Рудаўт

	Рудаўт; лац. Rudaŭt
	Rudolt
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Ruodo + Walt
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Рудалт
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Рудаўт»

Рудаўт (Рудалт) — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Гроталд або Рудалт, пазьней Рудэльт або Рудаўт (Hrotold, Rudolt, Rudelt^[1], Roudaut^[2]^[3]) — імя германскага паходжаньня^[4]. Іменная аснова -грод- (-род-, -руд-) (імёны ліцьвінаў Рутгер, Родмант, Эйруд; германскія імёны Rutger, Rodemund, Eirodus) паходзіць ад гоцкага hroþ 'слава, перамога'^[5], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'^[6]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Theotrod (Theot-rod)^[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rudołt^[8] (Rotald^[9]).

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на люди Мунтвиловичи а Рудовтови��и… Рудовътовичы (15 чэрвеня 1501 году)^[10]; з ыменья Руделтова (1567 год)^[11]; przez i. w. Chryzostoma y Konstancyi Rudołtowskich… Ioachima y Chryzostoma Rudołtowskich podwoiewodz. Nowogrodzkich (1798 год)^[12].

Носьбіты

На гістарычным Падляшшы існуюць вёска Лубін Рудолты і Рудолты (Рудуты).

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 40.
^ Debrabandere F. Woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk. — Amsterdam, 2003.
^ R, Dictionnaire de tous les noms de famille belges
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 916.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1437.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 210.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 502.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 152.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. 1101.
^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 13. — Вильна, 1902. С. 163, 174.

[1] Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 40.

[2] Debrabandere F. Woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk. — Amsterdam, 2003.

[3] R, Dictionnaire de tous les noms de famille belges

[4] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 916.

[5] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[7] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1437.

[8] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 210.

[9] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 502.

[10] Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 152.

[11] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. 1101.

[12] Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 13. — Вильна, 1902. С. 163, 174.

[1]