Insulina glargine
Insulina glargine − wolnodziałający analog insuliny ludzkiej o wydłużonym czasie działania. Jego preparat jest stosowany w postaci wstrzyknięć w leczeniu cukrzycy.
Insulina glargine jest otrzymywana na drodze inżynierii genetycznej (rekombinacja DNA z zastosowaniem szczepów Escherichia coli[1][2]) i różni się od insuliny ludzkiej[2][3]:
- zamianą kwasu asparaginowego na glicynę w pozycji A21,
- dodaniem dwóch cząsteczek argininy w pozycjach B31 i B32.
Modyfikacje wprowadzone w insulinie glargine powodują zwolnienie przenikania do krwi. Ten analog insuliny ma odmienny punkt izoelektryczny[3], dobrze rozpuszcza się w kwaśnym roztworze do wstrzykiwań, a słabo w obojętnym pH, przez co precypituje w miejscu wstrzyknięcia. Powstały mikroprecypitat uwalnia w sposób ciągły małe ilości insuliny, co pozwala na 24-godzinne, bezszczytowe podstawowe stężenie insuliny[2].
Insulina glargine jest stosowana jako insulina bazalna 1 raz dziennie o dowolnej, lecz stałej porze[1][2]. Może być stosowana w połączeniu ze wstrzyknięciami insuliny o krótszym czasie działania[4], a u chorych na cukrzycę typu 2 w skojarzeniu z lekami doustnymi[1].
Preparaty handlowe
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Abasaglar – Charakterystyka produktu leczniczego [online], leki.urpl.gov.pl, s. 1 [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ a b c d Insulina glargine (opis profesjonalny) - Medycyna Praktyczna: opis, ceny, refundacja [online], bazalekow.mp.pl [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ a b Insulin Glargine [online], www.drugbank.ca [dostęp 2018-10-21] (ang.).
- ↑ Cukrzyca – Podręcznik Interna [online], www.mp.pl [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ Jerzy Magiera, mojacukrzyca.org - Insuliny: Abasaglar (insulina glargine), „mojacukrzyca.org” [dostęp 2017-12-27].
- ↑ Jerzy Magiera, mojacukrzyca.org - Insuliny: Lantus (insulina glargine), „mojacukrzyca.org” [dostęp 2017-12-27].
- ↑ Jerzy Magiera, mojacukrzyca.org - Insuliny: Toujeo (insulina glargine 300 U/mL), „mojacukrzyca.org” [dostęp 2017-12-27].
