jaśnieć
Wygląd
jaśnieć (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zajaśnieć)
- (1.1) dawać wyraźnie jasny blask
- (1.2) odbijać światło; być widocznym, pełnym blasku
- (1.3) przen. być wyraźnie widocznym ze względu na swoje zalety
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zjaśnieć)
- przykłady:
- (1.1) Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna człowieczego.
- (1.2) Błękit nieba jaśniał niczym szafir.
- (1.3) Warszawa radowała się, gwarzyła, jaśniała[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) promienieć, świecić
- (1.2) błyszczeć, pałać, świecić, świecić się
- (1.3) promieniować
- (2.1) blednąć, płowieć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jasność ż, jasnota ż, jaśnienie n, jasne n
- czas. zajaśnieć dk.
- przym. jasny, jaśniejący
- przysł. jasno, jaśnie
- wykrz. jasne
- tem. słow. jasno-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shine; (2.1) go pale
- francuski: (1.2) briller
- hiszpański: (1.1) brillar
- niemiecki: (1.1) leuchten, glänzen, strahlen; (1.3) strahlen; (2.1) blass werden, heller werden
- wilamowski: (1.1) łouhta, łaojchta, łoühta
- włoski: (1.1) fulgere
- źródła: