Lowry protein tahlili
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Lowry protein tahlil solusyondaki total protein konsantrasyonunu belirlemek için uygulanan biyokimyasal tahlil. Total protein konsantrasyonu numune solusyonundaki renk değişikliği ile gözlemlenir. Bu renk değişimi protein konsantrasyonuna oranla değişir ve kolorimetrik tekniklerle ölçülebilir. Tahlilin ismini 1940' larda tahlil reaktifini geliştiren biyokimyager Oliver H. Lowry' den alır. Lowry' nin bu tekniği açıklayan 1951'de yayınladığı makale, 300,000 kere ile bilim literatüründeki en çok atıf yapılan makaledir.[1][2][3]
Mekanizma
[değiştir | kaynağı değiştir]Metot bakır iyonlarının alkalin ortamda peptit bağları ile verdiği tepkimeler (Biüret testi) ile aromatik protein birimlerinin yükseltgenmesini kombine eder. Lowry metodu, peptit bağları tarafından indirgenmiş olan Cu+ iyonlarının Folin–Ciocalteu reaktifi (Folin–Ciocalteu reaksiyonundaki fosfotungstik asit ve fosfomolibdik asitin bir karışımı) ile reaksiyonu temeline deyanır. Tepkime mekanizması çok iyi anlaşılmamıştıır ama Folin–Ciocalteu reaktifinin indirgenmesini ve aromatic birimlerin yükseltgenmesini (başlıca triptofan ve tirozin) içerdiği bilinmektedir. Deneyler aynı zamanda sisteinin reaktif ile tepkime verdiğini göstermiştir. Yani sistein birimleri de muhtemelen Lowry tahlilinde gözlenen absorbansa katkıda bulunmaktadır.[4] Bu tepkimenin sonucunda yoğun mavi bir molekül olan heteropolimolibdenum Mavi ortaya çıkar.[5] İndirgenmiş Folin reagent (heteropolimolibdenum Mavi) reaksiyonu 660 nm' de absorbans ile ölçülür.[6] Sonuç olarak, numunedeki total protein konsantrasyonu- Folin–Ciocalteu reaktifini indirgeyen- triptofan ve tirozin birimlerinin konsantrasyonlarından anlaşılabilir.
Metot ilk kez Lowry tarafından 1951' de öne sürülmüştür. Bikinkoninik asit ve Hartree–Lowry tahlilleri orijinal lowry metodunun modifikasyonu ile üretilmiştir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Biüret testi
- Bradford protein tahlili
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Van Noorden, R.; Maher, B.; Nuzzo, R. (2014). "The top 100 papers". Nature. 514 (7524). ss. 550-553. Bibcode:2014Natur.514..550V. doi:10.1038/514550a. 14 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2018.
- ^ Kresge, N.; Simoni, R. D.; Hill, R. L. (2005). "The Most Highly Cited Paper in Publishing History: Protein Determination by Oliver H. Lowry". Journal of Biological Chemistry. 280 (28). ss. e25. 8 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2018.
- ^ Garfield, E. (1990). "The Most-Cited Papers of All Time, SCI 1945-1988. Part 1A. The SCI Top 100—Will the Lowry Method Ever Be Obliterated?" (PDF). Current Contents. Cilt 7. ss. 3-14. 19 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Nisan 2018.
- ^ Everette, J. D.; Bryant, Q. M.; Green, A. M.; Abbey, Y. A.; Wangila, G. W.; Walker, R. B. (28 Temmuz 2010). "Thorough Study of Reactivity of Various Compound Classes toward the Folin−Ciocalteu Reagent". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 58 (14). ss. 8139-8144. doi:10.1021/jf1005935. PMID 20583841.
- ^ Ninfa, Alexander J. (2010). Fundamental Laboratory Approaches for Biochemistry and Biotechnology. United States of America: John Wiley & Sons, INC. ss. 112. ISBN 978-0-470-08766-4.
- ^ Lowry, O. H.; Rosebrough, N. J.; Farr, A. L.; Randall, R. J. (1951). "Protein measurement with the Folin phenol reagent" (PDF). Journal of Biological Chemistry. 193 (1). ss. 265-75. PMID 14907713. 29 Mart 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2018.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- A simplification of the protein assay method of Lowry et al. which is more generally applicable22 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.