Kalipso

Kalypso (Calypso, Yunanca: Καλυψώ Kalupsō), Homeros'un Odysseia destanında adı geçen gizemli tanrıça. Adı Yunanca gizlemek anlamına gelen kalypteinden türetilmiştir.

Homeros ona Olympos tanrıçalarının en büyüklerine verdiği dia theaon (yüce tanrıça) unvanını vermiştir ve Odysseia destanının unutulmaz kadın karakterlerinden biridir. Bir nympha veya bir Pleiad olduğu da söylenen Kalypso'nun güneş tanrısı Helios'la Perseis'in kızları olduğundan da bahsedilmektedir.

Kalypso, diğer tanrılardan uzakta ıssız bir adada oturur. Bu tanrıçanın yaşam tarzı, ataerkil bir düzene sahip olan Olymposlulardan farklı olarak anaerkil bir düzeni temsil eder. Yaşadığı Ogygie adlı ıssız adanın Malta adası olduğu varsayılmaktadır. Kalypso, taşıdığı nitelikler açısından Anadolu'nun ana tanrıçası Kibele'yle benzerlikler taşır. İlk olarak Fenikeliler'in yerleştiği Malta adasındaki müzelerde Kibele benzeri geniş kalçalı tanrıça heykelciklerine bolca rastlanır.

Kalypso, Homeros'a göre, deniz perisi ve Atlas'ın kızıdır. Odysseia'da anlatılan; Tanrıça Klypso, gemisi batan Odysseus'a aşık olur ve adasında onu bir süre alıkoyar. Malta olduğu sanılan bu adadaki esareti, Athena'nın Zeus'a yalvarması üzerine sona erer. Zeus tarafından Hermes, Kalypso'ya Zeus'un emrini iletir ve Kalypso Odysseus'u serbest bırakır.^[1]

Bir diğer hikâyeye göre Kalypso ilk titan savaşında babası Atlas'ın yanında olduğu için Ogygia'ya sürgüne yollanır. Bu adada yaşamak zorundadır ve belirli zaman aralıklarıyla dönemin kahramanları onun yanına gönderilir. Bu kahramanlar Kalypso'nun âşık olacağı kişilerdir. Kahramanlar onu terk ederek adadan gidebilirler. Kalypso cezasını böyle çekmiş olur ^{[kaynak belirtilmeli]}.