Kensington and Chelsea
Kensington and Chelsea
Royal Borough of Kensington and Chelsea | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 51°30′N 0°11′W / 51.500°N 0.183°W | |
| država |  UK
|
| Regija | Istočna Engleska |
| Ceremonijalna grofovija | Greater London |
| Površina | |
| - Ukupna | 12.13 km²[1] |
| Stanovništvo (2015.) | |
| - Grad | 157,711[1] |
| - Gustoća | 13,002.3 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC+1) |
| Poštanski broj | NW, SW, W |
| Pozivni broj | 020 |
| Karta | |
 | |
Kensington and Chelsea (izgovor: [Kensington i Čelsi]) službeno engleski Royal Borough of Kensington and Chelsea, je jedan od 33 borougha metropolitanske grofovije Greater London, odnosno jedan od 14 borougha Unutrašnjeg Londona (Inner London)[2] u kom živi 157,711 stanovnika[1]
Prostire se na sjevernoj obali rijeke Temze zapadno od City of Westminstera.[2]
Sastoji se od kvartova; North Kensington, Notting Hill, Kensington, Brompton, Earl’s Court, West Brompton, Chelsea i djelomično Knightsbridge.[2]
Borough Kensington i Chelsea je dio mondenog londonskog West Enda, danas pretežno rezidencijalnog karaktera, u kom se nalazi Buckinghamska palača i ambasade nekoliko država. [2]
Nekad je bio dio historijske Grofovije Middlesex.
Borough Kensington i Chelsea osnovan je 1965. spajanjem borougha Chelsea s kraljevskim metropolitanskim boroughom Kensington, koji je kraljevsku povelju dobio 1901. [2]
Imena Chelsea (Celchyth - 789.), Kensington (Chenesitun - 1086.) i Notting Hill (Knottynghull - 1356) su najvjerojatnije anglosaksonskog porijekla.[2]
Za srednjeg vijeka feud Chelsea bio je posjed Westminsterske opatije. Nakon raspuštanja samostana 1530-ih, kralj Henry VIII zaplijenio je imanje, zajedno sa imanjem Thomasa Mora i poklonio ga svojoj posljednjoj ženi Catherini Parr. Sredinom 18. vijeka Chelsea je postao poznat po proizvodnji porculana, a park Ranelagh krajem 18. vijeka kao zabavni centar.[2]
U Kensingtonskoj palači, koja je podignuta još za vladavine Jamesa Stuarta još uvijek žive članovi kraljevske porodice. U njoj je - 1819. rođena kraljica Victoria. Među ostalim važnijim građevinama je Institut Commonwealth (1962) i svijetski poznati muzeji; Natural History, Science i Victoria and Albert. [2]
Earls Court Exhibition Centre iz 1937. je masivna armirano-betonska konstrukcija koja se prostire na 5 hektara.
Također se ističu; Palača Carlyle iz 1708., dom pisca i histori��ara Thomasa Carlyla i njegove žene Jane Welsh Carlyle, stara crkva Chelsea, uz koju je vezan život Thomasa Mora, preživjela krila palače Holland iz 17. vijeka i palača Linley Sambourne.[2]
Od lokalnih galerija ističu se su Orangery i Ice House, kod Holland parka. Muzej i galerija Leighton, poznat po kolekciji slika iz viktorijanskog doba i ornamentalnoj arapskoj dvorani iz 1870. [2]
U Chelseu se nalazi Nacionalni muzej vojske, koji ima kolekciju predmeta od 1485. i veliku biblioteku. U boroughu se nalazi sjedište Nacionalnog instituta za srce i pluća, osnovanog 1946., koji je od 1995. stavljen pod kontrolu Univerziteta u Londonu].[2]
Iako nema puno parkova, oni su važni za život stanovnika Kensingtona i Chelsea. Ljeti se u Holland parku održavaju baletne i operne predstave. Na jugoistočnom kraju borougha leže vrtovi Ranelagh i park Kraljevske bolnice u kom se održava Sajam cvijeća Chelsea.[2]
Južni dio borougha bio je nekad omiljeno mjesto stanovanja brojnih umjetnika, pisaca, muzičara i boema, sve dok cijene nekretnina nisu počele vrtoglavo rasti 1970-ih i 80-ih. Poneki od njih još uvijek žive po brodovima na Temzi, koje je sjajno opisao Joyce Cary u romanu The Horse's Mouth iz 1944.[2]
Kensington i Chelsea poznat je po brojnim buticima, antikvarijatima, pubovima, hotelima i robnoj kući Harrods u Knightsbridgu.[2]
Borough je spojen sa južnom obalom Temze mostovima; Albert (otvoren 1873.), Chelsea (obnovljen 1934-37) i Battersea (1890).[2]
