ข้ามไปเนื้อหา

เรือเอกไชยหลาวทอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรือเอกไชยหลาวทอง (ด้านหน้า) เรือเอกไชยเหินหาว (ด้านหลัง) ภาพเมื่อปี พ.ศ. 2550
ประวัติ
ประเทศไทย
ชื่อ
  • ไทย: เรือเอกไชยหลาวทอง
  • อังกฤษ: Ekachai Lao Thong
ปล่อยเรือ2 เมษายน พ.ศ. 2508
เดินเรือแรก19 กันยายน พ.ศ. 2510
หมายเหตุเรือเอกไชยหลาวทองจะมีสีดวงตาเป็นสีดำ
สัญลักษณ์
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท: เรือคู่ชัก

เรือเอกไชยหลาวทอง เป็นเรือคู่ชัก คู่กับเรือเอกไชยเหินหาว สำหรับใช้ช่วยชักลากเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ ในงานพระราชพิธี ลำปัจจุบันเป็นลำที่สอง ที่สร้างขึ้นทดแทนลำเดิม ที่ถูกระเบิดได้รับความเสียหายในสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2487 และกรมศิลปากรได้ตัดหัวเรือและท้ายเรือเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์ เมื่อปี พ.ศ. 2491

เรือเอกไชยหลาวทองลำเดิม ไม่พบหลักฐานการสร้าง ส่วนลำปัจจุบัน สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2508 โดยกรมอู่ทหารเรือวางกระดูกงูเรือเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2508 เริ่มสร้างเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2508 และได้ลงน้ำครั้งแรกเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2510 จากนั้นจึงตกแต่งตัวเรือโดยช่างแกะสลักใช้เวลาทำงานประมาณ 14 เดือน ช่างรักปิดทองทำนาน 6 เดือน ช่างปิดทองและประดับกระจกทำงานประมาณ 4 เดือน

ในปี พ.ศ. 2524 กรมศิลปากรได้บูรณะซ่อมแซมครั้งใหญ่ เปลี่ยนไม้ตัวเรือที่ผุชำรุดบางส่วน ลงรักปิดทอง ทาสีตัวเรือใหม่และอื่น ๆ เพื่อให้ใช้ทันในงานพระราชพิธีสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี ในวันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2525 เริ่มซ่อมตั้งแต่ 4 กันยายน พ.ศ. 2524 จนถึง 2 มีนาคม พ.ศ. 2525

อ้างอิง

[แก้]