kostka
Wygląd
kostka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: kość
- (1.2) anat. mała kość łącząca stopę z nogą; zob. też kostka (anatomia) w Wikipedii
- (1.3) wojskowy bądź harcerski plecak o charakterystycznym kwadratowym kształcie; zob. też kostka (plecak) w Wikipedii
- (1.4) muz. mała płytka, którą gra się na niektórych instrumentach strunowych
- (1.5) efekt gitarowy w postaci przełącznika nożnego
- (1.6) element sprzętu wspinaczkowego, używany do zakładania punktów asekuracyjnych
- (1.7) niewielki przedmiot w kształcie prostopadłościanu
- (1.8) anat. część kości strzałkowej nad stawem nadgarstkowym
- (1.9) pewna jednostkowa porcja towaru, zwykle tłuszczu
- (1.10) nawierzchnia drogi z prostopadłościennych kamieni
- (1.11) gw. (Śląsk Cieszyński)[1] pestka
- odmiana:
- (1.1-8)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kostka kostki dopełniacz kostki kostek celownik kostce kostkom biernik kostkę kostki narzędnik kostką kostkami miejscownik kostce kostkach wołacz kostko kostki
- przykłady:
- (1.1) Byłem tak głodny, że poogryzałem całego kurczaka do ostatniej kostki.
- (1.2) Nie mogę grać w piłkę z powodu zwichniętej kostki.
- (1.3) Zawiązał glany, zarzucił kostkę z książkami na plecy i pobiegł do szkoły.
- (1.4) Ta kostka jest dla mnie za miękka, nie dam rady zagrać żadnej solówki.
- (1.7) Ja jak pracowałam w teatrze, oczywiście, był obchodzony Dzień Kobiet (…), był tulipan, były rajstopy i była kostka mydła, tak, pamiętam jak dziś.[2]
- (1.9) Edwardzie, kup proszę dwie kostki margaryny.
- (1.10) Na rynku przed rauszem położono nową kostkę.
- składnia:
- (1.9) kostka + D.
- kolokacje:
- (1.2) kopnąć / kopać kogoś w kostkę • uderzyć się w kostkę • spódnica / spodnie do kostki (po kostkę, za kostkę) • zwichnąć / skręcić kostkę
- (1.4) miękka / średnia / twarda kostka
- (1.7) kostka Rubika • kostka lodu • kostka cukru • cukier w kostkach • kostka rosołowa • kostka do gry
- (1.9) kostka masła / smalcu / margaryny / mydła / kostka czekolady
- synonimy:
- (1.1) kosteczka
- (1.3) plecak, tornister
- (1.4) plektron, piórko
- (1.8) nadgarstek
- (1.10) bruk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kość ż, kościec m, kostucha ż, kostyczność ż, kostnienie n, skostnienie n
- czas. kostnieć ndk., skostnieć dk.
- przym. kostny, kościany, kostkowy, kostyczny, kościsty, kostkowaty
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kość
- (1.11) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pestka
- angielski: (1.2) ankle; (1.7) cube
- arabski: (1.2) كاحل m, كعب m, مكعب m; (1.7) كعب m, مكعب m
- baskijski: (1.2) orkatila
- białoruski: (1.1) костачка ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) костачка ż
- bułgarski: (1.1) костица ż, кокълче n; (1.2) глезен m; (1.4) перце n; (1.10) паве n
- dolnołużycki: (1.2) kóstka ż; (1.5) kóstka ż
- duński: (1.2) ankel w; (1.7) kube w, terning w
- esperanto: (1.1) osteto; (1.2) maleolo; (1.4) plektro; (1.7) kubo, kubeto
- fiński: (1.2) nilkka; (1.4) plektra
- francuski: (1.2) cheville ż
- hiszpański: (1.2) tobillo m
- kaszubski: (1.7) kòstka ż
- kataloński: (1.2) turmell m; (1.7) cub m
- koreański: (1.2) 발목
- kornijski: (1.2) ufern m
- łaciński: (1.2) talus m
- niemiecki: (1.2) Knöchel m, Fußknöchel m; (1.4) Plektrum n
- rosyjski: (1.1) косточка ż; (1.2) щиколотка ż, лодыжка ż; (1.4) медиатор m, плектр m; (1.6) стоппер m; (1.9) кусок m
- słowacki: (1.2) členok m
- szwedzki: (1.2) ankel w, fotknöl w
- tuvalu: (1.2) fatigāvae, fatugugu
- ukraiński: (1.1) кі́сточка ż; (1.2) кі́сточка ż; (1.7) кі́сточка ż
- włoski: (1.1) ossicino m; (1.2) caviglia ż; (1.4) plettro m; (1.7) dado m, cubetto m
- źródła:
- ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
- ↑ Baśka blog, odcinek 081 - Tulipan i rajstopy