ปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต

พระคุณเจ้า ผู้รับใช้พระเป็นเจ้า ปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต MEP
ประมุขมิสซังโคชินไชนา
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1658 – ค.ศ. 1669
ถัดไป	กีโยม มาโอ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	16 มกราคม ค.ศ. 1624 ลาบัวซีแยร์ จังหวัดกาลวาโดส แคว้นนอร์ม็องดี ราชอาณาจักรฝรั่งเศส
เสียชีวิต	15 ธันวาคม ค.ศ. 1679 (55 ปี) กรุงศรีอยุธยา อาณาจักรอยุธยา
เชื้อชาติ	ฝรั่งเศส
ศาสนา	คริสต์นิกายโรมันคาทอลิก
ที่อยู่อาศัย	สำนักมิสซังสยาม

ปีแยร์ มารี ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต (ฝรั่งเศส: Pierre Lambert de la Motte) เป็นบาทหลวงชาวฝรั่งเศส ดำรงตำแหน่งผู้แทนพระสันตะปาปาประจำมิสซังโคชินไชนา และมุขนายกเกียรตินามแห่งเบรุต^[1] ผู้ร่วมก่อตั้งคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส และก่อตั้งคณะรักกางเขน

ปีแยร์ มารี ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต เกิดเมื่อวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1624 ณ เมืองลาบัวซีแยร์ จังหวัดกาลวาโดส แคว้นนอร์ม็องดี ราชอาณาจักรฝรั่งเศส เป็นบุตรของปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต รองข้าหลวงประจำเมืองเอเวรอ กับกัทรีน เออแด เดอ ปงแม็งวีย์ (Catherine Heudey de Pommainville) ครอบครัวของท่านนับถือนิกายโรมันคาทอลิกอย่างเคร่งครัด ทำให้ท่านสนใจด้านศาสนามาตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นท่านได้เข้าศึกษาที่กอแลฌดูว์มง (Collège du Mont) ของคณะเยสุอิต จนอายุราว 22 ปี ก็ได้ทำงานเป็นทนายความ และได้เป็นที่ปรึกษาศาลภาษีเมืองรูอ็องในปี ค.ศ. 1646

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1655 ท่านตัดสินใจลาออกจากราชการเพื่อไปแสวงบุญที่เมืองแรน โดยออกเดินทางวันที่ 25 กรกฎาคม ท่านเดินด้วยเท้าเปล่า นุ่งห่มผ้าเนื้อหยาบ ตัดผมสั้นอย่างชาวนา ไม่พกเงินและเสบียงใด ๆ ติดตัว การแสวงบุญครั้งนี้ทำให้ท่านตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะบวชเป็นบาทหลวง ในเดือนตุลาคมปีนั้น ท่านจึงเข้าอบรมเตรียมบวชที่เซมินารีประจำเมืองกูต็องส์ ซึ่งท่านร่วมออกเงินสนับสนุนให้บาทหลวงฌ็อง เอิด สร้างขึ้น หลังจากเข้าเงียบได้ราว 4-5 สัปดาห์ ท่านก็ได้รับศีลอนุกรมเป็นพันธบริกรเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม และรับศีลอนุกรมเป็นบาทหลวงเมื่อวันที่ 27 เดือนเดียวกัน โดยฟร็องซัว แซร์เวียง (François Servien) บิชอปแห่งบาเยอในขณะนั้น เป็นผู้โปรดศีล^[2]

ในระหว่างนั้นบาทหลวงอาแล็กซ็องดร์ เดอ รอด มิชชันนารีคณะเยสุอิตซึ่งทำการประกาศข่าวดีในภูมิภาคตะวันออกไกลในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เห็นว่าควรคนพื้นเมืองบวชเป็นบาทหลวง คริสตจักรท้องถิ่นจะได้เติบโตก้าวหน้ายิ่งขึ้น จึงเดินทางไปกรุงโรม เพื่อขอให้สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 10 ทรงแต่งตั้งมุขนายกผู้แทนพระสันตะปาปาไปปกครองสำนักมิสซังในภูมิภาคนั้น แต่พระสันตะปาปาไม่ทรงตอบรับ ท่านจึงเดินทางไปปารีสเพื่อหาอาสาสมัครไปทำงานแพร่ธรรมต่อ บาทหลวงฟร็องซัว ปาลูว์ และบาทหลวงปีแยร์ ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต อาสาทำงานนั้น ทั้งสองเดินทางไปกรุงโรมและได้รับการอภิเษกเป็นมุขนายกในปี ค.ศ. 1658 โดยพระคุณเจ้าล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต ได้รับมอบหมายให้ไปปกครองมิสซังโคชินไชนา จึงถือว่าเหตุการณืนี้เป็นจุดเริ่มต้นของคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส^[3] ต่อมาอีญาซ กอตอล็องดี ได้เข้าร่วมพันธกิจด้วย และได้รับอภิเษกเป็นมุขนายกเช่นกัน ทั้งสามได้รับสิทธิว่าภายในกำหนดระยะเวลา 7 ปีนั้นสามารถบวชกุลบุตรพื้นเมืองที่รู้ภาษาละตินเป็นบาทหลวงได้ ทั้งสามยังได้ตั้งเซมินารีขึ้นที่กรุงปารีสเพื่ออบรมกุลบุตรชาวฝรั่งเศสไปร่วมพันธกิจนี้

มุขนายกทั้งสามพร้อมกับมิชชันนารีในคณะของตนทยอยอกเดินทางจากฝรั่งเศส คณะของพระคุณเจ้าล็องแบร์ออกเดินทางในปี ค.ศ. 1660 มาถึงกรุงศรีอยุธยาเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1662 ตรงกับรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ขณะนั้นเก��ดการเบียดเบียนคริสต์ศาสนิกชนอย่างหนักในตังเกี๋ยและประเทศจีน ประกอบกับพระเจ้ากรุงสยามได้ต้อนรับคณะมิชชันนารีเป็นอย่างดี พระคุณเจ้าล็องแบร์และพระคุณเจ้าปาลูว์จึงตัดสินใจปักหลักประกาศศาสนาในดินแดนสยาม จนกระทั่งวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1669 สมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 9 จึงโปรดให้ตั้งมิสซังสยามเป็นเขตผู้แทนพระสันตะปาปา บาทหลวงหลุยส์ ลาโน มิชชันนารีในคณะของพระคุณเจ้าปาลูว์ได้รับอภิเษกเป็นผู้แทนพระสันตะปาปาประมุขมิสซังองค์แรก

เมื่อสถานในเวียดนามสงบลง พระคุณเจ้าล็องแบร์จึงเดินทางไปที่นั่น ได้บวชชาวเวียดนาม 7 คนเป็นบาทหลวง และรวมกลุ่มสตรีที่ศรัทธาอุทิศตนตั้งเป็นคณะรักกางเขน^[4] ท่านเดินทางเผยแผ่ศาสนาไปมาระหว่างเวียดนามและสยามอยู่หลายปี จนกระทั่งระหว่างเดินทางกลับมาสยามในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1676 ท่านเริ่มป่วยด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และนิ่วในไต ซึ่งทำให้ท่านทุกข์ทรมานอย่างมาก^[5]

พระคุณเจ้าปีแยร์ มารี ล็องแบร์ เดอ ลา ม็อต ถึงแก่มรณภาพที่กรุงศรีอยุธยา อาณาจักรอยุธยา เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1679 สิริอายุได้ 55 ปี ศพท่านถูกฝังที่วัดนักบุญยอแซฟ อยุธยา