23°0′0″E
Caput: Athenae

Populus

Numerus: 10 482 487
Sermo publicus: lingua Graeca, Lingua Graeca Demotica, lingua Neograeca
Zona horaria: UTC+2
Moneta: euro

Commemoratio

Paean: Hymnus libertati
Praeceptum: Eleftheria i thanatos

Sigla

ISO GR, GRC, 300; IOC GRE
Dominium interretiale: .gr
Praefixum telephonicum: +30
Siglum autoraedarum: GR

Tabula aut despectus

Graecia: situs
Graecia: situs
Situs Graeciae
Vide etiam paginam fere homonymam: Graecia (urbs).

Graecia (-ae, f.) rite Res publica Hellenica sive Res publica Graeca (Neograece Ελληνική Δημοκρατία) est civitas sui iuris in Europa inter meridiem et solis ortum sita, prope Balcanos extremos ad compita Europae, Asiae, Africae sita. Caput est Athenae, olim maxima civitatum antiquarum Graecarum urbs. Circiter 10,7 milliones hominum anno 2018 Graeciam habitabant. Thessalonica est secunda a maxima urbs. Mare Aegaeum ab oriente continente, occidente mare Ionium separant; mare Creticum meridiem versus iacet.

Graecia animus occidentis civilizationis consideratur, nataleque democraticae, occidentisque philosophiae, literaturae, historiographiae, scientiae civilis, mathematicae, theatri, Olympicique ludi est. Octavo saeculo a.C.n., Graeci idonei independis? sunt qui poleis (singularis polis) significant. In quibus mare Mediterraneum pontumque dispassi sunt.[Latinitas dolet] Philippus II Macedoniae Graeciam quarto saeculo a.C.n. coniunxit cum Alexandro Magno velociter multum mundum antiquum vicit, ex oriente Mediterraneo ad Indiam.

Posterior periodus Hellenicus altitudinem culturae Graecae vidit influentiamque antiquitate. Ab Romanis Graecia secundo a.C.n. saeculo annexa est quae integralis partis de Imperio Romano facta est ac continuationem suam, imperium Byzantinum, quod cum culturaque linguistice praevalens fuit. Orthodoxa ecclesia Graeca, quae primo saeculo p.C.n. prodiit, formam traditionis Graecae in mundum hodiernum latiorem Orthodoxum transmisit. Postquam saeculo undevicensimo ineunte dominio Ottomanico subdecidit, Graecia nationem civitatis hodiernam anno 1830 secuta est bellumque libertatis secuta est. Deindeque patriae legatum historicum optimum parte ab UNESCO reflectum est.

Insuper, Graecia re publica unitariae parliamentariae est civitasque progressa facta est, cum provecta oeconomia ac magna vitae qualitas, simul tam in humano ordinis progreso. Oeconomia sua maxima in Balcanis est ubi regionalis gravis inventoris sit. Socius fundator Consociationis Nationum [[Graeci] decimus socius fuit. []Hereditas]] culturae Graecaa, tam magna industriae inter dominium organizationis Graeci pro mundo.

Vide:

Administratio

[recensere | fontem recensere]
Fines civitatis Graeciae saeculis undevicensimo et vicensimo

Cum Graecia antiqua ex plurimis civitatibus inter se valde diversis constaret neque umquam unitatem politicam iniret nisi ab aliis (sicut Alexandro Magno vel Romanis) occupata, conditores Graeciae modernae ab initio civitatem uniformem a loco superiore rectam intenderunt. Adhuc Ioanne Capodistria primo ministro territorium Graecum in tredecim regiones (Graece: τμήμα) divisum est regionesque iterum in provincias (Graece: επαρχία), quae autem omnes immediate a regimine civitatis gentiliciae directae sunt. Principalis Capodistriae finis erat, ut nobilitas localis, quae in regione sua vim paene infinitam habuerat, potentia depelleretur.

Otho I rex et omnes, qui ei in civitate administranda successerunt, hanc formam civitatis retinebat. Anno 1833 civitas in decem praefecturas (sive nomos) cum 47 unitatibus minoribus divisa est. Praeterea notio demus introducta est mininam partem administrativam denotans. Anno 1912 "unitas" adhuc minor nomine κοινότητα creata est. Maxima pars administrativa saeculo vicesimo erat Diamerisma (Graece: Διαμέρισμα), quorum ab anno 1913 exstabant decem.

Numerus praefecturarum (nomorum) a civitate condita (1830) sive a praefecturis institutis (1833) semper crescebat.

Anno 1955 Graecia denique in 51 praefecturas divisa est, praefecti autem porro a ministerio rerum internarum nominati sunt.

Tandem, cum Graecia anno 1981 Unioni Europaeae se coniunxit, consilia ad administrationem mediam formandam capta sunt.

Anno 1997 nomine "Libello Capodistriae" (Graece Σχέδιο Καποδίστρια) lex No. 2539/1997 administrationi reformandae constituta est, quae numerum urbium ac communium ruralium a 5775 ad 1033 minuit provinciasque (eparchias) abolevit.[1] "Demus", quae notio antea tantum urbes denotabat, se ex tunc etiam ad unitates rurales referebat.

Status hodiernus

[recensere | fontem recensere]
Divisio administrativa Graeciae secundum reformationem "Callicratis": Quisque color regionem denotat, unitates regionales atro colore, demi albo circumscripti sunt.

Administratio anno 1997 reformata ab anno 2005 iterum reformanda habebatur. Itaque anno 2010 nova administrationis reformatio nomine "Libellus Callicratis" constituta est.

Si plus cognoscere vis, vide etiam Libellus Callicratis.

Politica Graeciae administratio a die 1 Ianuarii anni 2011 tres ordines habet:

  • Administratione suprema septem magistratus regionales (Graece: Αποκεντρωμένη Διοίκηση) funguntur, quibus secretarius generalis (Graece: Γενικός Γραμματέας) praeest.
  • Quod administrationem regionalem attinet Graecia est omnis divisa in tredecim regiones, quae a gubernatore (Graece: περιφερειάρχης) et consilio regionali (Graece: περιφερειακό συμβούλιο) reguntur. Divisio regionum in 54 praefecturas sive nomos (in usu usque ad annum 2010) obrogata est, territoria nomorum plus minusve in "unitatibus regionalibus" (Graece: Περιφερειακή Ενότητα) subsistunt, ad quas sedes in consilio regionali pro numero incolarum distribuuntur.
  • Imus administrationis ordo sunt 325 demi (Graece: δήμος), in quibus magister civium sive demarchus (Graece: δήμαρχος) et consilium civium (Graece: δημοτικό συμβούλιο) quinto quoque anno ab ipsis civibus deliguntur. In demis etiam res, quae antea ad nomos pertinebant, decernuntur. Intra demos est subdivisio in "unitates populares" (Graece: δημοτική ενότητα), quae communium ante 2010 terminos sequuntur et amplius in "unitates locales" (Graece: τοπική κοινότητα), quibus est consilium locale cum praeside.
  • Athos mons (Άγιο Όρος) est territorium autonomum sub auctoritate ipsae civitatis Graeciae, quae maiestatem suam per gubernatorem exercet antiqua rei publicae monasticae iura interna concedens. Omnes territorii incolae eo ipso cives Graeci sunt, iurisdictio Patriarchae Oecumenico Constantinopolitano contingit.

Haec sunt regiones Graeciae temporis recentioris (i.e. usque ad annum 2010), omnibus fere cognitae, nunc partim desuetae:

  1. Thracia Occidentalis
  2. Macedonia
  3. Thessalia
  4. Epirus
  5. Graecia Media
  6. Peloponnesus
  7. Insulae Maris Aegaei
  8. Insulae Ioniae
  9. Creta

Graecia est paeninsula inter Ionium, Mediterraneum, Aegaeumque maria sita. Inter Graecia et Asiam crebrae iacent insulae, Euboea et Cyclades, et multae aliae. Graeciae et insularum litora praebent navibus innumerabiles sinus et portus. Alti montes, Olympus, Parnassus, Taygetus tenent magnam regionis partem. In ea sunt etiam valles amoenae, nonnulli campi, pauca flumina. Terrae solum parum est fertile, caelum serenum et clemens.

Vide etiam indicem urbium Graeciae.
Conferatur pagina principalis Index fluminum Graeciae.

Factiones Graecae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Index factionum Graeciae.
  1. United Nations Group of Experts on Geographical Names (Ed.): Administrative Division of Greece (Working Paper N° 95). Novi Eboraci 2000 (http://www.un.org/depts/dhl/maplib/ungegn/session-20/working-papers/working-paper-95.pdf).

Nexus interni

Porta Unionis
Europaeae

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vide Graecia apud Viciviam.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Graeciam spectant.
Lege Ἑλλάς ("Graecia") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam
Situs geographici et historici: Locus: 38°30′0″N 23°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Pleiades • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия
stipula

Haec stipula ad nationem spectat. Amplifica, si potes!

Civitates et territoria Europae
Graecia : politica
Reges Graecorum

Otho 1833–1862 • Georgius I 1863–1913 • Constantinus I 1913–1917 • Alexander 1917–1920 • Constantinus I 1920–1922 • Georgius II 1922–1924, 1935–1947 • Paulus 1947–1964 • Constantinus II 1964–1973

Primi ministri Graeciae

Ioannes CapodistriasSpyridon TricupesAlexander MaurocordatusIoannes ColettesComes Iosephus Ludovicus von ArmanspergIgnatius von RudhartOtho von WittelsbachAlexander MaurocordatusOtho von WittelsbachAndreas MetaxasConstantinus CanaresAlexander MaurocordatusIoannes ColettesCitsus TzauelasGeorgius CunturiotesConstantinus CanaresAntonius CriezesConstantinus CanaresAlexander MaurocordatusDemetrius BulgaresAthanasius MiaulesGennaeus ColocotronesDemetrius BulgaresAristides MoraitinesZenobius BalbesDiomedes CiriacusBenizelus RufusDemetrius BulgaresConstantinus CanaresZenobius BalbesConstantinus CanaresBenizelus RufusAlexander CumundurusEpaminondas DeligeorgesDemetrius BulgaresAlexander CumundurusEpaminondas DeligeorgesBenizelus RufusDemetrius BulgaresAlexander CumundurusAristides MoraitinesDemetrius BulgaresThrasybulus ZaimesEpaminondas DeligeorgesAlexander CumundurusThrasybulus ZaimesDemetrius BulgaresEpaminondas DeligeorgesDemetrius BulgaresCharilaus TricupesAlexander CumundurusEpaminondas DeligeorgesAlexander CumundurusEpaminondas DeligeorgesAlexander CumundurusConstantinus CanaresAlexander CumundurusCharilaus TricupesAlexander CumundurusCharilaus TricupesAlexander CumundurusCharilaus TricupesTheodorus DeligiannesDemetrius BalbesCharilaus TricupesTheodorus DeligiannesConstantinus ConstantopulusCharilaus TricupesSoterius SoteropulusCharilaus TricupesNicolaus DeligiannesTheodorus DeligiannesDemetrius RallesAlexander ZaimesGeorgius TheotocesAlexander ZaimesTheodorus DeligiannesGeorgius TheotocesDemetrius RallesGeorgius TheotocesTheodorus DeligiannesDemetrius RallesGeorgius TheotocesDemetrius RallesCyriacules MauromichalesStephanus DragumesEleutherius BenizelusDemetrius GunaresEleutherius BenizelusAlexander ZaimesStephanus SculudesAlexander ZaimesNicolaus CalogeropulusSpyridon LamprusAlexander ZaimesEleutherius BenizelusDemetrius RallesNicolaus CalogeropulusDemetrius GunaresNicolaus StratusPetrus ProtopapadacesNicolaus TriantaphyllacusAnastasius CharalambesSoterius CrocidasStylianus GonatasEleutherius BenizelusGeorgius CaphantaresAlexander PapanastasiuThemistocles SophulesAndreas MichalacopulusTheodorus PancalusAthanasius EutaxiasGeorgius CondylesAlexander ZaimesEleutherius BenizelusAlexander PapanastasiuEleutherius BenizelusPanages TsaldaresEleutherius BenizelusAlexander OthonaeusPanages TsaldaresGeorgius CondylesConstantinus DemertzesIoannes MetaxasAlexander CoryzesEmmanuel TsuderusGeorgius TsolacogluConstantinus LogothetopulusIoannes RallesSophocles BenizelusGeorgius PapandreuNicolaus PlastirasPetrus BulgaresDamascenus PapandreuPanagiotes CanellopulusThemistocles SophulesPanagiotes PulitsasConstantinus TsaldaresDemetrius MaximusConstantinus TsaldaresThemistocles SophulesAlexander DiomedesIoannes TheotocesSophocles BenizelusNicolaus PlastirasSophocles BenizelusNicolaus PlastirasDemetrius CiusopulusAlexander PapagusConstantinus G. CaramanlesConstantinus GeorgacopulusConstantinus G. CaramanlesConstantinus DobasConstantinus G. CaramanlesPanagiotes PipinelesStylianus MauromichalesGeorgius PapandreuIoannes ParasceuopulusGeorgius PapandreuGeorgius Athanasiades-NovasIlias TsirimocusStephanus StephanopulusIoannes ParasceuopulusPanagiotes CanellopulusConstantinus ColliasGeorgius PapadopulusSpirus MarcezinesAdamantius AndrutsopulusConstantinus G. CaramanlesGeorgius RallesAndreas PapandreuTzannes TzannetacesIoannes GribasXenophon ZolotasConstantinus MetsotacesAndreas PapandreuConstantinus SimitesConstantinus A. CaramanlesGeorgius Papandreu iuniorLucas PapademusPanagiotes PicrammenusAntonius SamarasAlexius TsiprasBasilica Thanou-ChristofilouAlexius Tsipras • Cyriacus Metsotaces

Consilium ministrorum Graecum Cyriaci Metsotacis 2019–

Maurudes Borides • Ioannes Brutses • Constantinus Achillis f. Caramanles • Nice Cerameos • Constantinus Chatzidaces • Michael Chrysochoides • Basilius Cicilias • Nicolaus Dendias • Adonis Georgiades • Georgius Gerapetrites • Lina Mendone • Cyriacus Metsotaces • Nicolaus Panagiotopulus • Panagiotes Picrammenus • Cyriacus Pierracaces • Ioannes Placiotaces • Chrestus Staicuras • Taces Theodoricacus • Theochares Theochares • Constantinus Tsiaras
Μάκης Βορίδης • Γιάννης Βρούτσης • Γιώργος Γεραπετρίτης • Άδωνις Γεωργιάδης • Νίκος Δένδιας • Τάκης Θεοδωρικάκος • Χάρης Θεοχάρης • Κώστας Αχ. Καραμανλής • Νίκη Κεραμέως • Βασίλης Κικίλιας • Λίνα Μενδώνη • Κυριάκος Μητσοτάκης • Νίκος Παναγιωτόπουλος • Κυριάκος Πιερρακάκης • Παναγιώτης Πικραμμένος • Γιάννης Πλακιωτάκης • Χρήστος Σταϊκούρας • Κώστας Τσιάρας • Κωστής Χατζηδάκης • Μιχάλης Χρυσοχοΐδης