Wschodni Żelazny Szczyt

Wschodni Żelazny Szczyt
Východný Železný štít
	; Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – widok spod Hrubej Śnieżnej Kopy
Państwo	Słowacja
Położenie	kraj preszowski
Pasmo	Tatry Wysokie, Karpaty
Wysokość	2337 m n.p.m.
Pierwsze wejście	10 sierpnia 1904; Stanisław Krygowski, Jan Bachleda Tajber i Franciszek Leśniak
	Położenie na mapie Tatr Wschodni Żelazny Szczyt
	Położenie na mapie Karpat Wschodni Żelazny Szczyt
	49°10′02,5″N 20°06′49,5″E/49,167361 20,113750
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wschodni Żelazny Szczyt (słow. Východný Železný štít, niem. Östliche Eisernetorspitze, węg. Keleti-Vaskapu-csúcs, 2337 m^[1]) – szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od masywu Śnieżnych Kop (dokładnie od Hrubej Śnieżnej Kopy) oddzielają go Wschodnie Żelazne Wrota, natomiast od Zmarzłego Szczytu głęboko wcięta Rumiska Przełączka^[2]. Najokazalej jego wierzchołek prezentuje się z sąsiadującej Hrubej Śnieżnej Kopy – kształtem swym przypomina smukłą iglicę^[3]. Do Wschodnich Żelaznych Wrót opada urwistym uskokiem o wysokości około 80 m^[4].

Nazwa tego szczytu przeszła ewolucję, którą Władysław Cywiński opisuje jako „zdroworozsądkową” (im krótsza, tym lepsza)^[4]. Dawniej nazywano go Południowo-Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót, później Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót^[3], obecnie Wschodnim Żelaznym Szczytem^[4].

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

Stanisław Krygowski, Jan Bachleda Tajber i Franciszek Leśniak, 10 sierpnia 1904 r. – letnie
Lajos Horn i Ernő Kátai, 22 marca 1913 r. – zimowe^[3].

Widok od południowej strony
Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót (wśród podpisanych formacji)

Przypisy

↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .
↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
↑ ^a ^b ^c Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie cz. XI Wyd. I, Warszawa: Sport i Turystyka, 1964 .
↑ ^a ^b ^c WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Przewodnik szczegółowy. Rumanowy. Żłobisty, t. 17, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2012, ISBN 978-83-7104-042-9 .

[ugkk-1] Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .

[wet-2] ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .

[whp-3] Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie cz. XI Wyd. I, Warszawa: Sport i Turystyka, 1964 .

[cw-4] WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Przewodnik szczegółowy. Rumanowy. Żłobisty, t. 17, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2012, ISBN 978-83-7104-042-9 .

[1]