erwecken

wymowa:

​^?/i

IPA: [ɛɐ̯ˈvɛkn̩]

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wzbudzać, wzbudzić

(1.2) budzić, zbudzić

odmiana:

(1.1-2) erweck|en, erweckte, erweckt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erweckung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: