Witold Urbanowicz (malarz)

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy malarza. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Witold Urbanowicz

Data i miejsce urodzenia	1931 Oszmiana
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 2013 Kraków
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Urbanowicz (ur. 1931 w Oszmianie, woj. wileńskie, zm. 2 grudnia 2013 w Krakowie) – polski malarz.

Po wojnie w latach 1950–1956 studiował na ASP w Krakowie. Był uczniem profesorów: Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki, Czesława Rzepińskiego i Jonasza Sterna. Urbanowicz wystawiał po raz pierwszy pod patronatem Marii Jeremy, Jonasza Sterna i Tadeusza Kantora z grupą przyjaciół którą współtworzyli: Barbara Kwaśniewska, Julian Jończyk, Janusz Tarabuła, Jerzy Wroński. Potem dołączyła do nich Danuta Urbanowicz. Do młodych artystów przylgnęły nazwy "Grupa Pięciu" i "Grupa Nowohucka". Pod koniec lat 50. to właśnie oni współtworzyli jedno z najciekawszych zjawisk sztuki powojennej jakim było malarstwo materii. Po wystawie w galerii Krzysztofory i w Nowej Hucie (1960), zostali przyjęci do Grupy Krakowskiej w 1961 r. Od 1958 do 1963 r. Witold Urbanowicz tworzy oryginalne obrazy-dziś najwyżej cenione. W 1963/1964 wyjechał do Paryża i po powrocie do kraju rozpoczął nowy cykl obrazów inspirowany surrealizmem.

Wraz z kolegami plastykami wykonał wiele polichromii w kościołach, m.in.:

• 1959 w Zieluniu koło Mławy.
• 1962/1963 w Staromieściu k. Rzeszowa.
• 1964/1965 w Lublinie w kościele akad.KUL-u.
• 1966 w Łętowni.
• 1969 w Lublińcu.
• 1970 w Lutczy.
• 1971 w Czerwonej Górze(mozaiki w szpitalu).
• 1980 w Bielinach Kapitulnych k Kielc.
• 1981 w Nowogrodzie (woj. Zielonogórskie)
• 1981 w Baborowie.
• 1994 w Pysznicy k. Stalowej Woli.
• 1996–1998 z żoną Danutą – polichromia i projekty witraży w kościele św. Jana Chrzciciela w Krakowie

W latach 1972–1974 Witold Urbanowicz pracował jako wykładowca na ASP w Krakowie. Następnie prowadził pracownie rysunku i malarstwa na UMCS w Lublinie (1972–1981). Był też wykładowcą w filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.

Udział w około 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Czechosłowacji, Rosji, Ukrainie, Łotwie, Turcji, Danii, Holandii, Anglii, Francji, Niemczech, USA. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowego w Białymstoku. Mieszkał i pracował w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. A5D-3-24)^[1].

• 1966 – Muzeum Archeologiczne w Krakowie
• 1971 – Galeria Krzysztofory
• 1977 – Galeria Studio – Warszawa
• 1986 – Galeria Krzysztofory (dwie wystawy)
• 1993 – Galeria BWA – Sandomierz
• 1994 – Bank Współpracy Regionalnej w Krakowie i Tychach
• 1996 – Pałac Sztuki w Krakowie
• 2000 – Galeria Zderzak w Krakowie
• 2001 – Galeria NCK – Kraków
• 2002 – Galeria ZPAP w Sukiennicach – Kraków
• 2004 – Galeria "IRSA" w Warszawie i Krakowie.