Monaster św. Anastazji Rzymianki w Żytomierzu
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość | |
Kościół | |
Rodzaj klasztoru | |
Eparchia | |
Ihumenia | |
Klauzura |
nie |
Typ monasteru |
żeński |
Obiekty sakralne | |
Cerkiew |
św. Sergiusza z Radoneża |
Założyciel klasztoru | |
Data budowy |
1999 |
Położenie na mapie Żytomierza | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego | |
50°16′00″N 28°37′04″E/50,266667 28,617778 | |
Strona internetowa |
Monaster św. Anastazji Rzymianki – stauropigialny żeński klasztor prawosławny w Żytomierzu, w jurysdykcji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Powstanie klasztoru jest związane z kultem relikwii głowy św. Anastazji Rzymianki, które przekazał arcybiskupowi wołyńskiemu i żytomierskiemu Modestowi patriarcha antiocheński Hieroteusz w latach 60. XIX w. Od 1903 relikwia ta, z inicjatywy arcybiskupa wołyńskiego i żytomierskiego Antoniego, była wystawiona dla kultu w dolnej cerkwi soboru katedralnego w Żytomierzu, której patronką była św. Anastazja[a]. Cerkiew została zamknięta i zniszczona po 1935, zaś relikwie ostatecznie zaginęły po II wojnie światowej[2].
Monaster został założony w 1999 przez biskupa żytomierskiego Guriasza w obiektach dawnego sanatorium w żytomierskiej dzielnicy Małewanka. Patronem głównej cerkwi klasztornej jest św. Sergiusz z Radoneża[2]. W monasterze przechowywana jest uważana za cudotwórczą kopia ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”[2].