Sophia Duleep Singh

Sophia Duleep Singh

Sophia Duleep Singh sprzedająca gazetę „The Suffragette” (1913)
Data i miejsce urodzenia	8 sierpnia 1876 Londyn
Data i miejsce śmierci	22 sierpnia 1948 Tylers Green
Zawód, zajęcie	sufrażystka
Wyznanie	sikhizm
Rodzice	Maharaja Duleep Singh, Bamba Müller
Multimedia w Wikimedia Commons

Sophia Aleksandrowna Duleep Singh (ur. 8 sierpnia 1876 w Londynie, zm. 22 sierpnia 1948 w Tylers Green) – brytyjska sufrażystka pochodzenia indyjskiego, jedna z kilku indyjskich pionierek w sprawie praw kobiet w Wielkiej Brytanii w XX wieku, najlepiej pamiętana za swoją wiodącą rolę w Women's Tax Resistance League(inne języki). Członkini Women's Social and Political Union (WSPU).

Przyszła na świat w londyńskiej dzielnicy Belgravia^[1]. Była wychowywana w Elveden^[2] w posiadłości Elveden Estate. Była piątym dzieckiem, a trzecią córką maharadży Duleepa Singha (ostatniego maharadży państwa Sikhów) i jego pierwszej żony, maharani Bamby Duleep Singh^[3] (córki Niemca, Ludwiga Müllera, wysokiego urzędnika w banku kupieckim Todd Müller and Company, i Sofii, jego kochanki, wyzwolenicy pochodzenia etiopskiego^[4]). Maharadża Duleep Singh i Maharani Bamba Duleep Singh mieli dziesięcioro dzieci, z których sześcioro przeżyło^[4][5][6]: Sophia, jej siostry – Bamba Sutherland i Catherine Hilda Duleep Singh – oraz jej bracia – Victor Albert Jay Duleep Singh, Frederick Victor Duleep Singh i Albert Edward Alexander Duleep Singh^[4].

Sophia została nazwana na cześć babki ze strony matki, a jej drugie imię, Aleksandrowna, zostało jej nadane w hołdzie jej matce chrzestnej, królowej Wiktorii (Alexandrina Victoria). Niektóre źródła podają również dodatkowe imię, Jindan, nadane po babce ze strony ojca, Maharani Jind Kaur^[7][8].

W 1886 ojciec Sophii próbował wrócić z rodziną do Indii wbrew woli rządu brytyjskiego^[3]. W tym samym roku Sophia zachorowała na dur brzuszny. Matka, która się od niej zaraziła, zmarła. W 1889 ojciec poślubił Adę Wetherill, pokojówkę, z którą miał dwie córki^[4][5].

Kiedy w 1893 zmarł ojciec, Sophia odziedziczyła znaczny majątek. W 1898 królowa Wiktoria podarowała jej mieszkanie w Faraday House w Hampton Court. Sophia początkowo przebywała w Manor House w Old Buckenham, niedaleko brata, księcia Fryderyka^[9].

W 1903 Sophia z siostrą Bambą odbyła potajemną podróż do Indii, by wziąć udział w Delhi Durbar(inne języki)^[9]. Podczas podróży do Indii w 1907 odwiedziła Amritsar i Lahaur oraz spotkała się z krewnymi. Była gospodynią „przyjęcia purdah” w Shalimar Bagh w Lahaur (stolicy państwa jej dziadka). Pod eskortą Brytyjczyków spotkała się z indyjskimi działaczami na rzecz niepodległości (Gopal Krishna Gokhale i Lala Lajpat Rai(inne języki))^[3][6].

W 1909 Singh wyjechała do Indii. Na polecenie Uny Dugdale(inne języki), przyjaciółki sióstr Pankhurst, wstąpiła do WSPU. W 1909 Singh była czołową członkinią ruchu na rzecz praw wyborczych kobiet w Wielkiej Brytanii^[10]. Finansowała działalność grupy sufrażystek i przewodziła ich sprawie. Brała udział w zbieraniu funduszy dla sufrażystek. Odmówiła płacenia podatków. Promowała działania na rzecz praw kobiet w kolonii indyjskiej. Wspierała sprawę kobiet w wielu krajach^[11].

Wraz z Emmeline Pankhurst i grupą działaczek Sophia Singh 18 listopada 1910 udała się do Izby Gmin na spotkanie z premierem. Odmowa ze strony Winstona Churchilla i brak reakcji rządu na Conciliation Bills(inne języki) spowodowały protest około 300 kobiet znany jako Czarny Piątek^[12].

W 1911 niechętnie przemawiała publicznie i na zebraniach WSPU. Jednak z czasem zmieniła zdanie: przewodniczyła spotkaniom i na wielu przemawiała. Kiedy w 1911 Mithan Jamshed Lam(inne języki) i jej matka Herabai spotkały Singh w Indiach, nosiła małą żółto-zieloną plakietkę z napisem „Prawa wyborcze dla kobiet”^[11].

W 1911 dochód z aukcji rzeczy przekazanych przez księżniczkę trafił na rzecz Women's Tax Resistance League(inne języki)^[11]. W dniu 22 maja 1911 została ukarany grzywną w wysokości 3 funtów za nielegalne trzymanie trenera, pomocnika i pięciu psów oraz za używanie broni. Protestowała, twierdząc, że nie powinna płacić opłat licencyjnych bez prawa wyborczego. W lipcu odmówiła zapłaty zaległej grzywny. W grudniu 1913 została ukarana grzywną w wysokości 12 funtów 10 szylingów za odmowę uiszczenia opłat licencyjnych za dwa psy, powóz i służącą^[11][13]. Księżniczka próbowała wybiec przed samochód premiera H.H. Asquitha, trzymając plakat z napisem „Dajcie kobietom prawo głosu!”. W 1913 Singh została sfotografowana jako sprzedawczyni gazety „The Suffragette”. Wspierała produkcję bomb używanych przez sufrażystki. Mimo takich działań nigdy nie została aresztowana, na co wpływ mógł mieć tytuł książęcy^[11].

Podczas I wojny światowej wspierała indyjskich żołnierzy floty brytyjskiej. Jako jedna z 10 000 kobiet wzięła udział w marszu protestacyjnym przeciwko zakazowi tworzenia ochotniczych sił zbrojnych kobiet. Zgłosiła się na jako pielęgniarka Ochotniczego Oddziału Pomocy Brytyjskiego Czerwonego Krzyża. Od października 1915 do stycznia 1917 służyła w pomocniczym szpitalu wojskowym w Isleworth^[14]. Opiekowała się rannymi indyjskimi żołnierzami ewakuowanymi z frontu zachodniego^[3][15].

W 1918, po uchwaleniu ustawy zezwalającej kobietom powyżej 30. roku życia na głosowanie, Singh dołączyła do wspólnoty sufrażystek. W 1918 zorganizowała dzień flagi dla żołnierzy indyjskich, co wzbudziło duże zainteresowanie w Anglii i New Delhi^[3]. We wrześniu 1919 w Faraday House gościła indyjskich żołnierzy kontyngentu pokojowego. W 1924 wyjechała do Indii z siostrą i pułkownikiem Sutherlandem. Odwiedzili Kaszmir, Lahaur, Amritsar i Murree. Wizyta przyczyniła się do zwiększenia popularności hasła praw wyborczych dla kobiet w Indiach^[11].

Królowa Wiktoria podarowała jej bogato ubraną lalkę, Little Sophie. Pod koniec życia Singh przekazała lalkę Drovnie, córce swojej gospodyni^[3].

W 1930 przewodniczyła komitetowi, którego zadaniem było dostarczenie dekoracji kwiatowych na odsłonięcie pomnika Emmeline i Christabel Pankhurst w Victoria Tower Gardens^[11].

Zmarła we śnie w Rathenrae (obecnie Folly Meadow) w Penn w Buckinghamshire, w rezydencji należącej do jej siostry Catherine. Została poddana kremacji zgodnie z obrzędami sikhijskimi 26 sierpnia 1948 w krematorium Golders Green. Przed śmiercią wyraziła życzenie, by jej prochy rozrzucono po Indiach^[16].

Pojawiła się na pamiątkowym zestawie znaczków Royal Mail „Votes for Women”, wydanym 15 lutego 2018. Jej wizerunek zdobił znaczek o wartości 1,57 funta^[17][18][19].

Jej nazwisko i zdjęcie (oraz zdjęcia 58 innych działaczek na rzecz prawa wyborczego kobiet) znajdują się na cokole pomnika Millicent Fawcett na Parliament Square w Londynie. Odsłonięto go w kwietniu 2018^[20][21][22].

Mówiono o niej w filmach dokumentalnych: Sophia: Suffragette Princess (2015) i No Man Shall Protect Us: The Hidden History of the Suffragette Bodyguards (2018)^[23].

W styczniu 2023 firma English Heritage ogłosiła, że ​​pod koniec roku na ścianie domu w Richmond, niedaleko pałacu Hampton Court, który królowa Wiktoria podarowała Singh i jej siostrom w 1896, zostanie odsłonięta niebieska tablica. Stało się to 26 maja 2023^[24].