ข้ามไปเนื้อหา

รายชื่อแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทผู้ผลิต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
A silver trophy with team logos on it in a glass case
ถ้วยรางวัลแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทผู้ผลิตที่มอบให้กับเร็ดบุล-เรอโนลต์ ในการแข่งขันของฤดูกาล 2012

ฟอร์มูลาวัน หรือ รถสูตรหนึ่ง หรือเรียกชื่อย่อว่า เอฟวัน เป็นการแข่งรถประเภทล้อเปิดระดับสูงสุดที่กำหนดโดยสมาพันธ์รถยนต์นานาชาติ (เอฟไอเอ) ซึ่งเป็นหน่วยงานกำกับดูแลกีฬาท้าความเร็วระดับโลก[1] คำว่า "ฟอร์มูลา" หรือ "สูตร" ในชื่อนั้นหมายถึงกฎกติกาที่ผู้เข้าแข่งขันและรถทุกคันต้องปฏิบัติตาม[2] ฤดูกาลแข่งขันชิงแชมป์โลกของฟอร์มูลาวัน ประกอบด้วยการแข่งขันหลายครั้งเป็นชุดหรือที่เรียกว่ากรังด์ปรีซ์ โดยจะจัดขึ้นที่สนามแข่งที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับการแข่งขันโดยเฉพาะ และบางกรณีจะจัดขึ้นโดยปิดถนนสาธารณะในเมือง[3] การชิงแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตถูกจัดขึ้นโดยเอฟไอเอ เพื่อมอบให้กับผู้ผลิตรถฟอร์มูลาวันที่ประสบความสำเร็จตลอดช่วงฤดูกาล ผ่านระบบคะแนนตามผลการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ของนักขับคนใดก็ตามที่เข้าแข่งขันให้ผู้ผลิตนั้น ๆ[4] ตามกฎกติกาของเอฟไอเอนั้นกำหนดไว้ว่า ผู้ผลิตแชสซีและเครื่องยนต์ของรถฟอร์มูลาวัน คือบุคคลหรือนิติบุคคลที่เป็นผู้ทรงสิทธิทางปัญญาในแชสซีและเครื่องยนต์ของรถที่ทีมหรือผู้เข้าแข่งขันใช้ในการแข่งขัน[5]

ตั้งแต่การมอบแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตครั้งแรกในฤดูกาล 1958 ถึง 1978 เฉพาะนักขับที่ทำคะแนนได้สูงที่สุดในแต่ละการแข่งขันเท่านั้น ที่สามารถทำคะแนนเพื่อชิงแชมป์โลกให้กับผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันให้ จนฤดูกาล 1979 คะแนนจากรถทุกคันที่ผู้ผลิตส่งเข้าแข่งขันถึงนำมานับรวมเป็นคะแนนชิงแชมป์โลก[6] ผู้ผลิตจะได้รับตำแหน่งแชมป์โลกก็ต่อเมื่อผู้ผลิตอื่น ๆ ไม่สามารถทำคะแนนขึ้นนำคะแนนสะสมของตนได้หลังจากผ่านการคำนวณทางคณิตศาสตร์แล้ว ไม่ว่าผลการแข่งขันที่เหลือนั้นจะเป็นอย่างไรก็ตาม[7] ถึงอย่างนั้นตำแหน่งจะยังไม่ถูกมอบให้อย่างเป็นทางการ จนกว่าจะถึงพิธีมอบรางวัลเอฟไอเอซึ่งจัดขึ้นตามเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกหลังสิ้นสุดฤดูกาลแข่งขัน[8]

ตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตถูกมอบครั้งแรกภายใต้ชื่อ ถ้วยนานาชาติสำหรับผู้ผลิตฟอร์มูลาวัน (International Cup for Formula One Constructors) ในฤดูกาล 1958 ให้กับแวนวอล[9] จนมาถึงฤดูกาล 1981 ชื่อทางการจึงเปลี่ยนเป็น แชมป์โลกประเภทผู้ผลิต (World Constructors' Championship) และกำหนดให้ทั้งผู้ผลิตแชสซีและเครื่องยนต์อยู่ในตำแหน่งผู้ผลิตด้วยกัน[10]

ในบรรดาผู้ผลิตแชสซี 170 ทีมที่เข้าร่วมการแข่งขันฟอร์มูลาวันกรังด์ปรีซ์ มีทั้งหมด 15 ทีมที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกตลอด 63 ฤดูกาลแข่งขัน[11] แฟร์รารีครองสถิติเป็นผู้ผลิตแชสซีที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากที่สุด โดยได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมาแล้ว 16 สมัย ตามมาด้วยวิลเลียมส์และแม็กลาเรนด้วยตำแหน่งแชมป์โลกเก้าสมัย และเมอร์เซเดสด้วยตำแหน่งแชมป์โลกแปดสมัย[12][13] และด้วยตำแหน่งแชมป์โลก 16 สมัยนี้ ยังทำให้แฟร์รารีเป็นผู้ผลิตเครื่องยนต์ที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากที่สุด ตามมาด้วยเรอโนลต์ (12 สมัย) เมอร์เซเดส (11 สมัย) ฟอร์ด (10 สมัย) และฮอนด้า (6 สมัย) ตามลำดับ[14] เมอร์เซเดสครองสถิติผู้ผลิตที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกันมากที่สุดเป็นเวลาแปดฤดูกาล ตั้งแต่ฤดูกาล 2014 ถึง 2021[15]

ตำแหน่งแชมป์โลกถูกมอบให้กับผู้ผลิตแชสซีที่ออกแบบและผลิตในสหราชอาณาจักรเกือบทุกสมัย (ยกเว้น 17 สมัยที่แฟร์รารีได้รับตำแหน่งแชมป์โลกด้วยแชสซีที่ผลิตในอิตาลี 16 สมัย และมาทราด้วยแชสซีที่ผลิตในฝรั่งเศสอีกหนึ่งสมัย)[16] ส่วนทีมผู้ผลิตที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลก แต่นักขับของทีมไม่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับในฤดูกาลเดียวกันนั้นเกิดขึ้นทั้งหมด 12 ครั้ง[13] ตำแหน่งแชมป์โลกยังถูกมอบให้กับผู้ผลิตรถสำหรับทีมโรงงานในการแข่งขันเกือบทุกสมัย (ยกเว้นแต่มาทราในฤดูกาล 1969 ที่ผลิตรถให้กับทีมอิสระของเคน ไทร์เรล ในชื่อมาทราอินเตอร์เนชันแนล)[17][18] ในบรรดานักขับที่มีส่วนทำคะแนนอย่างน้อยหนึ่งคะแนนในการชิงแชมป์โลกประเภทผู้ผลิต ลูวิส แฮมิลตัน เป็นนักขับที่มีส่วนทำให้ทีมผู้ผลิตได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากที่สุดถึงแปดสมัย ซึ่งเป็นของเมอร์เซเดสทุกสมัย[19]

แบ่งตามฤดูกาล

[แก้]
คำสำคัญ
บ่งบอกถึงผู้ผลิตที่ไม่มีนักขับที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับ
* บ่งบอกถึงนักขับของผู้ผลิตที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับ
† บ่งบอกถึงฤดูกาลที่เป็นการมอบ ถ้วยนานาชาติสำหรับผู้ผลิตฟอร์มูลาวัน
แชมป์โลกประเภทผู้ผลิตแบ่งตามฤดูกาล[12][13][20]
ฤดูกาล ผู้ผลิต ยาง
รถยนต์ 		นักขับ[a] ตำแหน่ง
โพล 		ชนะ โพเดียม รอบ
เร็วที่สุด 		คะแนน[b] %
คะแนน 		ลำดับ
การแข่งขัน
ที่ได้รับตำแหน่ง[21] 		ส่วนต่าง %
ส่วนต่าง
แชสซี เครื่องยนต์
1958† แวนวอล แวนวอล D
5 6 9 3 48 100.00 (71.25) 10 จาก 11 การแข่งขัน 8 16.66
1959† คูเปอร์ ไคลแม็กซ��� D
5 5 13 5 40 100.00 (82.81) 8 จาก 9 การแข่งขัน 8 20.00
1960† คูเปอร์ ไคลแม็กซ์ D
4 6 14 5 48 100.00 (80.56) 7 จาก 10 การแข่งขัน 14 29.17
1961† แฟร์รารี แฟร์รารี D
6 5 14 5 45 100.00 (81.25) 5 จาก 8 การแข่งขัน 10 22.22
1962† บีอาร์เอ็ม บีอาร์เอ็ม D
1 4 8 3 42 93.33 (69.14) 9 จาก 9 การแข่งขัน 6 14.29
1963† โลตัส ไคลแม็กซ์ D
7 7 9 6 54 100.00 (82.22) 7 จาก 10 การแข่งขัน 18 33.33
1964† แฟร์รารี แฟร์รารี D
2 3 10 2 45 83.33 (54.44) 10 จาก 10 การแข่งขัน 3 6.67
1965† โลตัส ไคลแม็กซ์ D
6 6 7 6 54 100.00 (64.44) 7 จาก 10 การแข่งขัน 9 16.67
1966† แบร็บแฮม เรปโก G
3 4 9 2 42 93.33 (60.49) 8 จาก 9 การแข่งขัน 11 26.19
1967† แบร็บแฮม เรปโก G
2 4 14 2 63 77.78 (67.68) 8 จาก 11 การแข่งขัน 19 30.16
1968† โลตัส ฟอร์ด[c] F
5 5 9 5 62 68.89 (57.41) 12 จาก 12 การแข่งขัน 13 20.97
1969† มาทรา ฟอร์ด[c] D
2 6 10 6 66 81.48 (66.67) 8 จาก 11 การแข่งขัน 17 25.72
1970† โลตัส ฟอร์ด[c] F
3 6 7 1 59 59.60 (50.43) 12 จาก 13 การแข่งขัน 7 11.86
1971† ไทร์เรล ฟอร์ด[c] G
6 7 11 4 73 90.12 (73.74) 9 จาก 11 การแข่งขัน 37 50.68
1972† โลตัส ฟอร์ด[c] F
3 5 8 4 61 67.78 (56.48) 10 จาก 12 การแข่งขัน 10 19.39
1973† โลตัส ฟอร์ด[c] G
10 7 15 7 92 78.63 (71.11) 15 จาก 15 การแข่งขัน 10 10.87
1974† แม็กลาเรน ฟอร์ด[c] G
2 4 10 1 73 62.39 (55.56) 15 จาก 15 การแข่งขัน 8 10.96
1975† แฟร์รารี แฟร์รารี G
9 6 11 6 72.5 67.13 (61.97) 13 จาก 14 การแข่งขัน 18.5 25.52
1976† แฟร์รารี แฟร์รารี G
4 6 13 7 83 65.87 (57.64) 15 จาก 16 การแข่งขัน 9 10.84
1977† แฟร์รารี แฟร์รารี G
2 4 16 3 95 70.37 (63.40) 14 จาก 17 การแข่งขัน 33 34.73
1978† โลตัส ฟอร์ด[c] G
12 8 14 7 86 68.25 (59.72) 13 จาก 16 การแข่งขัน 28 32.56
1979† แฟร์รารี แฟร์รารี M
2 6 13 6 113 50.22 13 จาก 15 การแข่งขัน 38 33.63
1980† วิลเลียมส์ ฟอร์ด[c] G
3 6 18 5 120 57.14 12 จาก 14 การแข่งขัน 54 45.00
1981 วิลเลียมส์ ฟอร์ด[c] G
2 4 13 7 95 42.22 14 จาก 15 การแข่งขัน 34 35.79
1982 แฟร์รารี แฟร์รารี G
3 3 11 2 74 30.83 16 จาก 16 การแข่งขัน 5 6.75
1983 แฟร์รารี แฟร์รารี G
8 4 12 3 89 39.56 15 จาก 15 การแข่งขัน 10 11.24
1984 แม็กลาเรน เตอาเฌ[d] M
3 12 18 8 143.5 61.72 13 จาก 16 การแข่งขัน 86 59.93
1985 แม็กลาเรน เตอาเฌ[d] G
2 6 12 6 90 37.50 16 จาก 16 การแข่งขัน 8 8.89
1986 วิลเลียมส์ ฮอนด้า G
4 9 19 11 141 58.75 14 จาก 16 การแข่งขัน 45 31.91
1987 วิลเลียมส์ ฮอนด้า G
12 9 18 7 137 57.08 13 จาก 16 การแข่งขัน 61 44.53
1988 แม็กลาเรน ฮอนด้า G
15 15 25 10 199 82.92 11 จาก 16 การแข่งขัน 134 67.34
1989 แม็กลาเรน ฮอนด้า G
15 10 18 8 141 58.75 12 จาก 16 การแข่งขัน 64 45.39
1990 แม็กลาเรน ฮอนด้า G
12 6 18 5 121 50.42 15 จาก 16 การแข่งขัน 11 9.10
1991 แม็กลาเรน ฮอนด้า G
10 8 18 4 139 56.05 16 จาก 16 การแข่งขัน 14 10.07
1992 วิลเลียมส์ เรอโนลต์[e] G
15 10 21 11 164 64.06 12 จาก 16 การแข่งขัน 65 39.63
1993 วิลเลียมส์ เรอโนลต์[e] G
15 10 22 10 168 65.63 12 จาก 16 การแข่งขัน 84 50.00
1994 วิลเลียมส์ เรอโนลต์[e] G
6 7 13 8 118 46.09 16 จาก 16 การแข่งขัน 15 12.71
1995 เบเนตตอน เรอโนลต์[e] G
4 11 15 8 137 50.37 16 จาก 17 การแข่งขัน 25 18.25
1996 วิลเลียมส์ เรอโนลต์[e] G
12 12 21 11 175 68.36 12 จาก 16 การแข่งขัน 105 60.00
1997 วิลเลียมส์ เรอโนลต์[e] G
11 8 15 9 123 45.22 16 จาก 17 การแข่งขัน 21 17.07
1998 แม็กลาเรน เมอร์เซเดส[f] B
12 9 20 9 156 60.94 16 จาก 16 การแข่งขัน 23 14.74
1999 แฟร์รารี แฟร์รารี B
3 6 17 6 128 50.00 16 จาก 16 การแข่งขัน 4 3.13
2000 แฟร์รารี แฟร์รารี B
10 10 21 5 170 62.50 17 จาก 17 การแข่งขัน 18 10.59
2001 แฟร์รารี แฟร์รารี B
11 9 24 3 179 65.81 13 จาก 17 การแข่งขัน 77 43.02
2002 แฟร์รารี แฟร์รารี B
10 15 27 12 221 81.25 13 จาก 17 การแข่งขัน 129 58.37
2003 แฟร์รารี แฟร์รารี B
8 8 16 8 158 54.86 16 จาก 16 การแข่งขัน 14 8.86
2004 แฟร์รารี แฟร์รารี B
12 15 29 14 262 80.86 13 จาก 18 การแข่งขัน 143 54.58
2005 เรอโนลต์ เรอโนลต์[e] M
7 8 18 3 191 55.85 19 จาก 19 การแข่งขัน 9 4.71
2006 เรอโนลต์ เรอโนลต์[e] M
7 8 19 5 206 63.58 18 จาก 18 การแข่งขัน 5 2.43
2007 แฟร์รารี แฟร์รารี B
11 9 22 11 204 66.67 14 จาก 17 การแข่งขัน 103 50.49
2008 แฟร์รารี แฟร์รารี B
8 8 19 13 172 53.09 18 จาก 18 การแข่งขัน 21 12.21
2009 บรอว์น เมอร์เซเดส B
5 8 15 4 172 57.91 16 จาก 17 การแข่งขัน 18.5 10.76
2010 เร็ดบุล เรอโนลต์[e] B
15 9 20 6 498[g] 60.95 18 จาก 19 การแข่งขัน 44 8.84
2011 เร็ดบุล เรอโนลต์[e] P
18 12 28 10 650 79.56 16 จาก 19 การแข่งขัน 153 23.54
2012 เร็ดบุล เรอโนลต์[e] P
8 7 14 7 460 53.49 19 จาก 20 การแข่งขัน 60 13.04
2013 เร็ดบุล เรอโนลต์[e] P
11 13 24 12 596 72.95 16 จาก 19 การแข่งขัน 236 39.60
2014 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
18 16 31 11 701 81.51 16 จาก 19 การแข่งขัน 296 42.23
2015 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
18 16 32 13 703 86.05 15 จาก 19 การแข่งขัน 275 39.12
2016 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
20 19 33 9 765 84.72 17 จาก 21 การแข่งขัน 297 38.82
2017 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
15 12 26 9 668 77.67 17 จาก 20 การแข่งขัน 146 21.86
2018 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
13 11 25 10 655 72.54 20 จาก 21 การแข่งขัน 84 12.82
2019 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
10 15 32 9 739 79.98 17 จาก 21 การแข่งขัน 235 31.80
2020 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
15 13 25 9 573 76.60 13 จาก 17 การแข่งขัน 254 44.33
2021 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P
9 9 28 10 613.5 63.84 22 จาก 22 การแข่งขัน 28 4.56
2022 เร็ดบุล อาร์บีพีที[h] P
7 17 28 8 759 74.93 19 จาก 22 การแข่งขัน 205 27.01
2023 เร็ดบุล ฮอนด้า
อาร์บีพีที 		P
14 21 30 11 860 81.29 16 จาก 22 การแข่งขัน 451 52.44
2024 แม็กลาเรน เมอร์เซเดส P
8 6 21 7 666 58.12 24 จาก 24 การแข่งขัน 14 2.10
ฤดูกาล แชสซี เครื่องยนต์ ยาง
รถยนต์ 		นักขับ ตำแหน่ง
โพล 		ชนะ โพเดียม รอบ
เร็วที่สุด 		คะแนน %
คะแนน 		ลำดับ
การแข่งขัน
ที่ได้รับตำแหน่ง 		ส่วนต่าง %
ส่วนต่าง
ผู้ผลิต
หมายเหตุ
  1. ↑ แสดงเฉพาะแค่นักขับที่มีส่วนร่วมในการทำคะแนนชิงแชมป์โลกเท่านั้น และจะระบุหมายเลขรถก็ต่อเมื่อนักขับใช้หมายเลขนั้นตลอดทั้งฤดูกาลแข่งขัน (หมายเลขรถของนักขับสำรองจะอยู่ในวงเล็บ)
  2. ↑ แสดงเฉพาะคะแนนที่นำมาสะสมเพื่อชิงแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตเท่านั้น
  3. ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 เครื่องยนต์ผลิตโดยคอสเวิร์ธ[22]
  4. ↑ 4.0 4.1 เครื่องยนต์ผลิตโดยพอร์เชอ[23]
  5. ↑ 5.00 5.01 5.02 5.03 5.04 5.05 5.06 5.07 5.08 5.09 5.10 5.11 เครื่องยนต์ผลิตโดยเมกาโครม[24]
  6. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยอิลมอร์[25]
  7. ↑ ในฤดูกาล 2010 เกิดการปรับปรุงระบบคะแนนใหม่ ทำให้เกิดความแตกต่างอย่างมากของคะแนนรวม[26]
  8. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยฮอนด้า[27]

แบ่งตามผู้ผลิตแชสซี

[แก้]
รายชื่อผู้ผลิตแชสซีแบ่งตามจำนวนตำแหน่งแชมป์โลกที่ได้รับ[13]
ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
แฟร์รารี 16 1961, 1964, 1975, 1976, 1977, 1979, 1982, 1983, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008
วิลเลียมส์ 9 1980, 1981, 1986, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997
แม็กลาเรน 1974, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998, 2024
เมอร์เซเดส 8 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021
โลตัส 7 1963, 1965, 1968, 1970, 1972, 1973, 1978
เร็ดบุลเรซซิง 6 2010, 2011, 2012, 2013, 2022, 2023
คูเปอร์ 2 1959, 1960
แบร็บแฮม 1966, 1967
เรอโนลต์ 2005, 2006
แวนวอล 1 1958
บีอาร์เอ็ม 1962
มาทรา 1969
ไทร์เรล 1971
เบเนตตอน 1995
บรอว์น 2009
15 ผู้ผลิต 67 ตำแหน่ง
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แบ่งตามผู้ผลิตเครื่องยนต์

[แก้]
รายชื่อผู้ผลิตเครื่องยนต์แบ่งตามจำนวนตำแหน่งแชมป์โลกที่ได้รับ[12][13]
ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
แฟร์รารี 16 1961, 1964, 1975, 1976, 1977, 1979, 1982, 1983, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008
เรอโนลต์[a] 12 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2005, 2006, 2010, 2011, 2012, 2013
เมอร์เซเดส[b] 11 1998, 2009, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2024
ฟอร์ด[c] 10 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1978, 1980, 1981
ฮอนด้า 6 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991
ไคลแม็กซ์ 4 1959, 1960, 1963, 1965
เรปโก 2 1966, 1967
เตอาเฌ[d] 1984, 1985
แวนวอล 1 1958
บีอาร์เอ็ม 1962
อาร์บีพีที[e] 2022
ฮอนด้า อาร์บีพีที 2023
12 ผู้ผลิต 67 ตำแหน่ง
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยเมกาโครม[24]
  2. ↑ ฤดูกาล 1998 เครื่องยนต์ผลิตโดยอิลมอร์[25]
  3. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยคอสเวิร์ธ[22]
  4. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยพอร์เชอ[23]
  5. ↑ เครื่องยนต์ผลิตโดยฮอนด้า[27]

แบ่งตามยางรถยนต์ที่ใช้

[แก้]
รายชื่อตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตแบ่งตามผู้ผลิตยางรถยนต์
ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
G กู๊ดเยียร์ 26 (7)[a] 1966–1967, 1971, 1973–1978, 1980–1983, 1985–1997
P ปีเรลลี 14 (14)[b] 2011–2024
B บริดจสโตน 11 (6)[c] 1998–2004, 2007–2010
D ดันลอป 9 (4)[d] 1958–1965, 1969
M มิชลิน 4 1979, 1984, 2005–2006
F ไฟร์สโตน 3 1968, 1970, 1972
หมายเหตุ
  • จำนวนในวงเล็บคือตำแหน่งแชมป์โลกจากการเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียว
  • ผู้ผลิตยางรถยนต์ที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่จัดหายางรถยนต์ในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ กู๊ดเยียร์เป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1987 ถึง 1988 และ 1992 ถึง 1996[28]
  2. ↑ ปีเรลลีเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวตั้งแต่ฤดูกาล 2011[29]
  3. ↑ บริดจสโตนเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1999 ถึง 2000 และ 2007 ถึง 2010[30]
  4. ↑ ดันลอปเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1960 ถึง 1963[28]

ตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกัน

[แก้]

แบ่งตามผู้ผลิตแชสซี

[แก้]

ผู้ผลิตแชสซีทั้งสิ้นเก้าทีมได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตติดต่อกัน โดยมีเพียงแฟร์รารีและวิลเลียมส์เท่านั้นที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกันในสี่ช่วงฤดูกาล[13][15]

รายชื่อผู้ผลิตแชสซีที่ได้รับ
ตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตติดต่อกัน[13][15]
จำนวนตำแหน่ง ผู้ผลิต ฤดูกาล
8 เมอร์เซเดส 2014–2021
6 แฟร์รารี 1999–2004
4 แม็กลาเรน 1988–1991
เร็ดบุลเรซซิง 2010–2013
3 แฟร์รา��ี 1975–1977
วิลเลียมส์ 1992–1994
2 คูเปอร์ 1959–1960
แบร็บแฮม 1966–1967
โลตัส 1972–1973
วิลเลียมส์ 1980–1981
1986–1987
1996–1997
แฟร์รารี 1982–1983
2007–2008
แม็กลาเรน 1984–1985
เรอโนลต์ 2005–2006
เร็ดบุลเรซซิง 2022–2023
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แบ่งตามผู้ผลิตเครื่องยนต์

[แก้]

ผู้ผลิตเครื่องยนต์ทั้งสิ้นแปดทีมได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตติดต่อกัน โดยมีเพียงแค่แฟร์รารีและเรอโนลต์ที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกันในสามช่วงฤดูกาล และฟอร์ดในสองช่วงฤดูกาล[12][13]

รายชื่อผู้ผลิตเครื่องยนต์ที่ได้รับ
ตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตติดต่อกัน[12][13]
จำนวนตำแหน่ง ผู้ผลิต ฤดูกาล
8 เมอร์เซเดส 2014–2021
7 ฟอร์ด 1968–1974
6 ฮอนด้า 1986–1991
เรอโนลต์ 1992–1997
แฟร์รารี 1999–2004
4 เรอโนลต์ 2010–2013
3 แฟร์รารี 1975–1977
2 ไคลแม็กซ์ 1959–1960
เรปโก 1966–1967
ฟอร์ด 1980–1981
แฟร์รารี 1982–1983
2007–2008
เตอาเฌ 1984–1985
เรอโนลต์ 2005–2006
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "About FIA". Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). 24 February 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2020. สืบค้นเมื่อ 13 April 2020.
  2. ↑ Williamson, Martin. "A brief history of Formula One". ESPN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 April 2015. สืบค้นเมื่อ 23 December 2020.
  3. ↑ Hughes, Mark; Tremayne, David (2002). The Concise Encyclopedia of Formula 1. Parragon. pp. 82–83. ISBN 0-75258-766-8.
  4. ↑ "2020 Formula One Sporting Regulations" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). 7 April 2020. pp. 3–4. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 April 2020. สืบค้นเมื่อ 15 April 2020.
  5. ↑ Verlin, Kurt (10 October 2017). "Quick Guide to Formula One Constructors". The News Wheel. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 December 2020. สืบค้นเมื่อ 2 December 2020.
  6. ↑ Hayhoe, David (1989). Kimberley Grand Prix Data Book: Formula 1 Racing Facts and Figures 1950 to Date. Sparkford, England: Haynes Publishing. p. 8. ISBN 0-946132-63-1.
  7. ↑ Galloway, James (29 October 2020). "Mercedes: How they can clinch F1 Constructors' Championship at Emilia Romagna GP". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2020. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  8. ↑ Murphy, Luke (8 December 2018). "Hamilton & Mercedes F1 officially crowned at FIA Prize Giving Ceremony". Motorsport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  9. ↑ Hughes, Peter (1 August 2018). "Vanwall's constructors' championship in '58 changed Grand Prix racing forever". Autoweek. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2020. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  10. ↑ Diepraam, Mattijs (3 January 2008). "Poachers turned gamekeepers: how the FOCA became the new FIA: Part 4: 1981 – long live the FIA F1 World Championship". 8W. Forix. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2008. สืบค้นเมื่อ 10 March 2024.
  11. ↑ "F1 Stats Zone – Results by Team". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2019. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 12.4 "Constructors' Championships". ChicaneF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2024. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 13.4 13.5 13.6 13.7 13.8 Diepraam, Mattijs (3 November 2019). "European & World Champions". 8W. Forix. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 November 2020. สืบค้นเมื่อ 18 September 2020.
  14. ↑ "Statistics Engines - World Champion titles - Chronology". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 August 2024. สืบค้นเมื่อ 24 December 2024.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 "Statistics Constructors - World Champion titles consecutively". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 December 2018. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  16. ↑ Barretto, Lawrence (26 June 2013). "Motorsport Valley - the home of Formula 1". BBC Sport. BBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2020. สืบค้นเมื่อ 20 August 2020.
  17. ↑ Diepraam, Mattijs (November 2000). "Ken's team at the height of its powers". 8W. Forix. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 July 2006. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  18. ↑ "Matra Sports SARL". GrandPrix.com. Inside F1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2020. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  19. ↑ Southwell, Hazel (12 December 2021). "Mercedes seal record eighth consecutive constructors title as Hamilton misses driver's crown". RaceFans. Collantine Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 December 2021. สืบค้นเมื่อ 12 December 2021.
  20. ↑ "Formula One - Results". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2014. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  21. ↑ "Decisive - Chronology - Constructors championship". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 January 2021. สืบค้นเมื่อ 11 December 2020.
  22. ↑ 22.0 22.1 "Cosworth's Gearing Up For F1 Return In 2021". CarScoops. 20 July 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  23. ↑ 23.0 23.1 Perkins, Chris (31 May 2019). "Porsche Was Working on a Formula 1 Engine for 2021". Road & Track. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2019. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  24. ↑ 24.0 24.1 "New contract for Renault, Mecachrome". Crash. 24 November 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  25. ↑ 25.0 25.1 Tytler, Ewan (3 January 2001). "Ilmor: Bowmen of the Silver Arrows". Atlas F1. 7 (1). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 March 2017. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  26. ↑ "Formula 1 adopts new points system for 2010 season". BBC Sport. BBC. 2 February 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 November 2017. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  27. ↑ 27.0 27.1 "Honda and Red Bull extend power unit support deal until 2025". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2023. สืบค้นเมื่อ 12 October 2022.
  28. ↑ 28.0 28.1 White, John (2008) [2007]. The Formula One Miscellany (Second ed.). London, England: Carlton Books. p. 122. ISBN 978-1-84732-112-1 – โดยทาง Internet Archive.
  29. ↑ Kalinauckas, Alex (25 November 2018). "Pirelli secures tender to supply Formula 1 tyres until 2023". Autosport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2020. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  30. ↑ "Bridgestone Awarded 'Bolster' for F1 Technical Achievements". Tyre Press. 8 December 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2021. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายชื่อแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทผู้ผลิต&oldid=12046911"