Olli Rehn

Olli Rehn
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1962 ; Mikkeli
	Prezes Banku Finlandii
Okres	od 2018
Poprzednik	Erkki Liikanen
	Minister spraw gospodarczych Finlandii
Okres	od 29 maja 2015; do 29 grudnia 2016
Przynależność polityczna	Partia Centrum
Poprzednik	Jan Vapaavuori
Następca	Mika Lintilä
	Komisarz UE ds. gospodarczych i walutowych
Okres	od 10 lutego 2010; do 1 lipca 2014
Poprzednik	Joaquín Almunia
Następca	Jyrki Katainen
	Komisarz UE ds. rozszerzenia
Okres	od 22 listopada 2004; do 9 lutego 2010
Poprzednik	Günter Verheugen
Następca	Štefan Füle
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Olli Rehn (ur. 31 marca 1962 w Mikkeli) – fiński polityk i politolog, od 2004 do 2014 członek Komisji Europejskiej, eurodeputowany i poseł do Eduskunty, w latach 2015–2016 minister spraw gospodarczych, od 2018 prezes Banku Finlandii.

Życiorys

Kształcił się w Macalester College w Saint Paul. W 1989 ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Helsińskim, a w 1986 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Od 1987 do 1989 był przewodniczącym organizacji młodzieżowej centrystów, w latach 1988–1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Partii Centrum. W tym samym czasie był radnym Helsinek. W okresie 1991–1995 sprawował mandat deputowanego do Eduskunty, następnie przez rok zasiadał w Parlamencie Europejskim^[1]. Zajmował później stanowiska dyrektora gabinetu w Komisji Europejskiej, profesora na Uniwersytecie Helsińskim oraz doradcy politycznego premiera Finlandii.

Od lipca do listopada 2004 sprawował urząd komisarza UE ds. przedsiębiorczości (wspólnie z Jánem Figeľem), następnie został komisarzem UE ds. rozszerzenia w Komisji Europejskiej José Barroso. 27 listopada 2009 ogłoszono, iż w nowej KE z tym samym przewodniczącym ma objąć funkcję komisarza ds. gospodarczych i walutowych^[2]. Urzędowanie rozpoczął w lutym 2010 po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski.

W 2014 ponownie z listy centrystów uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. W związku z tym 1 lipca 2014 odszedł ze stanowiska w KE^[3].

26 kwietnia 2015 zrezygnował z zasiadania w PE^[1] w związku z wyborem na posła do Eduskunty^[4]. 29 maja tegoż roku wszedł w skład nowego gabinetu Juhy Sipili jako minister spraw gospodarczych^[5].

W październiku 2016 ogłoszono jego nominację na funkcję członka zarządu Banku Finlandii^[6]. Objął ją w grudniu 2016, odchodząc w konsekwencji z rządu i parlamentu. W lipcu 2018 został nowym prezesem fińskiego banku centralnego^[7]. W 2024 kandydował na urząd prezydenta Finlandii, w pierwszej turze wyborów otrzymał 15,3% głosów (zajmując 4. miejsce spośród 9 kandydatów)^[8].

Przypisy

↑ ^a ^b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-12-30].
↑ RAPID Press Release: President Barroso unveils his new team. europa.eu, 27 listopada 2009. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).
↑ President Barroso announces caretaker replacements following the resignation of 4 Commissioners. europa.eu, 1 lipca 2014. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
↑ Eduskuntavaalit 2015: Koko maa – ehdokkaat. yle.fi. [dostęp 2015-04-30]. (fiń.).
↑ Prime Minister Sipilä's Government. valtioneuvosto.fi, 29 maja 2015. [dostęp 2015-05-29]. (ang.).
↑ Olli Rehn siirtyy Suomen Pankkiin – tuleeko Paula Lehtomäestä uusi elinkeinoministeri? Vai onko tiedossa isompi kierrätys?. hs.fi, 14 października 2016. [dostęp 2016-12-31]. (fiń.).
↑ People: Olli Rehn enters office as Bank of Finland governor. centralbanking.com, 19 lipca 2018. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).
↑ Sara Sairanen: Stubb ja Haavisto etenevät toiselle kierrokselle – tässä koko vaalitulos. is.fi, 29 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-29]. (fiń.).

Bibliografia

Curriculum vitae na stronie Komisji Europejskiej. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).

[pe-1] Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-12-30].

[2] RAPID Press Release: President Barroso unveils his new team. europa.eu, 27 listopada 2009. [dostęp 2009-11-27]. (ang.).

[3] President Barroso announces caretaker replacements following the resignation of 4 Commissioners. europa.eu, 1 lipca 2014. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).

[4] Eduskuntavaalit 2015: Koko maa – ehdokkaat. yle.fi. [dostęp 2015-04-30]. (fiń.).

[5] Prime Minister Sipilä's Government. valtioneuvosto.fi, 29 maja 2015. [dostęp 2015-05-29]. (ang.).

[6] Olli Rehn siirtyy Suomen Pankkiin – tuleeko Paula Lehtomäestä uusi elinkeinoministeri? Vai onko tiedossa isompi kierrätys?. hs.fi, 14 października 2016. [dostęp 2016-12-31]. (fiń.).

[7] People: Olli Rehn enters office as Bank of Finland governor. centralbanking.com, 19 lipca 2018. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).

[8] Sara Sairanen: Stubb ja Haavisto etenevät toiselle kierrokselle – tässä koko vaalitulos. is.fi, 29 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-29]. (fiń.).

[1]

W dniu powstania	Romano Prodi Michel Barnier Frits Bolkestein Philippe Busquin David Byrne Ana Diamandopulu Franz Fischler Neil Kinnock Pascal Lamy Erkki Liikanen Mario Monti Poul Nielson Loyola de Palacio Chris Patten Viviane Reding Michaele Schreyer Pedro Solbes Günter Verheugen António Vitorino Margot Wallström
Późniejsi członkowie	Joaquín Almunia Péter Balázs Jacques Barrot Joe Borg Stawros Dimas Ján Figeľ Dalia Grybauskaitė Danuta Hübner Siim Kallas Sandra Kalniete Markos Kiprianu Louis Michel Janez Potočnik Olli Rehn Pavel Telička

W dniu zaprzysiężenia	Juha Sipilä (Kesk.) Timo Soini (PS/UV) Alexander Stubb (Kok.) Lenita Toivakka (Kok.) Jari Lindström (PS/UV) Petteri Orpo (Kok.) Jussi Niinistö (PS/UV) Anu Vehviläinen (Kesk.) Sanni Grahn-Laasonen (Kok.) Kimmo Tiilikainen (Kesk.) Anne Berner (Kesk.) Olli Rehn (Kesk.) Hanna Mäntylä (PS) Juha Rehula (Kesk.)
Późniejsi członkowie rządu	Kai Mykkänen (Kok.) Paula Risikko (Kok.) Mika Lintilä (Kesk.) Pirkko Mattila (PS/UV) Antti Häkkänen (Kok.) Sampo Terho (PS/UV) Jari Leppä (Kesk.) Annika Saarikko (Kesk.) Anne-Mari Virolainen (Kok.)