Իջմե

Գյուղ
Իջմե
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Խարբերդի վիլայեթԽարբերդի վիլայեթ
Գավառ	Խարբերդի գավառ
Այլ անվանումներ	Իչմա, Իչման, Իչմե, Իջմա
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3

Իջմե, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Խարբերդի գավառում^[1]։ Գտնվում էր Խարբերդ քաղաքից 8 կմ հարավ-արևելք, Եփրատ գետի ձախափնյա մասում, Մաստար լեռան արևմտյան փեշին։

1895 թվականին թուրքերը տանջամահ են արել գյուղի 40 երևելի հայերի։ Գյուղն ավերվել, կողոպտվել, իսկ բնակիչները կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։

XIX դարի վերջին ուներ 200 տուն հայ բնակիչ։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությւոն, հողագործությունն ու արհեստներն էր՝ հիմնականում կոշկակարությունը։

Իջմեն ուներ Ս. Նիկողոս անունով եկեղեցի։ 1915 թվականին թուրքերը եկեղեցին դարձրել են մզկիթ։ Գյուղի մոտակայքում, Զարդարիչ գյուղի մոտ գտնվում էր Աբդլմսեհ վանքը։

Գյուղն ուներ վարժարան, որտեղ սովորում էին 50 սաներ։

Իջմեն բաժանված էր Իջմե Ներքին և Իջմե Վերին թաղերի^[2]։

• Խարբերդի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 381)։