İçeriğe atla

Özgür Suriye Ordusu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Özgür Suriye Ordusu
الجيش السوري الحر‎
el-Jeyş'üs-Suri'y el-Hürr
Özgür Suriye Ordusu bayrağı
Etkin26 Temmuz 2011 - günümüz
ÜlkeSuriye
BağlılıkSuriye Ulusal Konseyi
TipiOrdu
Büyüklük40,000 - 50,000 asker (Aralık 2013)[1]
Takma AdıÖzgür Subaylar Hareketi
(Arapça: حركة الضباط الأحرار)
ArdılSuriye Millî Ordusu
RenkleriYeşil, Siyah, Beyaz ve Kırmızı
MarşDevrim veya ölüm
(Arapça: ننتصر أو نموت)
SavaşlarıSuriye İç Savaşı
Komutanlar
BaşkomutanGeneral Abdul-ilah el Beşir
(16 Şubat 2014-günümüz)
General Salim İdris
(Aralık 2012-16 Şubat 2014)
Albay Riyad Esad
(Eylül 2011-Aralık 2012)
Yardımcı KomutanAlbay Malik Kürdi
Kurmay BaşkanıAlbay Ahmet Hicazi
Askeri Konsey BaşkanıGeneral Mustafa el-Şeyh
KurucuRiyad Esad

Özgür Suriye Ordusu (Arapça: الجيش السوري الحر) veya kısaca ÖSO, 29 Temmuz 2011 tarihinde Albay Riyad Esad ve Suriye Silahlı Kuvvetleri'nden ayrılan altı subay tarafından kurulan,[2] Suriye İç Savaşı'nda merkezi olmayan Suriyeli muhalif isyancı gruplardan oluşan büyük çadır koalisyonudur.[3][4] Subaylar, Özgür Suriye Ordusu'nun birinci önceliğinin Beşşar Esad'ın güvenlik aygıtının ölümcül baskılarına karşı protestocuların ve sivillerin hayatlarını korumak olduğunu; nihai hedefin ise Suriye devriminin amaçlarını gerçekleştirmek, yani Esad ailesinin on yıllardır süren saltanatına son vermek olduğunu açıkladılar.[2][5][6] 2011 yılının sonlarında ÖSO, Suriye ordusundan ayrılan başlıca gruptu.[7] Kuruluşunda resmî bir askeri örgüt olan ÖSO'nun orijinal komuta yapısı 2016'da dağıldı ve ÖSO kimliği o zamandan beri çeşitli Suriyeli muhalif gruplar tarafından kullanılmaktadır.[8][9][10][11]

Özgür Suriye Ordusu, silahlı operasyonlar ve ordudan ayrılmaların teşvik edilmesi yoluyla “Suriye halkının rejime karşı muhalefetinin askeri kanadı” olmayı amaçlamaktadır.[12][13] 2012 yılında ÖSO'nun askeri komutanları ve sivil liderleri ortak bir bildiri yayınlayarak Esad'ı iktidardan indirdikten sonra Suriye'yi çoğulcu, demokratik bir cumhuriyete dönüştürme sözü verdi.[14] Suriye Ordusu oldukça organize ve iyi silahlandığından, Özgür Suriye Ordusu kırsalda ve şehirlerde gerilla taktiklerine dayalı bir askeri strateji benimsedi ve taktiksel olarak başkent Şam'da silahlı eylemlere odaklandı. Harekâtın amacı toprak ele geçirmek değil, şehir merkezlerine yönelik savaşlarda hükûmet güçlerini ve lojistik zincirlerini dağıtmak, güvenlik güçlerinde yıpranmaya neden olmak, moralleri bozmak ve hükûmetin istikrarını bozmaktı.[15]

ÖSO, kendisini Suriye devriminin silahlı kanadı olarak gördü ve Beşar Esad'a yönelik halk öfkesini başarılı bir isyana dönüştürmeyi başardı. Ülke genelinde gerilla savaşı yürüterek, çok daha donanımlı hükûmet güçlerine karşı bir dizi başarı elde etti.[16][17] Esad'ın protestocuların taleplerini görmezden gelme politikası ve rejimin sivillere ve protestoculara yönelik artan şiddeti, 2012'de tam anlamıyla bir iç savaşa yol açtı. ÖSO başlangıçta rejimin üst düzey liderlerini hızla ortadan kaldırma stratejisi izledi; Temmuz 2012'de istihbarat şefi Asıf Şevket ve Savunma Bakanı Davud Raciha'ya başarılı bir suikast düzenledi.[18] 2012'nin başlarında İran Devrim Muhafızları Ordusu, Suriye Arap Ordusu'nun çöküşünü engellemek için on binlerce Humeynici militan göndererek koordineli bir askeri kampanya başlattı ve çatışmayı mezhepsel çizgiler boyunca kutuplaştırdı.[19][20] 2013'ten sonra ÖSO, disiplinin azalması, merkezî bir siyasi liderliğin yokluğu, Batı'dan önemli bir destek alamaması, silah tedarikinin kötüleşmesi ve fonların azalmasından etkilenirken; rakip İslamcı milisler silahlı muhalefette baskın hale geldi.[21][22] Rusya'nın 2015'teki askeri müdahalesi, Esad'ın hayatta kalmasını sağladı ve ÖSO'nun genişlemesini durdurdu. Rejimin 2016 yılında başlattığı Rusya ve İran destekli bir dizi karşı saldırı, ÖSO'nun elde ettiği önemli toprak kazanımlarını aşındırdı ve komuta yapısını ciddi şekilde zayıflattı.[23][24]

Türkiye'nin 2016'da Suriye'ye askeri müdahalesinin ardından ve diğer ülkeler müdahalelerini azaltmaya başladıkça, ÖSO milislerinin birçoğu sığınak ve ikmal kaynağı haline gelen Türkiye'ye daha bağımlı hale geldi.[25] Ağustos 2016'nın sonlarından itibaren Türkiye hükûmeti, birçoğu ÖSO'da yer alan Suriyeli muhalif gruplardan oluşan yeni bir koalisyon kurdu; bu yeni koalisyonun çekirdeğini Havar Kilis Operasyon Odası oluşturuyordu. Başlangıçta Türkiye destekli Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) olarak anılan bu güç, 2017 yılında Suriye Millî Ordusu (SNA) adını aldı.[26] ÖSO milislerinin çoğunluğu şu anda Suriye Geçici Hükûmeti'nin komutası altındadır; geri kalanlar ise ya Suriye Kurtuluş Hükûmeti, Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi ile ittifak kurdu ya da Al-Tanf Çatışmasızlık Bölgesi'nde yer almaktadır.

Bayraklar ve armalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 2011'de sivil ayaklanma olarak başlayan Suriye İç Savaşı'nın başlarında bir grup subay Suriye ordusundan ayrıldı ve Esad rejimini devirmek amacıyla Özgür Suriye Ordusu'nu kurdu. Komuta merkezini Türkiye'nin Hatay ili olarak ilan etti. Kamuoyunda oluşan tepkiler üzerine Eylül 2012'de komuta merkezini Suriye'de Şam'a taşıdığını açıkladı.[28][29]

Örgüt 2011 sonunda Suriye genelinde aktif olmakla birlikte, en çok yoğunlaştığı bölgeler Hama ve Humus idi. 2011 Kasım ayında bir tür muhalifler koalisyonu olan ve barışçı yollarla rejimi devirmekten yana olduğunu ileri süren Suriye Ulusal Konsey'ini tanıdığını açıkladı.

CIA ve ABD'nin özel operasyon birimlerinin Suriyeli isyancıları Türkiye ve Ürdün'de eğitimden geçirdiği basında yazıldı. Washington Post, bunun için Türkiye'de bir Amerikan üssünün kullanıldığını yazdı.[30] Özgür Suriye Ordusu'nun disiplinsiz, iç anlaşmazlıkları olan ve yolsuzluğu bulaşmış olmasından dolayı bir miktar Özgür Suriye Ordusu militanının daha iyi donanmış, daha istekli ve finanse edilmiş olan El-Nusra saflarına geçtiği haberleri çıktı.[31]

19 Şubat 2014'te ABD, Türkiye ve Özgür Suriye Ordusu arasında bir eğit-donat anlaşması yapıldı. 2 bin kişi Türkiye'de Türk ve Amerikalı askerler tarafından Kırşehir'de eğitilmek üzere seçilecekti.[32] Ancak eğitilip Suriye'ye gönderilen 60 kişiden 18 kişilik bölümü El-Nusra Cephesi tarafından alıkonuldu.[33] Eğitilip 18 Eylül 2014'te Suriye'ye gönderilen 62 kişilik ikinci grup da ABD tarafından kendilerine tahsis edilen 10 kadar araç ve havan topları ile birlikte El Nusra'ya katıldıklarını açıkladılar.[34] Bunun üzerine ABD projeyi askıya aldığını duyurdu.[35] 384 milyon dolara mal olan ve 6.000 personelin çalıştığı projede 60 Özgür Suriye Ordusu militanı eğitilebildi ve proje başarısız oldu.[36][37]

  Özgür Suriye Ordusu ve müttefiklerinin kontrolündeki bölgeler

Örgütsel bilgiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Komuta heyeti

[değiştir | kaynağı değiştir]

ÖSO'nun başkomutanı ve kurucusu Riyad el-Esad'dır. Bütün askeri hareketlerin koordinatör başıdır. Suriye Hava Kuvvetleri'nden istifa etmiş ve ÖSO'yu kurmuştur. Başkomutan yardımcısı olarak Albay Malik Kürdi, Kurmay Başkanı olarak da Albay Ahmet Hicazi ilan edilmiştir.[38] Sonrasında 2014'te Yüksek Askeri Konsey tarafından yapılan bir atama ile Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) Yüksek Askeri Konseyi (YAK), ÖSO Genelkurmay Başkanı Tümgeneral Selim İdris'i görevden alarak yerine Tuğgeneral Abdulilah el-Beşir'i atadı.[39][40]

Cephanelik

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu'nun genellikle hafif silahlarla başlayan mücadelesi zaman içinde özellikle yurtdışından alınan ağır silahlarla desteklenmiştir. En son olarak bir yetkili tarafından yapılan açıklamada kimyasal silah yapabilecek kabiliyette oldukları açıklanmıştır.[41]

Dış destek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluslararası destek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikileaks tarafından ortaya çıkartılan Amerika Birleşik Devletleri diplomatik belge sızıntısı belgelerine göre aralarında ABD, Fransa, İngiltere, Ürdün, İsrail ve Türkiye'nin olduğu ülkeler Suriye'ye gizli görevlerle silahlı personel göndermiştir. Bu iddianın halihazırda fiili olarak bir karşılığının olmadığı yönünde Suriye muhalefetinin ciddi eleştirileri bulunmaktadır.[42] Hükûmet tarafından ölü ele geçirilen kişiler arasında İspanyol bir kişinin bulunması, Suriye'de İspanyolların Suriye Arap Cumhuriyeti'ne karşı savaşta yer aldıklarını ortaya çıkartmıştır.[43][44] ABD hükûmeti tarafından verilen izin sayesinde Özgür Suriye Ordusu için ülke çapında mali yardım toplanmasına ve iletilmesine izin verilmiştir.[45] Katar hükûmetinin Suriye'nin elçilerine muhaliflerin saflarına geçmeleri için rüşvet teklif ettiği de ortaya çıkartılmıştır.[46] Alman Deniz Kuvvetleri'ne ait Oker adlı savaş gemisinin muhaliflere istihbarat desteği verdiği iddia edilmiştir.[47] Suriye'nin İsrail sınırındaki bir ileri karakola yönelik yaptığı silahlı saldırı sonucunda Özgür Suriye Ordusu'nun İsrail gizli servisleriyle eşgüdümlü olduğu iddialarını ortaya çıkartmıştır.[48] Suriye-İsrail sınırındaki düzenli ordu birlik mevzilerine saldıran muhalifler İsrail tarafından desteklenmekte, yaralılar İsrail'de tedavi edilmektedir. Bu desteğin muhaliflerin iktidara gelmeleri durumunda Golan Tepeleri'ni İsrail'e bırakacaklarını açıklamaları karşılığında verildiği iddia edilmektedir.[49]

Askeri ve lojistik destek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye Ulusal Konseyi'nin açtığı Suriye Ulusal Konseyi Askeri Bürosu, muhalif güçlerle irtibatı, silah dağıtımında koordineyi ve istihbaratı sağlama amacıyla kurulmuştur. Suudi Arabistan, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri, Libya, ABD[50] ve Türkiye lojistik,[51] silah ve istihbarat yardımı yapmaktadır.[52][53][54][55] ABD hükûmeti Özgür Suriye Ordusu ve diğer muhalif güçlere askeri destek verme kararını açıklamıştır, bu kapsamda muhaliflerin elinde iki düzine kadar karadan havaya füze olduğu iddia edilmiştir.[56] Özgür Suriye Ordusu'na katılmak isteyenler Türkiye'nin Adana ilindeki gizli bir askeri kampta Türk eğitmenler tarafından silahlı eğitimden geçirilmektedir.[57][58] 13 Ağustos 2012 tarihinde İstanbul'a gelerek temaslarda bulunan ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton'un ziyaretinin ardından Özgür Suriye Ordusu'na ağır silahların verilmesine karar verilmiş ve bu kapsamda Katar tarafından satın alınmış olan 20 adet T-62 muharebe tankı İskenderun üzerinden teslim edilmiştir.[59] Çatışmalarda yaralanan Özgür Suriye Ordusu mensupları Türkiye'deki Kilis ve Gaziantep başta olmak üzere çeşitli illerdeki hastanelerde tedavi edilmektedir.[60][61] Bu hastanelere Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının alınmaması çeşitli acil vakalarda gündeme gelmiş ve eleştirilmiştir.[62]

Kamplar ve durumları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'deki çok sayıdaki Suriye mülteci kampında etkisi olduğu yolunda iddialar bulunmaktadır.[63]

Hatay

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu'na mensup kişilerin kaldığı Hatay'daki Apaydın mahallesi yakınlarındaki kampa girmek isteyen CHP'li vekiller kampa sokulmamıştır.[64] Kampta bulunan kişilerin geceleri sınırdan Suriye'ye geçerek çeşitli eylemlerde bulundukları, daha sonra yeniden kampa döndükleri belirtilmektedir.[65][66] Kamptaki kişilerin Hatay ilinde varlıkları ve davranışları yüzünden yerel halkla aralarında çok sayıda tartışma ve kavga çıktığı bilinmektedir.[67][68] Kampın yoğun olarak gündeme gelmesi üzerine kampta inceleme yapan TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu'nun AKP ve MHP temsilcisi üyeleri kampı yanlarında sadece Anadolu Ajansı muhabirleri olduğu halde gezmiş, gezi sonrasında herhangi bir uygunsuzluk görmediklerini açıklamışlardır.[69] Ancak buna rağmen kampın yabancı silahlı kuvvetleri barındırdığı için yasadışı olduğu CHP tarafından iddia edilmiştir.[70] İlde savaş karşıtı etkinliklerin sayısının artması üzerine valilik tarafından yapılan açıklama uyarınca şehirde basın açıklaması, toplantı ve gösteri yapılması yasaklanmıştır. Yasak fiili olarak ilan edilen bir olağanüstü hâl olarak nitelendirilmiştir.[71]

Gaziantep

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu mensubu kişilerin Gaziantep'te Suriye'de kullanmak üzere bomba imalatı yaptıkları, imalat sırasında yaşanan patlama sonucunda ortaya çıkmıştır.[72]

Ürdün

[değiştir | kaynağı değiştir]

Pentagon tarafından da onaylanan ve Der Spiegel ve The Guardian tarafından kamuoyuna sunulan bilgilere göre Özgür Suriye Ordusu üyelerine Ürdün'deki kamplarda ABD, İngiltere ve Fransa silahlı kuvvetlerinden askeri eğitmenler eğitim vermektedir.[73]

Diğer gruplarla ilişkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Müttefik örgütler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer muhaliflerle ilişkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye İç Savaşı'nda Özgür Suriye Ordusu, Kobani kuşatma altındayken, Irak ve Şam İslam Devleti'ne karşı YPG ile ittifak yapmıştır.[74][75][76][77][78][79][80] Ancak ilerleyen dönemlerde Halep ve Azez'de iki grup çatışmalara girmişlerdir.[81] Günümüzde YPG, rejim ile çatışmasızlık halindedir. Rus hava desteğini alarak ÖSO'ya karşı saldırılar gerçekleştirmiştir.[82][83]

Özgür Suriye Ordusu, Ahraruş Şam, Ceyşul İslam ve El Nusra Cephesi ile zaman zaman koordinasyon halinde olmaktadır. Ne var ki, ÖSO'nun laik bir yapıyı savunması dolayısıyla zaman zaman ÖSO ile İslamcı muhalifler arasında anlaşmazlık çıkmaktadır. 2013 yılında El Nusra Cephesi, ÖSO ile çatışmalara girmiş ve ÖSO'ya bağlı pek çok gruptan İdlip başta olmak üzere Kuzey Suriye'de pek çok bölgeyi almıştır.[84] Mart 2016'da Maaret el Numan'da ÖSO'ya bağlı güçler ile El Nusra Cephesi çatışmalara girmiştir.[85]

Ayrıca bakınız: Maaret el-Numan çatışması

Özgür Suriye Ordusu'nun, Esad rejimine yönelik düzenlediği bazı saldırıların İsrail hava kuvvetleri ile koordineli şekilde planlandığına dair iddialar ortaya atılmıştır.[86]

Çatışmadaki durum

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu çatısı altındaki savaşçı sayısına dair kesin bilgi bulunmamaktadır. Ancak Özgür Suriye Ordusu'nun kendi websitesinden yapılan açıklamada 40,000 asker olarak tanımlanmıştır.[1] Ağır silahları vardır, ancak az sayıdadır. Kuzey Suriye'de savunma ve zaman zaman saldırı (baskın) taktiği uygulanır. Güney bölgelerde ise ağır silahları çok bulunmadığından genel olarak gerilla ve vur-kaç taktiği uygulanır. Özgür Suriye Ordusu'na bağlı birliklerin genelde kontrol ettikleri yerler muhaliflerin kalesi konumundaki yerlerdir.

Katliam iddiaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Komuta kademesinin bir kısmı Türkiye'de bulunan Özgür Suriye Ordusu'nun katliamlar işlediğine ilişkin iddialar mevcuttur.[87] Ağustos ayında Halep'te yaşanan çatışmaların ardından ele geçirilen esirlerin sokak ortasında infaz edildiği tespit edilmiştir.[88][89][90] Ayrıca öldürülen kişilerin öldükten sonra çeşitli uygunsuzluklara tabi tutuldukları[91][92] ayrıca kafa kesme olaylarının yaşandığı iddia edilmektedir.[93][94][95]

Esad rejimine destek için ülkede bulunan Hizbullah, Mehdi Ordusu gibi çeşitli oluşumlara karşı operasyonlar yapmıştır.[96]

15 Ocak günü Halep'teki üniversite yurduna karşı yapılan ve patlama sonucu 82 kişinin öldüğü silahlı saldırıyı Özgür Suriye Ordusu'nun yaptığı iddia edilmektedir.[97]

Adam kaçırma İddası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu, İran Devrim Muhafızı olduğu gerekçesiyle 48 İranlıyı kaçırmış olduğu iddia edilmektedir, İran tarafından yapılan açıklamada bu kişilerin asker olmadığı belirtilmiştir.[98] İran ayrıca olayda sorumluluğun başta Türkiye olmak üzere kaçırma olayını gerçekleştirenlere destek verenlerde olduğunu açıkladı.[99] Rehineler Suriye hükûmetinin elindeki esir muhaliflerle değişim sağlanarak serbest kalmıştır.[100]

Basın mensuplarına karşı tutum

[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Ağustos 2012 tarihinde Sınır Tanımayan Gazeteciler yöneticisi Christophe Deloire tarafından kamuoyuna açıklanan mektupta Özgür Suriye Ordusu başta olmak üzere Suriyeli muhaliflerden gazetecileri hedef almamaları ve ellerinde tutsak bulunan gazetecileri serbest bırakmaları istenmiştir.[101] Açıklamaya göre Özgür Suriye Ordusu'nun elinde 10 Ağustos 2012 tarihinde kaçırılan Al-Ikhbariya televizyonu personeli bulunmaktadır.[101][102]

Çocuk askerler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birlik saflarında çocuk askerlerin kullanıldığına dair iddialar bulunmaktadır.[103]

İşkence

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu mensupları yakaladıkları Esad yanlılarına ve tarafsız sivillere işkence yapmakta olduğunu ileri süren iddiadır.[104][105]

Kimyasal silah kullanımı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu, Ocak 2013'te kimyasal silah üretebilecek hammadde ve kapasiteye sahip olduğunu açıkladı.[106] Mart 2013'te Suriye hükûmet medyası tarafından yapılan iddiaya göre, Özgür Suriye Ordusu mensupları tarafından Halep'e düzenlenen füze saldırısında kimyasal madde kullanıldı ve olayda çoğu sivil 15 kişi yaşamını yitirdi.[107][108][109]

Denetimindeki yerlerdeki idare tarzı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgür Suriye Ordusu ve muhaliflerin denetimindeki yerlerde İslami şeriat kanunlarının uygulandığı bilinmektedir.[110]

Kopuşlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha önce Suriye Silahlı Kuvvetleri saflarından Özgür Suriye Ordusu saflarına geçmiş olan bir grup subay yeniden Suriye Silahlı Kuvvetleri saflarına döndüklerine ilişkin basın toplantısı yapmıştır.[111]

Resimler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Haziran 2012, Kuzey Suriye'de ÖSO kontrolündeki yerler (kırmızı)
    Haziran 2012, Kuzey Suriye'de ÖSO kontrolündeki yerler (kırmızı)
  • Haziran 2012, Güney Suriye'de ÖSO kontrolündeki yerler (kırmızı)
    Haziran 2012, Güney Suriye'de ÖSO kontrolündeki yerler (kırmızı)
  • Özgür Suriye Ordusu'na tedarik edilen[59] T-62 ana muharebe tankı
    Özgür Suriye Ordusu'na tedarik edilen[59] T-62 ana muharebe tankı
  • Özgür Suriye Ordusu'na tedarik edilen[59] Stinger füzesi
    Özgür Suriye Ordusu'na tedarik edilen[59] Stinger füzesi

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Top Western-Backed Rebel in Syria Is Forced to Flee". Wall Street Journal. 11 Aralık 2013. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014. 
  2. ^ a b Landis, Joshua (29 Temmuz 2011). "Free Syrian Army Founded by Seven Officers to Fight the Syrian Army". Syria Comment. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2014. 
  3. ^ Albayrak, Ayla (5 Ekim 2011). "Turkey is adding to pressure on Damascus Regime". Wall Street Journal. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2014. 
  4. ^ "Defecting troops form 'Free Syrian Army', target Assad security forces". World Tribune. 3 Ağustos 2011. 27 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2014. 
  5. ^ "Defecting troops form 'Free Syrian Army', target Assad security forces". 4 Ekim 2013. 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2024. 
  6. ^ Holliday, Joseph (Mart 2012). "Syria's Armed Opposition" (PDF). Institute for the Study of War. Middle East Security Report 3. 12 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2014. 
  7. ^ Albayrak, Ayla (5 Ekim 2011). "Turkey Is Adding Pressure on Damascus". Wall Street Journal. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2016. 
  8. ^ Hussain, Murtaza (24 Ekim 2017). "NSA Document Says Saudi Prince Directly Ordered Coordinated Attack By Syrian Rebels On Damascus". The Intercept (İngilizce). 18 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. ... “Özgür Suriye Ordusu”, tekil bir varlıktan ziyade muhalifler için bir marka olan bir isimdi. 
  9. ^ "Is it time for an alternative Syrian army?". Arab News (İngilizce). 3 Haziran 2017. 26 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. Artık bildiğimiz Özgür Suriye Ordusu diye bir muhalefet yok. İran, Rusya, IŞİD, El Nusra Cephesi ve diğerleri tarafından hedef alındıktan sonra daha küçük gruplara bölündü. 
  10. ^ Francis, Ellen; Perry, Tom (7 Nisan 2017). "Syrian opposition welcomes US strike on army airbase". The Independent (İngilizce). 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. ... Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) çatısı altında savaşan Özgür İdlib Ordusu isyancı grubu, ... 
  11. ^ Davison, John. "Death toll from Aleppo bus convoy bomb attack at least 126 – Observatory". Reuters (İngilizce). Beirut. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. ... Özgür Suriye Ordusu bayrağı altında savaşan gruplar ... 
  12. ^ Sherlock, Ruth (3 Kasım 2011). "'15,000 strong' army gathers to take on Syria". The Daily Telegraph. Londra. 12 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2014. 
  13. ^ "Syrian Army Colonel Defects forms Free Syrian Army". Asharq Alawsat. 1 Ağustos 2011. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2015. 
  14. ^ "Free Syrian Army: Statement of Principles". Carnegie Endowment for International Peace. 31 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ David Enders; Jonathan S. Landay. "One year in, will Syria become a guerrilla war?". Mcclatchydc.com. 25 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2013. 
  16. ^ Tanir, Ilhan (4 Ekim 2012). "In the Land of the Free Syrian Army". Carnegie Endowment for International Peace. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2024. 
  17. ^ Spyer, Jonathan (Haziran 2012). "Defying a Dictator: Meet the Free Syrian Army". World Affairs. Sage Publications. 175 (1): 45-52. 20 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2024. 
  18. ^ Alsaleh, Asaad (2021). Historical Dictionary of the Syrian Uprising and Civil War. London, UK: Rowman & Littlefield. ss. 57, 64-65. ISBN 9781538120774. 
  19. ^ Fulton, Will; Holliday, Joseph; Wyer, Sam. "Iranian strategy in Syria". Institute for the Study of War. 4 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ Fulton, Will; Holliday, Joseph; Wyer, Sam (Mayıs 2013). "Iranian strategy in Syria" (PDF). ss. 6-27. 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  21. ^ Martin Chulov (12 Temmuz 2013). "Free Syrian Army threatens blood feud after senior officer killed by jihadists". The Guardian. Londra. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2013. 
  22. ^ Lister, Charles (Kasım 2016). The Free Syrian Army: A decentralized insurgent brand (PDF). Washington, D.C.: Brookings. ss. 1-33. 1 Ekim 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – Brookings.edu vasıtasıyla. 
  23. ^ Alsaleh, Asaad (2021). Historical Dictionary of the Syrian Uprising and Civil War. Londra, Birleşik Krallık: Rowman & Littlefield. ss. 11, 65. ISBN 9781538120774. 
  24. ^ "Is it time for an alternative Syrian army?". Arab News (İngilizce). 3 Haziran 2017. 26 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017. Artık bildiğimiz Özgür Suriye Ordusu diye bir muhalefet yok. İran, Rusya, IŞİD, El Nusra Cephesi ve diğerleri tarafından hedef alındıktan sonra daha küçük gruplara bölündü. Bu nedenle yeni bir Suriye ordusunun kurulmasını tartışıyoruz. 
  25. ^ "Who are Turkish-backed forces in latest Syria incursion". Al-Monitor. 13 Ekim 2019. 13 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2024. 
  26. ^ Factsheet: Factions in Turkish-based "Free Syrian Army" (PDF). Rojava Information Center. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2020. 
  27. ^ "Syrian rebels raise a flag from the past". Financial Times. 31 Aralık 2011. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2024. 
  28. ^ Özgür Suriye Ordusu, komuta merkezini Türkiye'den taşıdı, 11 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 22 Eylül 2012 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  29. ^ Suriyeli muhaliflerin silahlı gücü Özgür Suriye Ordusu, komuta merkezini Türkiye'den Suriye'ye taşıdığını duyurdu 11 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.., 22 Eylül 2012 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  30. ^ CIA and the US military operatives train rebels in Turkey and Jordan – report 17 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., www.rt.com/news, 22 Haziran 2013, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  31. ^ Free Syrian Army threatens blood feud after senior officer killed by jihadists, 3 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Guardian, 12 Temmuz 2013, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  32. ^ ÖSO mensuplarının "eğit-donat" süreci, 24 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Haber 7, 24.11.2014 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  33. ^ Suriye'deki ilk eğit-donat birliği alıkonuldu, Milliyet, 30 Temmuz 2015 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  34. ^ Eğit-donat, Nusra'ya teslim et 15 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Cumhuriyet, 23 Eylül 2015 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  35. ^ ABD 'eğit-donat'ı askıya aldı, 11 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Hürriyet, 30 Eylül 2015 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  36. ^ Eğit donat projesi ABD yüzünden başarısız oldu, 14 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Tımeturk, 20 Temmuz 2015 tarihli haber, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  37. ^ Eğit- donat'a Nusra'dan bir darbe daha 17 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 14 Mart 2016, 08.09.2016 tarihinde alındı.
  38. ^ [1] 16 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Geçtiğimiz günlerde Antalya'da yapılan bir toplantıda 300 ÖSO yetkilisi tarafından Tuğgeneral Selim İdris genelkurmay başkanı seçildi. Genelkurmay başkanı yardımcılığına seçilen 20'den fazla askeri yetkili hakkında bilgi verilmedi
  39. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2017. 
  40. ^ Resmi siteden 17 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 1 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  41. ^ 2 Ocak 2013 tarihli 16 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi (İngilizce) 17 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  42. ^ 6 Mart 2012 tarihli Rt.com 7 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. haberi (İngilizce) 7 Mart 2012 tarihinde erişilmiştir
  43. ^ 12 Haziran 2012 tarihli 15 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. El Pais haberi (İspanyolca) 15 Haziran 2012 tarihinde erişilmiştir
  44. ^ 12 Haziran 2012 tarihli 15 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. El Mundo haberi (İspanyolca) 15 Haziran 2012 tarihinde erişilmiştir
  45. ^ 31 Temmuz 2012 tarihli The Wall Street Journal haberi (İngilizce) 7 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  46. ^ 11 Ağustos 2012 tarihli 15 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  47. ^ 19 Ağustos 2012 tarihli Bild haberi 20 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Almanca) 23 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  48. ^ 9 Eylül 2012 tarihli 7 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Prensa Latina haberi 10 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir
  49. ^ 21 Mart 2013 23 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. tarihli SoL (haber portalı) haberi 22 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  50. ^ 25 Mart 2013 tarihli 26 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi 25 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  51. ^ 1 Ağustos 2012 tarihli 4 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. soL haberi 2 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  52. ^ 8 Temmuz 2012 tarihli 10 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. soL haberi 9 Temmuz 2012 tarihinde erişilmiştir
  53. ^ (İngilizce) Exclusive: Secret Turkish nerve center leads aid to Syria rebels 5 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Reuters (27 Temmuz 2012). 5 Ağustos 2012 tarihinde erişildi.
  54. ^ 5 Ocak 2013 tarihli 23 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yurt haberi 17 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  55. ^ (İngilizce) "Arms Airlift to Syria Rebels Expands, With Aid From C.I.A." 22 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. New York Times. 24 Mart 2013. 21 Ağustos 2013 tarihinde erişildi.
  56. ^ 1 Ağustos 2012 tarihli 2 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Reuters haberi (İngilizce) 5 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  57. ^ 4 Ağustos 2012 tarihli 6 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BBC haberi (İngilizce) 6 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  58. ^ 6 Ağustos 2012 tarihli 8 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Hürriyet haberi 6 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  59. ^ a b c 14 Ağustos 2012 tarihli 16 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Debka file haberi (İngilizce) 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  60. ^ 16 Ağustos 2012 tarihli 16 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Radikal haberi 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  61. ^ (İngilizce) "Safe Harbor for the Wounded: Turkish Hospitals Care for Syrian Rebels" 9 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 2 Ağustos 2012 tarihli Spiegel Online haberi 15 Ağustos 2013 tarihinde erişilmiştir.
  62. ^ 11 Eylül 2012 tarihli 13 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 11 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir
  63. ^ Kilis'teki kampla ilgili 16 Ocak 2013 tarihli 18 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SoL (haber portalı) haberi 17 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  64. ^ 26 Ağustos 2012 tarihli 29 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 27 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  65. ^ 26 Ağustos 2012 tarihli 29 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 27 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  66. ^ 28 Ağustos 2012 tarihli 30 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 29 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  67. ^ 26 Ağustos 2012 tarihli 29 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 27 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  68. ^ 29 Ağustos 2012 tarihli 30 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 29 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  69. ^ 4 Eylül 2012 tarihli 10 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Birgün haberi 5 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir
  70. ^ 4 Eylül 2012 tarihli 10 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Birgün haberi 5 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir
  71. ^ 4 Eylül 2012 tarihli 9 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Birgün haberi 5 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir
  72. ^ 6 Şubat 2013 14 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. tarihli SoL (haber portalı) haberi 6 Şubat 2013 tarihinde erişilmiştir
  73. ^ 11 Mart 2013 tarihli 14 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi (İngilizce) 11 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  74. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  75. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  76. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  77. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  78. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  79. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  80. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2015. 
  81. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  82. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  83. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  84. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  85. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2016. 
  86. ^ 30 Ocak 2013 tarihli 2 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SoL (haber portalı) haberi 31 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  87. ^ 13 Haziran 2012 tarihli 15 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. soL haberi 14 Haziran 2012 tarihinde erişilmiştir
  88. ^ 2 ağustos 2012 tarihli 3 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Habertürk haberi 2 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  89. ^ Katliam görüntüleri 6 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1 Ağustos 2012 tarihli Russia Today haberi (İngilizce) 6 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  90. ^ 5 Şubat 2013 tarihli[ölü/kırık bağlantı] SoL (haber portalı) haberi 5 Şubat 2013 tarihinde erişilmiştir
  91. ^ 12 Ağustos 2012 tarihli 16 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  92. ^ 14 Ağustos tarihli SANA haberi[ölü/kırık bağlantı] 15 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  93. ^ 15 Ağustos 2012 tarihli 17 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal haberi 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  94. ^ Can Soyer makalesi 16 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sol portal 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  95. ^ 23 Ağustos 2012 tarihli 24 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Cumhuriyet haberi 23 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  96. ^ 17 Temmuz 2012 tarihli 18 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. soL haberi 18 Temmuz 2012 tarihinde erişilmiştir
  97. ^ 16 Ocak tarihli 17 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Economist haberi (İngilizce) 17 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  98. ^ İlgili İRNA haberi[ölü/kırık bağlantı] 6 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  99. ^ 6 Ağustos 2012 tarihli[ölü/kırık bağlantı] Milliyet haberi 6 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  100. ^ 9 Ocak 2013 tarihli 17 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi (İngilizce) 17 Ocak 2013 tarihinde erişilmiştir
  101. ^ a b İlgili basın açıklaması 17 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  102. ^ 16 Ağustos 2012 tarihinde gazeteci Yara Saleh serbest bırakılmıştır 27 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Prensa Latina haberi (İspanyolca) 16 Ağustos 2012 tarihinde erişilmiştir
  103. ^ 7 Şubat 2013 tarihli 9 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SoL (haber portalı) haberi 8 Şubat 2013 tarihinde erişilmiştir
  104. ^ 15 Şubat 2013 tarihli 17 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SoL (haber portalı) haberi 15 Şubat 2013 tarihinde erişilmiştir
  105. ^ Halep'in "Sarı adam"ına işkence görüntüleri 12 Mart 2013 tarihli 14 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SoL (haber portalı) haberi 15 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  106. ^ Suriyeli muhaliflerden kimyasal silah itirafı 2 Ocak 2013 4 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. tarihli Hürriyet haberi 19 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  107. ^ Syrian rebels 'use chemical weapon' 19 Mart 2013 tarihli 1 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BBC haberi 19 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir (İngilizce)
  108. ^ 19 Mart 2013 tarihli 24 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today haberi (İngilizce) 19 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  109. ^ 24 Mart 2013 30 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. tarihli Haaretz haberi (İngilizce) 25 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  110. ^ 20 Mart 2013 tarihli 20 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Washington Post haberi (İngilizce) 20 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir
  111. ^ 27 Eylül 2012 tarihli 30 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yurt haberi 27 Eylül 2012 tarihinde erişilmiştir

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Özgür_Suriye_Ordusu&oldid=34604613" sayfasından alınmıştır