Owczarek pirenejski

Owczarek pirenejski
	; Owczarek pirenejski odmiana face rase
Inne nazwy	Berger des Pyrénées, Pyrenäenschäferhund, Pyrenees Sheepdog
Kraj patronacki	Francja
	Wymiary
Wysokość	40–46 cm (face normal),; 46–54 (face rase) cm
Masa	8–12 kg (face normal),; max. 18 (face rase) kg
	Klasyfikacja
FCI	Grupa I, Sekcja 1,; nr wzorca 141 – face normal,; 138 – face rase
	Multimedia w Wikimedia Commons

Owczarek pirenejski – rasa psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy^[1].

W latach 20. XX wieku ze względów niewielkich różnic anatomicznych oraz tych, które dotyczą długości szaty wyodrębniono z grupy owczarków pirenejskich, owczarka pirenejskiego o gładkiej kufie, dla którego już wtedy stworzono odrębny wzorzec. Ze względu na te dwie odmiany tej rasy nadano im oddzielne numery FCI^[2]:

owczarek pirenejski o długim włosie na całym ciele (face normal, Berger des Pyrénées à poil long)^[3],
owczarek pirenejski o długim włosie z dużą ilością podszerstka i krótkowłosej kufie (face rase) – odmiana rzadziej spotykana, łatwiejsza w pielęgnacji. Psy face rase mają mniejszy temperament i większe zaufanie do człowieka, niż typ face normal^[4].

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści nie jest czasochłonna. Trzeba usuwać nadmiar włosów z wewnętrznej strony uszu.

Zachowanie i charakter

Inteligentny, aktywny i gotowy do pracy. Czujny i szybki, obdarzony dobrym węchem. Wymaga konsekwentnego wychowania. Jeśli nie ma zajęcia i większość dnia spędza w zamknięciu, może sprawiać kłopoty. Nadaje się na psa ratownika oraz sprawdza się w psich sportach. Dobry stróż^[5].

Przypisy

↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 56.
↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. (pdf).
↑ Owczarek pirenejski długowłosy (FCI 141). Związek Kynologiczny w Polsce, grudzień 2010. [dostęp 2015-07-09].
↑ Owczarek pirenejski o gładkiej kufie (FCI 138). Związek Kynologiczny w Polsce, 2001-03-13. [dostęp 2015-07-09].
↑ David Taylor: Księga psów. s. 158-159.

Bibliografia

Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 115. ISBN 83-7073-122-8.
David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.

[IEPR-1] Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 56.

[FCI-2] Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. (pdf).

[3] Owczarek pirenejski długowłosy (FCI 141). Związek Kynologiczny w Polsce, grudzień 2010. [dostęp 2015-07-09].

[4] Owczarek pirenejski o gładkiej kufie (FCI 138). Związek Kynologiczny w Polsce, 2001-03-13. [dostęp 2015-07-09].

[taylor-5] David Taylor: Księga psów. s. 158-159.

[1]