Zum Inhalt springen

jaśnieć

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

jaśnieć (Polnisch)

[Bearbeiten]
Aspekt
imperfektiv perfektiv
jaśnieć pojaśnieć
zajaśnieć
Zeitform Person Wortform
Präsens ja jaśnieję
ty jaśniejesz
on, ona, ono jaśnieje
Imperativ Singular jaśniej
Präteritum on jaśniał
ona jaśniała
oni jaśnieli
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
jaśniejąc jaśniejący
Alle weiteren Formen: Flexion:jaśnieć

Worttrennung:

jaś·nieć

Aussprache:

IPA: [ˈjaɕɲɛt͡ɕ]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild jaśnieć (Info)

Bedeutungen:

[1] intransitiv, auch mit Instrumental: helles Licht ausstrahlen; leuchten, strahlen, glänzen
[2] intransitiv, auch mit Instrumental: von hellem Licht erfüllt sein; leuchten, strahlen, glänzen
[3] intransitiv: helles Licht zurückwerfen und dadurch gut sichtbar sein oder sich sichtbar vom Hintergrund abheben; leuchten, strahlen
[4] intransitiv: an Farbintensität verlieren; heller werden, blass werden, blasser werden, verblassen

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv jasny → pl[1]

Synonyme:

[1] lśnić
[4] blednąć, płowieć

Sinnverwandte Wörter:

[1] promienieć, świecić
[3] bielić się, pałać, świecić, świecić się

Beispiele:

[1] „Skąd te chmury tu płyną, / I skąd wietrzyk ten wieje, / Tam nad piękną krainą, / Piękniéj słońce jaśnieje.[2]
Woher strömen diese Wolken hierher, / Und woher weht dieser leichte Wind, / Dort über dem herrlichen Land, / Strahlt die Sonne herrlicher.
[2] „Dzień był letni i świąteczny. Wszystko na świecie jaśniało, kwitło, pachniało, śpiewało.“[3]
Es war ein sommerlicher und feierlicher Tag. Alles auf der Welt strahlte, blühte, duftete, sang.
[3] Biała koszula jaśniała w mroku.
Das weiße Hemd strahlte in der Dämmerung.
[4] Zielony kolor jaśnieje na słońcu.
Die grüne Farbe wird in der Sonne blass.

Redewendungen:

[1] jaśnieć radościąvor Freude strahlen
[1] jaśnieć szczęściemvor Glück strahlen
[1] jaśnieć urodą

Wortbildungen:

[1] pojaśnieć, przejaśnieć, zajaśnieć
[4] zjaśnieć

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1, 4] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „jaśnieć
[1–4] Słownik Języka Polskiego – PWN: „jaśnieć
[1, 2, 4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „jaśnieć
[1, 2, 4] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „jaśnieć“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ja%B6nie%E6

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „jasny“ Seite 206.
  2. Józef Bohdan Zaleski: Westchnienie za rodzinną chatką. In: Poezye Józefa Bohdana Zaleskiego. Jan Spurny, Lwów 1838 (Wikisource), Seite 102.
  3. Eliza Orzeszkowa: Nad Niemnem. Gebethner i Wolff, Warszawa 1938 (Wikisource), Seite 7.