Przejdź do zawartości

katakana

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

katakana (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌkataˈkãna], AS[katakãna], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana; zob. też katakana w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Katakana jest używana głównie do zapisu słów zapożyczonych z języków obcych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jap. 片仮名 (katakana)
uwagi:
zobacz też: hiraganakanjiromaji
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
IPA/ˌkɑtəˈkɑːnə/
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. katakana
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: