Najiwizm

Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim.

Najiwizm, najiwny kōnszt to je ôkryślynie na malōnki tworzōne ôd niyprofesjōnalnych kōnsztlerōw, a tyż dzieła tak stylizowane. Ludzie zaczli sie interesować najiwnym kōnsztym we Francyji we 19. stoleciu.

Tm. „najiwne malōnki” ofyn sōm podane na szkryfōnki ôd dziycia, cechujōm sie deformacyjōm przestrzyństw i perspektywy (abo ônyj niy majōm), skrajnie subiektywnym pōnktym widzyniŏ, ajnfachowymi technikami jak tyż barzo czynsto hrōmskim pozōrym na detale. Ofyn ôdwołujōm sie do świata magicznego i symbolicznego, atoli tyż do życiŏ dziynnego.

Nojlepij znanym ślōnskim najiwistycznym kōnsztlerym bōł Erwin Sówka^[1].