Kakinomoto no Hitomaro

Kakinomoto no Hitomaro
	; Yōsai Kikuchi (1781–1878), Kakinomoto no Hitomaro
Data urodzenia	ok. 660
Data śmierci	ok. 707-708
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kakinomoto no Hitomaro (jap. 柿本人麻呂 Kakinomoto no Hitomaro; ur. ok. 660^[1], zm. ok. 707-708^[2]) – poeta japoński, tworzący w okresie Asuka. Zaliczany do Trzydziestu Sześciu Mistrzów Poezji^[3]. W XI w. deifikowany i od tego czasu czczony jako bóg poezji^[4]. Niektóre jego utwory znalazły się w zbiorze Man’yōshū, powstałym około 759 roku^[5]. Znany także jako Hitomaru (jap. 人丸).

O życiu poety wiadomo niewiele. Mieszkał w Heian-kyō; prawdopodobnie pochodził z rodziny nadwornych recytatorów cesarskich^[6]^[7]. Jego pierwszy datowany wiersz pochodzi z roku 689^[4]. Nie wiadomo, jakie stanowisko zajmował na dworze. Według najbardziej prawdopodobnych teorii, mógł być urzędnikiem, nadwornym poetą lub wędrownym artystą^[5]. Służył cesarzom: Mommu i Temmu, jednak do największego znaczenia doszedł pod rządami cesarzowej-władczyni Jitō^[4]. Pod koniec życia objął urząd państwowy w prowincji Iwami (dziś prefektura Shimane), gdzie prawdopodobnie zmarł^[2]. Informacje o życiu osobistym poety pochodzą wyłącznie z Man’yōshū i świadczą o tym, że był dwukrotnie żonaty^[7].

Hitomaro prawdopodobnie nie należał do dworskiej elity i doszedł jedynie do niższych godności urzędniczych^[4]. Nic nie wiadomo o stanowisku, które zajmował na prowincji.

W Man’yōshū zostało zawartych 18 chōka oraz 67 tanka jego autorstwa^[2]. Istnieje również zbiór zwany Hitomaro-kashū (Zbiór pieśni Hitomaro), zawierający kilkaset wierszy przypisywanych Hitomaro. Autorstwo części z nich jest jednak niepewne^[8]. Jeden z wierszy Hitomaro wszedł do antologii Ogura hyakunin-isshu^[3]. Niektóre z przypisywanych mu utworów zostały zamieszczone w Kokin wakashū (w skrócie Kokinshū), cesarskiej antologii poezji okresu Heian, jednak ich autentyczność również jest kwestionowana^[2]. W swojej poezji odszedł od tradycji, tworząc utwory bardziej rozbudowane od dzieł poprzedników, pełne oryginalnych porównań i metafor^[4].

Pojedyncze wiersze Hitomaro przetłumaczyli na język polski Wiesław Kotański^[9] oraz Krzysztof Olszewski^[1].

Zobacz też

Akashi

Przypisy

↑ ^a ^b KrzysztofK. Olszewski KrzysztofK., ''Elegia na śmierć żony'' Kakinomoto no Hitomaro a problem przekładalności poezji starojapońskiej, [w:] Między oryginałem a przekładem, tom VIII, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2003, DOI: 10.6084/m9.figshare.7012016.v3, ISBN 83-7188-611-X, OCLC 781238691 [dostęp 2013-07-07] .
↑ ^a ^b ^c ^d Joshua S. Mostow: Pictures of the Heart: The Hyakunin Isshu in Word and Image. Honolulu: University of Hawaii Press, 1996, s. 149. ISBN 978-0-8248-1705-3. OCLC 756506543. (ang.).
↑ ^a ^b Peter McMillan: One Hundred Poets, One Poem Each: A Translation of the Ogura Hyakunin Isshu. Nowy Jork: Columbia University Press, 2010, s. 132. ISBN 978-0-231-14399-8. OCLC 646395501. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Haruo Shirane: Traditional Japanese Literature: An Anthology, Beginnings to 1600. Nowy Jork: Columbia University Press, 2012, s. 40-42. ISBN 978-0-231-15730-8. OCLC 768417888. (ang.).
↑ ^a ^b Anne Commons: Hitomaro: Poet as God. Boston: BRILL, 2009, s. 1-20. ISBN 978-90-04-17461-0. OCLC 593295845. (ang.).
↑ Steven D. Carter: Traditional Japanese Poetry: An Anthology. Stanford: Stanford University Press, 1993, s. 24. ISBN 978-0-8047-2212-4. OCLC 634709471. (ang.).
↑ ^a ^b Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press, 2002, s. 456. ISBN 978-0-674-01753-5. OCLC 48943301. (ang.).
↑ Edwin A. Cranston: A Waka Anthology: The gem-glistening cup. Stanford: Stanford University Press, 1993, s. 822-823. ISBN 978-0-8047-3157-7. OCLC 630103262. (ang.).
↑ Alicja Majewska: Sposoby wyrażania emocji w literaturze japońskiej. [w:] Japonica Creativa [on-line]. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 27 stycznia 2006. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2010)].

[MOAP-1] KrzysztofK. Olszewski KrzysztofK., ''Elegia na śmierć żony'' Kakinomoto no Hitomaro a problem przekładalności poezji starojapońskiej, [w:] Między oryginałem a przekładem, tom VIII, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2003, DOI: 10.6084/m9.figshare.7012016.v3, ISBN 83-7188-611-X, OCLC 781238691 [dostęp 2013-07-07] .

[POH-2] Joshua S. Mostow: Pictures of the Heart: The Hyakunin Isshu in Word and Image. Honolulu: University of Hawaii Press, 1996, s. 149. ISBN 978-0-8248-1705-3. OCLC 756506543. (ang.).

[sto-3] Peter McMillan: One Hundred Poets, One Poem Each: A Translation of the Ogura Hyakunin Isshu. Nowy Jork: Columbia University Press, 2010, s. 132. ISBN 978-0-231-14399-8. OCLC 646395501. (ang.).

[TJP2-4] Haruo Shirane: Traditional Japanese Literature: An Anthology, Beginnings to 1600. Nowy Jork: Columbia University Press, 2012, s. 40-42. ISBN 978-0-231-15730-8. OCLC 768417888. (ang.).

[hgod-5] Anne Commons: Hitomaro: Poet as God. Boston: BRILL, 2009, s. 1-20. ISBN 978-90-04-17461-0. OCLC 593295845. (ang.).

[TJP-6] Steven D. Carter: Traditional Japanese Poetry: An Anthology. Stanford: Stanford University Press, 1993, s. 24. ISBN 978-0-8047-2212-4. OCLC 634709471. (ang.).

[enc-7] Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press, 2002, s. 456. ISBN 978-0-674-01753-5. OCLC 48943301. (ang.).

[waka-8] Edwin A. Cranston: A Waka Anthology: The gem-glistening cup. Stanford: Stanford University Press, 1993, s. 822-823. ISBN 978-0-8047-3157-7. OCLC 630103262. (ang.).

[JC-9] Alicja Majewska: Sposoby wyrażania emocji w literaturze japońskiej. [w:] Japonica Creativa [on-line]. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 27 stycznia 2006. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2010)].

[1]