Trudziczkowate
Combretum constrictum | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
trudziczkowate |
Nazwa systematyczna | |
Combretaceae R. Br. Prodr.: 351. 27 Mar 1810[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Combretum Loefl.[3] |
Trudziczkowate (Combretaceae) – rodzina roślin z rzędu mirtowców zawierająca w zależności od ujęcia systematycznego od 11 do 20 rodzajów obejmujących około 500 gatunków (z czego 250 reprezentuje rodzaj Combretum, a 200 – Terminalia)[4]. Należą tu drzewa i liany rosnące zazwyczaj w lasach monsunowych oraz krzewy spotykane głównie na sawannach. Rośliny z trzech rodzajów (Lumnitzera, Conocarpus i Laguncularia) tworzą namorzyny. Największe zróżnicowanie rodzajów jest w subsaharyjskiej Afryce, poza tym liczni przedstawiciele spotykani są w Azji Południowo-Wschodniej oraz w tropikalnej części Ameryki Południowej i Środkowej[4]. Dane kopalne świadczą o dawniej szerszym rozprzestrzenieniu rodziny, w tym o występowaniu w Europie podczas trzeciorzędu[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewa osiągające do 50 m wysokości, liany do 30 m długości oraz różnej wielkości krzewy. Rodzaj Laguncularia tworzy korzenie oddechowe[4].
- Liście
- Zwykle naprzeciwległe, czasem skrętoległe. Pojedyncze, zwykle z jednokomórkowymi włoskami i wielokomórkowymi gruczołkami. Od spodu w kątach nerwów włoski tworzą skupienia (domacja). Blaszka jest zazwyczaj całobrzega, ogonka brak lub jest krótki[4].
- Kwiaty
- Zwykle drobne i zebrane w groniaste kwiatostany. Promieniste, obupłciowe i pozbawione płatków korony. Zalążnia dolna, jednokomorowa, utworzona z 4–5 owocolistków zawiera zwisające na długich osadkach 2 lub 6 zalążki. Zrośnięta jest z kubeczkowatym dnem kwiatowym. Działek kielicha jest od 4 do 5. Pręciki występują zwykle w dwóch oddalonych od siebie okółkach w liczbie dwukrotnie wyższej od liczby działek kielicha[6][5].
- Owoce
- Jednonasienne niełupki[6], przypominające orzechy, pestkowce lub skrzydlaki. W przypadku roślin rosnących w namorzynach – dojrzewają na roślinie macierzystej[4][5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja według APWeb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzina bazalna dla rzędu mirtowców (Myrtales)[2].
mirtowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ze względu na wyraźną odrębność rośliny z rodzaju Strephonema wyodrębniane są do osobnej podrodziny, a czasem nawet rodziny (Strephonemataceae). Rośliny te występują w zachodniej Afryce i wyróżniają się słupkiem wpółdolnym i nasionami zawierającymi duże, półkuliste liścienie[4][2].
Podrodzina: Combretoideae Beilschmied
- Calycopteris Lamarck
- Combretum Loefl.
- Conocarpus L. – sęczowina, szyszcze
- Dansiea Byrnes
- Finetia Gagnepain
- Guiera Adans. ex Juss.
- Laguncularia C.F.Gaertn.
- Lumnitzera Willd. – lumnicera
- Macropteranthes F.Muell.
- Terminalia L. – migdałecznik, wyżyca, katappa
Podrodzina Strephonematoideae Engler & Diels
- Strephonema Hook.f.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Rośliny zawierają garbniki, śluzy i saponiny wyciekające z pnia po nacięciu i twardniejące, używane czasem jako zamiennik gumy arabskiej. Znaczna zawartość garbników i saponin jest przyczyną wykorzystywania niektórych gatunków do ich przemysłowego pozyskania oraz do celów leczniczych[5]. Liczne gatunki z rodzaju Torminalia dostarczają cenionego drewna. Niektóre pnącza o efektownych kwiatach sadzone są jako rośliny ozdobne (np. Combretum indicum (d. Quisqualis indica) i Combretum grandiflorum). Nasiona migdałecznika właściwego są jadalne[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-11-12] (ang.).
- ↑ a b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – C. [w:] Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium [on-line]. University of Maryland. [dostęp 2012-07-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 209. ISBN 1-55407-206-9.
- ↑ a b c d Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe. Warszawa: Muza SA, 1998. ISBN 83-7079-778-4.
- ↑ a b c Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ List of Genera in COMBRETACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-11-12] (ang.).
- ↑ Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin, poprzedzony historyczną rozprawą o źródłach. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900, s. 418. (pol.).
- EoL: 4329
- Flora of China: 10211
- Flora of North America: 10211
- GBIF: 2431
- identyfikator iNaturalist: 62825
- IPNI: 77126653-1
- ITIS: 27755
- NCBI: 3954
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:77126653-1
- Tela Botanica: 164393
- identyfikator Tropicos: 42000203
- identyfikator taksonu Fossilworks: 54719
- CoL: 8GM