Budizmi tibetian
Budizmi tibetian, që është përhapur në Tibet, Mongolinë e Brendshme të Kinës, quhet nga populli “lamaizmi”, është feja budiste me ngjyrat lokale tibetiane dhe e shkrirë nga fetë e lashta vendase me ato të hyra nga India e lashtë dhe nga krahinat e brendshme të Kinës.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Vajrasattva_Tibet.jpg/255px-Vajrasattva_Tibet.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Vajrasattva_Tibet.jpg/340px-Vajrasattva_Tibet.jpg 2x)
Për shkak të ndikimeve të budizmit të kombësisë Hane të Kinës dhe të budizmit indian, shumica e tempujve të budizmit tibetian kanë marrë formën e pallateve të kombësisë Hane dhe mbi këtë bazë janë zhvilluar edhe më tej, pra janë në përgjithësi madhështore me kollona të larta e të pikturuara bukur e me finesë. Si pallati Potala, lamatempulli Zepën në Lhasa dhe tempulli Tar në Çinhaj e të tjera janë veprat e mrekullueshme të arkitekturës së lashtë. Përsa i përket strukturës së lamatempullit në Tibet, ai përbëhet zakonisht nga “Zalun” - Instituti budist, “Lakang” – salla budiste, kulla e shpirtit, ku vendoset trupi i budës së gjallë, koridori i rrotullimit të shkrimeve të shenjta, drejtoria e budës së gjallë, banesa e lamas dhe kulla e lamas, ku vendoset trupi i lamas pas vdekjes. Kurse “Zalun”, që shërben për leximin e shkrimeve të shenjta nga murgjet dhe ku vendoset busti i budës, dhe “Lakang” janë ndërtesat kryesore të gjithë lamtempullit, që janë të larta dhe ndodhen në qendër të lamatempullit. Në kontrast të qartë me to janë ndërtesat e tjera rreth e përqark, veçanërisht ato mijëra banesa të ulëta të lamave. Sallat e leximit të shkrimeve të shenjta mund të nxënë një mijë deri në disa mijë lama për lexime në të njëjtën kohë.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Young_monks_of_Drepung.jpg/330px-Young_monks_of_Drepung.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8d/Young_monks_of_Drepung.jpg/440px-Young_monks_of_Drepung.jpg 2x)
Në tempujt tibetianë mbizotërojnë edhe ngjyra misterioze të budizmit tibetian. Sallat e pallateve janë zakonisht të larta e të mëdha, ku valviten shumë flamuj shumë ngjyrëshe, në kollonat e pallateve janë varur shumë sixhade të ngjyrave të larmishme, por me rreze të errëta. Muret e tempulit janë lyer me ngjyrë të kuqe dhe mbi mure përdoren shirita të bardha ose me ngjyrë kafe; kurse salla e shkrimeve të shenjta dhe kulla janë lyer me të bardhë, në muret e bardha përdoren korniza të zeza të dritareve, këto ngjyra theksojnë misterizmin.