Դավթիկ
Արտաքին տեսք
Գյուղ | ||
---|---|---|
Դավթիկ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Դիարբեքիրի վիլայեթ | |
Գավառակ | Բալուի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Դավթի մեզրե, Դավթի մեզրե գյուղ, Դավթի մրզա, Դավթի մրզա գյուղ, Դավթի մրզո, Դավթիք, Դավիթ միրզա, Դավիթ մրզո, Թավթի մրզա, Մազրա, Մեզրե | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 256 մարդ (XIX դարավերջ) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 23850 | |
|
Դավթիկ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բալուի գավառակում[1]։ Գտնվում էր ձորակում, Բալու քաղաքից 13 կմ արևմուտք։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղն ավերվել և ամայացել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եղել է ամբողջովին հայաբնակ գյուղ։ XIX դարի վերջերին ուներ 32 տուն` 256 հայ բնակչով։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դավթիկն ուներ 3 եկեղեցի.
- Ս. Կիրակոս, կառուցված 1241 թվականին, XIX դարում ավերակ
- Ս. Սարգիս, XIV դար
- Ս. Թորոս
Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում գործում էր վարժարան, որտեղ սովորում էին 30-35 աշակերտ[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Դիարբեքիրի նահանգի Բալուի գավառակ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 43
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն