Masteria simla

	Masteria simla
	(Chickering, 1967)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	Dipluridae
Podrodzina	Masteriinae
Rodzaj	Masteria
Gatunek	Masteria simla
Synonimy
	Accola simla Chickering, 1967;
	Accola simla Chickering, 1967;

Masteria simla – gatunek pająka z rodziny Dipluridae i podrodziny Masteriinae. Występuje endemicznie na Trynidadzie.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1967 roku przez Arthura Mertona Chickeringa pod nazwą Accola simla^[1]^[2]. Jako miejsce typowe wskazano William Beebe Tropical Research Station w Simli w gminie Arima w Trynidadzie i Tobago^[1]^[3]. Epitet gatunkowy pochodzi od lokalizacji typowej^[1]. Do rodzaju Masteria omawiany gatunek przeniesiony został w 1983 roku przez Paola Marcella Brignoliego^[4].

Morfologia

Pająk o ciele długości od 2,9 do 3,4 mm. Karapaks jest żółtawy. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch szeregach. Oczy pary tylno-środkowej leżą nieco bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Szczękoczułki mają 10 ząbków na przedniej krawędzi bruzdy i 11 mniejszych ząbków w nasadowo-środkowej części bruzdy. Sternum i odnóża u samca są żółtawe, a u samicy białawe. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Odnóża pierwszej pary samca mają golenie z pierwszym wyrostkiem prolateralnym o formie silnej i wystającej ostrogi, drugim wyrostkiem prolateralnym o formie silnej ostrogi z lekko wystającą podstawą, a trzecim wyrostkiem prolateralnym o formie dwóch kolców na wspólnej, wystającej podstawie. Nadstopia pierwszej pary samca mają spłaszczony kolec nasadowy oraz wgłębienie nasadowe. Opistosoma (odwłok) jest białawo ubarwiona. Genitalia samicy zawierają dwie spermateki, każda złożona z dwóch płatów, z których wewnętrzny ma wydłużony przewód, a zewnętrzny przewód niewyraźny; między płatami leży mały region gruczołowy. Nogogłaszczki samca mają od 2,5 raza dłuższą od cymbium goleń z grupą od 30 do 35 tylno-bocznych kolców pośrodku, tak długie jak szerokie cymbium z czterema kolcami szczytowymi oraz gruszkowaty bulbus z wydłużonym tegulum, spłaszczoną apofizą paraemboliczną i dłuższym od niej, silnie zakrzywionym embolusem^[3].

Rozprzestrzenienie

Gatunek neotropikalny, karaibski, endemiczny dla północnego Trynidadu i Tobago w archipelagu Małych Antyli^[3]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Arthur M. Chickering. Three new species of Accola (Araneae, Dipluridae) from Costa Rica and Trinidad, W. I.. „Psyche, Cambridge”. 73 (3), s. 157-164, 1967. DOI: 10.1155/1966/62743.
↑ ^a ^b Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].
↑ ^a ^b ^c Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.
↑ Paolo Marcello Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983, s. 126.

[Chickering-1] Arthur M. Chickering. Three new species of Accola (Araneae, Dipluridae) from Costa Rica and Trinidad, W. I.. „Psyche, Cambridge”. 73 (3), s. 157-164, 1967. DOI: 10.1155/1966/62743.

[wsc-2] Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].

[pb-3] Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.

[Brignoli-4] Paolo Marcello Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983, s. 126.

[1]