Struthio

	Struthio
	Linnaeus, 1758
	; Przedstawiciel rodzaju – struś szaroskóry (S. molybdophanes)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki paleognatyczne
Rząd	strusie
Rodzina	strusie
Rodzaj	Struthio
	Typ nomenklatoryczny
	Struthio camelus Linnaeus, 1758
Synonimy
	Struthiolithus von Brandt, 1872; Megaloscelornis Lydekker, 1879; Pachystruthio Kretzoi, 1955;
	Struthiolithus von Brandt, 1872; Megaloscelornis Lydekker, 1879; Pachystruthio Kretzoi, 1955;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Struthio – rodzaj dużych ptaków z rodziny strusiów (Struthionidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce^[6].

Morfologia

Długość ciała samic 175–190 cm, samców 210–275 cm; masa ciała samic 90–110 kg, samców 100–156 kg^[6].

Systematyka

Etymologia

Struthio: łac. struthiocamelus „struś”, od gr. στρουθοκαμηλος strouthokamēlos lub στρουθος strouthos „struś” (te ostatnie zwykle stosowane do małych, wróblopodobnych ptaków, ale tu użyte w sensie „(wielki) ptak”)^[7].
Struthiolithus: rodzaj Struthio Linnaeus, 1758; gr. λιθος lithos „kamień”^[8]. Gatunek typowy: †Struthiolithus chersonensis von Brandt, 1872.
Megaloscelornis: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”; σκελος skelos „noga”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[9]. Gatunek typowy: †Megaloscelornis sivalensis Lyddaker, 1879.
Pachystruthio: gr. παχυς pakhus „gruby”; rodzaj Struthio Linnaeus, 1758. Nazwa zastępcza dla Struthiolithus Brandt, 1872, którą Kretzoi uznał za niestosowną, ponieważ została oparta na fragmentach skorupy jaja^[10].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[11]:

Struthio camelus Linnaeus, 1758 – struś czerwonoskóry
Struthio molybdophanes d’Orbigny, 1834 – struś szaroskóry – takson wyodrębniony ostatnio na podstawie analiz genetycznych z S. camelus^[12]^[13]

a także gatunki wymarłe, w tym:

Struthio asiaticus^[14]

Przypisy

↑ Struthio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 155. (łac.).
↑ J.F. von Brandt. Über ein grosses fossiles Vogelei aus der Umgegend von Cherson. „Bulletin de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 18 (2), s. 161, 1872. (niem.).
↑ R. Lydekker. Notes on some Siwalik Birds. „Records of the Geological Survey of India”. 12, s. 56, 1879. (ang.).
↑ M. Kretzoi. Strucc-maradványok a fejēr megyei Kislángról. „Aquila”. 59–62, s. 365, 1952–1955. (węg.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.).
↑ The Key to Scientific Names ↓, Struthio [dostęp 2022-02-02] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Struthiolithus [dostęp 2022-02-02] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Megaloscelornis [dostęp 2022-02-02] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Pachystruthio [dostęp 2022-02-02] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Struthionidae Vigors, 1825 - strusie - Ostriches (Wersja: 2015-08-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-16].
↑ S. Freitag & T.J. Robinson. Phylogeographic Patterns in Mitochondrial DNA of the Ostrich (Strutio camelus). „The Auk”. 110 (3), s. 614–622, 1993. (ang.).
↑ J.M. Miller, S. Hallager, S.L. Monfort, J. Newby, K. Bishop, S.A. Tidmus, P. Black, B. Houston, C.A. Matthee & R.C. Fleischer. Phylogeographic analysis of nuclear and mtDNA supports subspecies designations in the ostrich (Struthio camelus). „Conservation Genetics”. 12 (2), s. 423–431, 2011. DOI: 10.1007/s10592-010-0149-x. (ang.).
↑ Cécile Mourer-Chauviré, Denis Geraads. The Struthionidae and Pelagornithidae (Aves: Struthioniformes, Odontopterygiformes) from the late Pliocene of Ahl al Oughlam, Morocco. „6`eme Symposium international de la Society for Avian Paleontology and Evolution (SAPE), 2005, Esperaza, France”, s. 169–194, 2008.

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[itis-1] Struthio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Linnaeus-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 155. (łac.).

[Brandt-3] J.F. von Brandt. Über ein grosses fossiles Vogelei aus der Umgegend von Cherson. „Bulletin de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 18 (2), s. 161, 1872. (niem.).

[Lydekker-4] R. Lydekker. Notes on some Siwalik Birds. „Records of the Geological Survey of India”. 12, s. 56, 1879. (ang.).

[Kretzoi-5] M. Kretzoi. Strucc-maradványok a fejēr megyei Kislángról. „Aquila”. 59–62, s. 365, 1952–1955. (węg.).

[Winkler&inni-6] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.).

[7] The Key to Scientific Names ↓, Struthio [dostęp 2022-02-02] .

[8] The Key to Scientific Names ↓, Struthiolithus [dostęp 2022-02-02] .

[9] The Key to Scientific Names ↓, Megaloscelornis [dostęp 2022-02-02] .

[10] The Key to Scientific Names ↓, Pachystruthio [dostęp 2022-02-02] .

[Mielczarek&Kuziemko-11] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Struthionidae Vigors, 1825 - strusie - Ostriches (Wersja: 2015-08-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-16].

[Freitag&Robinson-12] S. Freitag & T.J. Robinson. Phylogeographic Patterns in Mitochondrial DNA of the Ostrich (Strutio camelus). „The Auk”. 110 (3), s. 614–622, 1993. (ang.).

[Miller&inni-13] J.M. Miller, S. Hallager, S.L. Monfort, J. Newby, K. Bishop, S.A. Tidmus, P. Black, B. Houston, C.A. Matthee & R.C. Fleischer. Phylogeographic analysis of nuclear and mtDNA supports subspecies designations in the ostrich (Struthio camelus). „Conservation Genetics”. 12 (2), s. 423–431, 2011. DOI: 10.1007/s10592-010-0149-x. (ang.).

[cmc-14] Cécile Mourer-Chauviré, Denis Geraads. The Struthionidae and Pelagornithidae (Aves: Struthioniformes, Odontopterygiformes) from the late Pliocene of Ahl al Oughlam, Morocco. „6`eme Symposium international de la Society for Avian Paleontology and Evolution (SAPE), 2005, Esperaza, France”, s. 169–194, 2008.

[1]