Օխու

Գյուղ
Օխու
Վարչական տարածք	Թուրքիա
Վիլայեթ	Դիարբեքիրի վիլայեթԴիարբեքիրի վիլայեթ
Գավառակ	Բալուի գավառակ
Այլ անվանումներ	Եզ, Եղ, Օխի, Օխո, Օղու
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	786 մարդ (XX դարասկիզբ)
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3
Հեռախոսային կոդ	0424
Փոստային ինդեքսներ	23600
Պաշտոնական կայք	karakocan.bel.tr
Օխու Վիքիպահեստում

Օխու, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բալուի գավառակում^[1]։ Գտնվում էր Փերի գետի ձախ կողմի վտակ Թափնիի վերին հոսանքի ձախ կողմում, Բալու քաղաքից 36 կմ հյուսիս-արևելք։ Մտնում էր Ծխուի գյուղախմբի մեջ։

Բնակավայրից հյուսիս-արևմուտք սկսվում են անտառներ։

XVII դարից մինչև 1915 թվականի Մեծ եղեռնը այստեղ պահվել է ձեռագիր ավետարան, որը օխուեցի Մանուկ Մարգարյանը 1986 թվականին հանձնել է Երևանի Մաշտոցի անվան Մատենադարանին։ 1699 թվականին Օխուում օրինակված և նկարազարդված Մաշտոցը պահվում է Վիեննայի Մխիթարյան Միաբանության մատենադարանում։

XX դարի սկզբին ուներ 45 տուն` 586 հայ և 32 տուն` 200 քուրդ բնակիչ։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր։

Օխուն ուներ 1213 թվականին կառուցված Ս. Կիրակոս անունով եկեղեցի։ Գյուղի բարձունքին կար 2 եկեղեցու ավերակներ, որոնցից մինի անունը Ս. Սարգիս էր։ Ուներ շքեղ գերեզմանոց։

Գյուղում գործում էր դպրոց^[2]։

• Դիարբեքիրի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն