Diemjanka
Wygląd
Diemjanka (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Diemjanka Diemjanki dopełniacz Diemjanki Diemjanek celownik Diemjance Diemjankom biernik Diemjankę Diemjanki narzędnik Diemjanką Diemjankami miejscownik Diemjance Diemjankach wołacz Diemjanko Diemjanki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Diemjanki • nad Diemjanką • Diemjanka wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Diemjanki • pływać / płynąć Diemjanką
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Дзям’янка
- czeski: (1.1) Děmjanka
- francuski: (1.1) Demianka
- kataloński: (1.1) Demianka
- litewski: (1.1) Demjanka
- niemiecki: (1.1) Demjanka
- rosyjski: (1.1) Демьянка ż
- słowacki: (1.1) Demianka
- ukraiński: (1.1) Дем'янка ż
- włoski: (1.1) Dem'janka
- źródła:
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 191.