Рымавід (імя)

	Рымвід; лац. Rymavid
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Rimo + Wid
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Рымвід, Рынвід
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Рымвід»

Рымаві́д — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Ры́мвід.

Паходжаньне

Рыма (Rimo) і Від (Wid) — імёны германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'^[2], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'^[3]. Такім парадкам, імя Рымавід азначае «непарушная моцнасьць»^[4]. Адзначалася германскае імя Rennuit (Renn-uit)^[5]^[6], Renuwidi^[7]^[6].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Рымвід (Rymwid) і Рымвіт (Rymwit)^[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: cum Johanne Rymowydowicz^[9], Johannes Rimouidouicz^[10], Johannem Rymowidowicz^[11] (Johannes Rymowydowicz^[12]; 2 кастрычніка 1413 году); Juschko Rymowidowicz (15 траўня 1432 году)^[13]; пан Римовидъ^[14], Юшко Римовидович^[15], Олехно Римовидович^[16] (1440—1449 гады); alias Coreyva Rimvidowicz (1442 год)^[17]; domino Rimouid (1452 году)^[18]; generosis et nobilibus dominis… Olechno Rimowidowicz (13 чэрвеня 1456 году)^[19]; Римовид Якгинтович наместник берестейский (29 лістапада 1459 году)^[20]; nos… Svdvmvnth Rymowydowicz et Myszko germanus eius… Nymyra Rymowydovicz… Svdymvd Rymowidovicz (13 студзеня 1460 году)^[21]; ego Joannes Jagynthowicz Rimowjd heres in Porozow (29 чэрвеня 1460 году)^[22]; homines… Rimowid (1461 год)^[23]; nos nobiles… Nyemyera Rymowydowycz (1486 год)^[24]; Немира Римовидович (1 сакавіка 1491 году)^[25]; homines… Rymovyd (3 чэрвеня 1494 году)^[26]; у Волковьиском повете… на Римовидовскои земли подле его дворца Римовидовского (12 верасьня 1498 году)^[27]; homines nostros districtus Merecensis… Mikołaja Rimowidowicza (16 жніўня 1511 году)^[28]; Василищане… Станко Римовидович (24 жніўня 1524 году)^[29]; Миколаи Римовидович^[30], Петко Рымъвидовичъ^[31], Римовидъ Ромашъковичъ^[32], Рымвидъ Вибревичъ^[33], Мартинъ Римвидовичъ^[34] (1528 год); Якуб Римъвидович… Ян Римъвидович (1538 год)^[35]; Родъ Римвидовъ^[36], Янъ Станиславовичъ Рымовидъ^[37], Войтехъ Станиславовичъ Рымовидъ^[38] (1567 год); з роду Римвидов з Арвистова… з роду Римвидов от Каплицы Еразмусу Мартиновичу (15 верасьня 1568 году)^[39]; пана Юръи Ринъвида… Jerzy Rymwid (16 кастрычніка 1597 году)^[40]; Янъ Римвидъ — чешникъ Мозырскій… Jan Rymwid — czesznik Mozyrski (16 сакавіка 1672 году)^[41]; Piotr Franciszek Rymwid Mickiewicz, cześn. i rotm. pow. orszańskiego… Józef Rymwid Mickiewicz, skarb. wiłkomierski^[42], Piotr Franciszek Rymwid Mickiewicz, cześn. i rotm. nowogródzki^[43] (10 лютага 1779 году); Tadeusz Rymwid (7 лютага 1780 году)^[44]; Maciej Rymwit (9 лютага 1791 году)^[45].

Носьбіты

Рымавід († па 1413) — літоўскі баярын, пачынальнік родаў Забярэзінскіх і Аляхновічаў; меў сыноў Юрыя (Юшку) і Алехну
Ян Ягінтавіч Рымавід († па 1460) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста берасьцейскі
Рымавід — адзін з даньнікаў, запісаных у 1461 годзе Андрэем Даўгердавічам касьцёлу ў Лынтупах
Няміра Рымавідавіч († да 1491) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, дарагічынскі судзьдзя
Мікалай Рымавідавіч — баярын Ковенскага павету, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Пецька Рымвідавіч — высакадворскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Рымавід Рамашкавіч — эйшыскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Марцін Вібравіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Марцін Рымвідавіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Гендрута Якубаўна Рымвідовіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1593 годзе^[46]
Юры Рымвід Міцкевіч — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, падстолі амсьціслаўскі ў 1702—1703 гадох^[47]

З XVI ст. прыдомкам Рымвід або Рынвід карыстаўся літоўскі шляхецкі род Мацкевічаў гербу Порай^[48].

Рымвіды^[49] і Рымвіды-Міцкевічы^[50] — літоўскія шляхецкія роды.

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1273, 1563.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
^ Debrabandere F. Woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk. — Amsterdam, 2003.
^ ^а ^б R, Dictionnaire de tous les noms de famille belges
^ Germain J., Herbillon J. Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles. — Bruxelles, 2007.
^ Naruszewicz-Duchlińska A. Surnames of Lithuanian origins in Polish anthroponomy // Preservation of Cultural Heritage and Strengthening of Regional Identity. — Klaipėda, 2008. S. 84—88.
^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.
^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.
^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 70.
^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 171.
^ Русско-ливонские акты. — СПб, 1868. С. 191.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 28.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 22.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 35, 53.
^ Rowell S. C. Winning the Living by Remembering the Dead? Franciscan Tactics and Social Change in 15th century Vilnius // Tarp istorijos ir būtovės. Studijos prof. E. Gudavičiaus 70-mečiui. Vilnius, 1999. P. 119.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 240.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 249.
^ Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 52.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 259—260.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 264.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 271.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 415.
^ Грамота Анны, вдовы дорогичинского судьи Немиры Римовидовича, о продаже имения Миколаю Радзивилловичу (1491), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 482.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 185.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 11 (1518—1523). — Vilnius, 1997. P. 99.
^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 5.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 87.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 89.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 321.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 724, 726.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 774.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 775.
^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.
^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 474.
^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 12. — Вильна, 1883. С. 458.
^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 281, 285, 295.
^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 284.
^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 306.
^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 488.
^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 75.
^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 9. Województwo mścisławskie XVI—XVIII wiek. — Warszawa, 2019. S. 140.
^ Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897. S. 104.
^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты
^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты

Літаратура

Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1273, 1563.

[2] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.

[3] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.

[5] Debrabandere F. Woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk. — Amsterdam, 2003.

[DNFB-R-6] а ^б R, Dictionnaire de tous les noms de famille belges

[7] Germain J., Herbillon J. Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles. — Bruxelles, 2007.

[8] Naruszewicz-Duchlińska A. Surnames of Lithuanian origins in Polish anthroponomy // Preservation of Cultural Heritage and Strengthening of Regional Identity. — Klaipėda, 2008. S. 84—88.

[9] Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.

[10] Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.

[11] Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 70.

[12] Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 171.

[13] Русско-ливонские акты. — СПб, 1868. С. 191.

[14] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 28.

[15] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 22.

[16] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 35, 53.

[17] Rowell S. C. Winning the Living by Remembering the Dead? Franciscan Tactics and Social Change in 15th century Vilnius // Tarp istorijos ir būtovės. Studijos prof. E. Gudavičiaus 70-mečiui. Vilnius, 1999. P. 119.

[18] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 240.

[19] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 249.

[20] Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 52.

[21] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 259—260.

[22] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 264.

[23] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 271.

[24] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 415.

[25] Грамота Анны, вдовы дорогичинского судьи Немиры Римовидовича, о продаже имения Миколаю Радзивилловичу (1491), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae

[26] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 482.

[27] Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 185.

[28] Lietuvos Metrika. Knyga 11 (1518—1523). — Vilnius, 1997. P. 99.

[29] Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 5.

[30] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.

[31] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 87.

[32] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 89.

[33] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.

[34] Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.

[35] Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 321.

[36] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 724, 726.

[37] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 774.

[38] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 775.

[39] Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.

[40] Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 474.

[41] Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 12. — Вильна, 1883. С. 458.

[42] Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 281, 285, 295.

[43] Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 284.

[44] Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 306.

[45] Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 488.

[46] Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 75.

[47] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 9. Województwo mścisławskie XVI—XVIII wiek. — Warszawa, 2019. S. 140.

[48] Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897. S. 104.

[49] Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты

[50] Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты

[1]