Przejdź do zawartości

dulcis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słodki[1]
(1.2) łagodny[1]
(1.3) czysty, zdrowy, świeży[1]
(1.4) wonny[1]
(1.5) melodyjny, dźwięczny[1]
(1.6) uroczy, miły, piękny, pełen wdzięku[1]
(1.7) drogi, kochany, ukochany, miły, bliski sercu[1]
(1.8) pełen uczucia[1]
(1.9) życzliwy, oddany[1]

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) D. lp; zob. dulce
odmiana:
(1.1-9) dulc|is, ~is, ~e; st. wyższy dulcior; st. najwyższy dulcissimus
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) vinum dulce → słodkie wino • dulcis odorsłodki zapach
(1.2) dulcis voxłagodny głos
(1.3) dulcis aquaświeża woda (pitna) • terra dulcis → ziemia zdatna do uprawy
(1.6) dulcis ornatiozachwycająca mowa • dulces somnipiękne sny • dulcis homoczarujący człowiek
(1.7) dulcis amortkliwa miłość • dulcis coniunxukochany mąż/ukochana żona • dulces amicibliscy (życzliwi) przyjaciele
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dulce n, zdrobn. dulciculus
rzecz. dulcedo, dulce
czas. dulcesco
przysł. dulce
przym. dulciculus, dulce
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Hasło „dulcis” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 223-224.