Michał (Czawdarow)
Dimityr Czawdarow | |
Metropolita dorostolsko-czerweński | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1884 |
Data i miejsce śmierci |
8 maja 1961 |
Metropolita dorostolsko-czerweński | |
Okres sprawowania |
1927–1961 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
24 grudnia 1911 |
Prezbiterat |
25 grudnia 1911 |
Chirotonia biskupia |
28 kwietnia 1924 |
Data konsekracji |
28 kwietnia 1924 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Miejsce | |||||||||
Konsekrator | |||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||
|
Michał, imię świeckie Dimityr Todorow Czawdarow (ur. 6 kwietnia 1884 w Kałoferze, zm. 8 maja 1961 w Ruse) – egzarcha Bułgarii od listopada 1948 do stycznia 1949.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1896 mieszkał razem z rodziną w Sofii, gdzie ukończył progimnazjum, po czym w 1898 rozpoczął naukę w szkole teologicznej w Samokowie, którą ukończył w 1902. W 1906 uzyskał stypendium kościelne umożliwiające mu wyjazd do Kijowa i podjęcie studiów w tamtejszej Akademii Duchownej. Od 1910 do 1912, po powrocie do Bułgarii, był wykładowcą seminarium duchownego w Sofii. 24 grudnia 1911 w seminaryjnej cerkwi św. Jana Rylskiego złożył wieczyste śluby mnisze przed rektorem seminarium, biskupem Neofitem, przyjmując imię Michał. Następnego dnia metropolita warneński i wielkopresławski Symeon wyświęcił go na hieromnicha i powierzył mu funkcję protosyngla eparchii warneńskiej i wielkopresławskiej, którą pełnił do 1923. W 1915 Michał (Czawdarow) otrzymał godność archimandryty. Od 1923 do 1923 był rektorem seminarium w Sofii.
28 kwietnia 1924 w soborze Trójcy Świętej w Warnie miała miejsce jego chirotonia na biskupa welickiego, wikariusza eparchii warneńskiej i wielkopresławskiej, w której w charakterze konsekratorów wzięli udział metropolici warneński i wielkopresławski Symeon, starozagorski Paweł oraz lewkijski Warłaam. W 1927 biskup Michał został metropolitą dorostolskim i czerweńskim. Jako ordynariusz tejże eparchii zaangażował się w szereg inicjatyw kulturalnych i społecznych, był również honorowym przewodniczącym Bułgarskiego Czerwonego Krzyża w Sofii, a następnie w Ruse. Opublikował szereg prac o tematyce historycznej, społecznej i teologicznej.
Po odsunięciu z urzędu egzarchy Bułgarii metropolity Stefana (Szokowa), metropolita Michał został w listopadzie 1948 przewodniczącym Świętego Synodu Kościoła. Jednak już w styczniu roku następnego, z powodu konfliktu hierarchy z komunistycznym rządem, zastąpił go dotychczasowy metropolita Wraczy Paisjusz[1].
Zmarł w 1961 w Ruse i został pochowany w miejscowym soborze Trójcy Świętej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ P. Ramet: Religion and Nationalism in Soviet and East European Politics. Durham: Duke University Press, 1984, s. 191. ISBN 0-8223-0608-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biogram na stronie eparchii ruseńskiej. jusoft.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-23)].