napastnik

wymowa:

IPA: [naˈpastʲɲik], AS: [napastʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) strona atakująca, osoba dokonująca napaści

(1.2) sport. w piłce nożnej: zawodnik mający za zadanie strzelać bramki; zob. też napastnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	napastnik	napastnicy
dopełniacz	napastnika	napastników
celownik	napastnikowi	napastnikom
biernik	napastnika	napastników
narzędnik	napastnikiem	napastnikami
miejscownik	napastniku	napastnikach
wołacz	napastniku	napastnicy

przykłady:

(1.1) Napastnik oblał jej futro farbą olejną i popchnął ją ku ścianie.

(1.2) Nasz najlepszy napastnik zwichnął wczoraj nogę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) agresor

(1.2) atakujący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napaść ż, napad m

forma żeńska napastniczka ż, napastnica ż

czas. napastować ndk., napaść dk.

przym. napastniczy, napastliwy

przysł. napastniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) aanvaller
• angielski: (1.1) attacker; (1.2) striker, forward
• arabski: (1.1) مهاجم (1.2) ;مهاجم
• baskijski: (1.2) aurrelari
• czeski: (1.2) útočník m
• duński: (1.1) angriber w; (1.2) angriber w
• esperanto: (1.1) agresanto
• estoński: (1.2) ründaja
• francuski: (1.1) agresseur m; (1.2) avant m
• hiszpański: (1.1) agresor m, asaltante m; (1.2) delantero m
• interlingua: assalitor, assaltator ^{(do weryfikacji)}
• kataloński: (1.1) agressor m
• niderlandzki: (1.1) aanvaller m
• nowogrecki: (1.1) επιδρομέας m, εισβολέας m; (1.2) κυνηγός m, επιθετικός m
• rosyjski: (1.1) агрессор m
• szwedzki: (1.1) angripare w
• włoski: (1.1) aggressore m, assalitore m; (1.2) attacante m, centattacco m, centravanti m

źródła: