Ёзас фон Хеерынг

Ёзас фон Хеерынг
ням.: Josias von Heeringen
Генерал Ёзас фон Хеерынг у 1914 годзе
Нараджэнне	9 сакавіка 1850(1850-03-09)[1] Касель, адміністрацыйная акруга Касель, Гесэн, Германія[2]
Смерць	9 кастрычніка 1926(1926-10-09)[1] (76 гадоў) Шарлотэнбург[d], Charlottenburg borough[d], Берлін, Вольная дзяржава Прусія, Германскі рэйх
Месца пахавання	Інвалідэнфрыдгоф[d]
Ваенная служба
Гады службы	1867 — 1918
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Пяхота
Званне	Генерал-палкоўнік
Камандаваў	22-я пяхотная дывізія II корпус 7-я армія
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ё́зас фон Хе́ерынг (ням.: Josias von Heeringen; 9 сакавіка 1850, Касель — 9 кастрычніка 1926, Берлін-Шарлотэнбург) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік.

Нарадзіўся ў Касселе ў Электараце Гесэн. Пасля працяглай ваеннай кар’еры ён стаў маёрам Ваеннага міністэрства Прусіі. З 1892 па 1895 год ён быў кіраўніком аддзела ў Генеральным штабе. У 1898 годзе ён быў узведзены ў званне генерал-маёра і быў прызначаны кіраўніком аддзела арміі ў Ваенным міністэрстве.

У 1901 годзе яму было прысвоена званне генерал-лейтэнант, а ў 1903 годзе быў прызначаны начальнікам 22-й дывізіі.^[3] У 1906 годзе ён быў узведзены ў генералы пяхоты, а таксама прызначан камандуючым II армейскага корпуса, штаб-кватэра якога знаходзілася ў Штэціне. З 1909 па 1913 ён быў Прускім ваенным міністрам, а затым стаў генеральным інспектарам II-й армейскай інспекцыі са штаб-кватэрай у Берліне.

З пачаткам Першай сусветнай вайны ён быў прызначаны камандуючым 7-й арміі, утворанай на базе падначаленай яму інспекцыі, якая паслужыла прынадай для французскага наступлення ў Германію — ён паспяхова абараніў Эльзас-Латарынгію падчас Бітвы пры Мюльгаўзене, за якую ён быў узнагароджаны ордэнам Pour le Mérite (28 жніўня 1915 года), а 28 жніўня 1916 года ён атрымаў дубовыя галіны да яго.^[4] Ён камандаваў 7-й арміяй да 1916 года, калі ён быў прызначаны камандуючым прыбярэжнай абароны, дзе ў званні генерал-палкоўніка і сустрэў канец вайны.

У перыяд з 1918 па 1926 год ён быў прэзідэнтам ветэранскай арганізацыі. З верасня 1914 года — ганаровы грамадзянін Каселя.

Ён памёр 9 кастрычніка 1926 года ў Берлін-Шарлотэнбургу.

• Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ёзас фон Хеерынг