Zygmunt Charkiewicz

Zygmunt Charkiewicz (ur. 1921 w Katerynowce, zm. 1988 we Władywostoku) – radziecki botanik i systematyk polskiego pochodzenia, badacz rosyjskiego Dalekiego Wschodu, twórca dalekowschodniej szkoły systematyków i florystów.

Urodził się w rodzinie chłopskiej w Katerynówce^[1] obwodzie żytomierskim. Jego kariera naukowa przebiegała następująco:

• 1948 – ukończenie Uniwersytetu Kijowskiego,
• 1953 – doktorat,
• 1967 – habilitacja,
• od 1973 – w Pracowni Roślin Wyższych w Biologiczno-Glebowym Instytucie Dalekowschodniego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk we Władywostoku.

Po zakończeniu studiów doktoranckich zatrudniony w Ogrodzie Botanicznym w Kijowie. W tym czasie wiele publikuje i jeździ na wyprawy badawcze w wiele regionów ZSRR. Przez cały okres swojej kariery organizował badania na terenach Kamczatki, w Kraju Chabarowskim, w obwodach autonomicznych – czukockim i koriackim. Wraz z zespołem stworzył obszerny zielnik (około 280.000 arkuszy). Był inicjatorem stworzenia ogrodu botanicznego na Sachalinie.

Znał kilka języków obcych. Najchętniej posługiwał się ukraińskim, choć jako narodowość zawsze wpisywał polska.

Pochowany w Irpieniu na Ukrainie (ciało przewieziono z Władywostoku i pochowano w grobie matki).

Opublikował m.in.:

• Przewodnik do oznaczania roślin obwodu kamczackiego,
• Rośliny naczyniowe radzieckiego Dalekiego Wschodu,
• Rzadkie gatunki roślin obwodu kamczackiego i ich ochrona.

• Janina Chodera, Polski ślad na Dalekim Wschodzie, w: „Życie Uniwersyteckie”, nr 9(228)/2012, s. 29, ISSN 1231-8825.
• Wiadomości Botaniczne 33/1989 – dostęp 22.11.2012