Вісьвіда

	Вісьвіда; лац. Viśvida
	Wisvida
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Wiso + Wido
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вішвід, Вісавід
Вытворныя формы	Войшывід
Зьвязаныя імёны	Widuis
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Вісьвіда»

Вісьвіда (Вішвід, Вісавід) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Вісьвіда або Вісьвіт (Wisvida, Wiswith^[1]) і Відвіс (Widuis^[2]) — імёны германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны', а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) паходзіць ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'^[4].

У Прусіі бытавала імя Wissewit^[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines… Wiszowid (14 студзеня 1459 году)^[6]; Данил Висовидович (паміж 1387 і 1392 гадамі)^[7]^[8]; боярина вилькомирского Юря Вишъвидовича (25 верасьня 1536 году)^[9]; Ян Висвидович (1537 год)^[10]; Stanislaw Wisvido (1563 год)^[11];

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 296.
^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 50.
^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 268.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 120.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 254.
^ Поручная грамота за Гридка Константиновича (1387—1392), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
^ Грамоти XIV ст. — Київ, 1974. С. 108.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 19 (1535—1537). — Vilnius, 2009. P. 231.
^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 51.
^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 425.

[1] Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 296.

[2] Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 50.

[3] Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 268.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[5] Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 120.

[6] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 254.

[7] Поручная грамота за Гридка Константиновича (1387—1392), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae

[8] Грамоти XIV ст. — Київ, 1974. С. 108.

[9] Lietuvos Metrika. Knyga 19 (1535—1537). — Vilnius, 2009. P. 231.

[10] Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 51.

[11] Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 425.

[1]