stuła

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kośc. szata liturgiczna prezbiterów w formie wstęgi sukna; zob. też stuła w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stuła	stuły
dopełniacz	stuły	stuł
celownik	stule	stułom
biernik	stułę	stuły
narzędnik	stułą	stułami
miejscownik	stule	stułach
wołacz	stuło	stuły

przykłady:

(1.1) Odprawiał nabożeństwo bez ornatu, w samej stule.

(1.1) Różny sposób noszenia stuły przez diakona i kapłana wskazuje na różny zakres obowiązków^[1].

(1.1) Ojciec Mieczysław ma stułę z San Giovanni Rotondo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) włożyć / nosić stułę • być w / chodzić w stule

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) szata

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

wiązać stułą

etymologia:

łac. stola < gr. στολή → ubranie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stole
• baskijski: (1.1) estola
• bułgarski: (1.1) епитрахил m
• czeski: (1.1) štóla ż
• francuski: (1.1) étole ż
• hiszpański: (1.1) estola ż
• łaciński: (1.1) stola ż
• niemiecki: (1.1) Stola ż
• nowogrecki: (1.1) πετραχήλι n
• rosyjski: (1.1) стола ż
• rumuński: (1.1) orar
• ukraiński: (1.1) стола ż
• węgierski: (1.1) stóla
• włoski: (1.1) stola ż

źródła: