pijak

Podobna pisownia: piják

wymowa:

IPA: [ˈpʲijak], AS: [pʹii ̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nadużywająca alkoholu

(1.2) pot. osoba będąca pod wpływem alkoholu^[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) kulin. przesączone alkoholem ciasto z makiem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pijak	pijacy
dopełniacz	pijaka	pijaków
celownik	pijakowi	pijakom
biernik	pijaka	pijaków
narzędnik	pijakiem	pijakami
miejscownik	pijaku	pijakach
wołacz	pijaku	pijacy
depr. M. i W. lm: (te) pijaki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pijak	pijaki
dopełniacz	pijaka	pijaków
celownik	pijakowi	pijakom
biernik	pijak	pijaki
narzędnik	pijakiem	pijakami
miejscownik	pijaku	pijakach
wołacz	pijaku	pijaki

przykłady:

(1.1) Wujek Kazio to straszny pijak!

(1.2) Samochód potrącił pijaka.

(2.1) Bez wódki i maku nie da się upiec prawdziwego pijaka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) alkoholik, bibosz, opój; przest. opilca, opilec; pogard. moczygęba, moczymorda, pijaczyna, pijaczysko, pijus; środ. więz. bejc; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) ożralec, ożyrok, gw. (Górny Śląsk) pulyr; gw. lwow. chirus; st.pol. hirus

(1.2) pijany

antonimy:

(1.1) abstynent

(1.2) trzeźwy

hiperonimy:

(2.1) ciasto, wypiek

hiponimy:

(1.1) med. dypsomaniak

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pijaństwo n, pijatyka ż, pijalnia ż, pijus m, pijawka ż, picie n

forma żeńska pijaczka ż

zdrobn. pijaczek m, pijaczyna m

zgrub. pijaczysko n

czas. wypić, upić, upijać, pić ndk., pijać ndk.

przym. pijacki, pijany, pitny, piwny

przysł. pijacko

związki frazeologiczne:

po pijaku • biedna żona taka, która ma pijaka • pijak pijaka znajdzie • pijak podobny jest do zwierza: ni do roboty, ni do pacierza

etymologia:

(1.1-2) pol. pić + -ak („pić” w znaczeniu „pić wódkę”)^[2]

(2.1) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) pijanec m
• angielski: (1.1) drunk, drunkard, sot, slang. dip; (1.2) drunk, slang. dip
• arabski: (1.1) شراب
• baskijski: (1.1) mozkor
• białoruski: (1.1) п'яніца m
• chorwacki: (1.1) pijanac m; (1.2) pijanac m
• duński: (1.1) drukkenbolt w, drukmås w
• dzongkha: (1.1) ཆང་དད་ཅན
• esperanto: (1.1) drinkemulo
• fiński: (1.1) happo, slang. spurgu
• francuski: (1.1) ivrogne m
• hiszpański: (1.1) borracho m; (1.2) borracho m, ebrio m
• interlingua: (1.1) dipsomano, bibitor
• jidysz: (1.1) שיכּור m (sziker), פּיִאַק m (piak), פּיאַניצע m (pjanice)
• kazachski: (1.1) ішкіш, араққор, араққұмар, маскүнем
• łaciński: (1.1) potor m, pandox m; (1.2) potor m, ebrius m, pandox m
• niemiecki: (1.1) Trinker m, Säufer m; (1.2) Trinker m, Säufer m
• norweski (bokmål): (1.1) fyllik m
• nowogrecki: (1.1) μπεκρής m, μεθύστακας m, μέθυσος m; (1.2) μεθυσμένος m
• portugalski: (1.1) bêbedo m; (1.2) bêbedo m
• rosyjski: (1.1) пья́ница m, пропойца m/ż; (1.2) пья́ный m
• słoweński: (1.1) pijanec m
• suahili: (1.1) mlevi
• szwedzki: (1.1) supare w
• tybetański: (1.1) ཆང་དད་ཅན
• ukraiński: (1.1) пияк m, п'яниця m; (1.2) пияк m, п'яниця m
• węgierski: (1.1) iszákos
• wilamowski: (1.1) łoper m, trynkier m, tryŋkjer m, zuöfer m, ziöfer m, pijok, m, ziöefer m; (1.2) łoper m, trynkier m, tryŋkjer m, zuöfer m, ziöfer m, pijok m, ziöefer m
• włoski: (1.1) alcolizzato m, avvinizzato m, beone m, bevitore m, ubriacone m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pijak

(1.2) bibuła (rodzaj papieru)^[1]

(1.3) gw. przełyk u drobiu^[1]

(1.4) gw. kleszcz^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pijan, opilec

(1.2) pijavý papier

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pijačka ż, pijactvo, pijanstvo n

przym. pijacký, pijanský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele

źródła: