Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
L-Arginina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas 2-amino-5-guanidynopentanowy
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
łac. argininum, arginini aspartas (asparaginian argininy), arginini hydrochloridum (chlorowodorek argininy)
|
| inne
|
Arg, R
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C6H14N4O2
|
| Masa molowa
|
174,20 g/mol
|
| Wygląd
|
biały lub prawie biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
74-79-3
7675-83-4 (asparaginian)
1119-34-2 (chlorowodorek)
|
| PubChem
|
6322
|
| DrugBank
|
DB00125
|
|
|
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Pochodne
|
cytrulina, fosfoarginina (fosfagen bezkręgowców)
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
A05BA01, B05XB01, V03AF11
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie, dożylnie
|
|
|
|
Arginina, skr. Arg, R – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów kodowanych przez DNA. Obecność grupy guanidynowej w cząsteczce jest przyczyną jej zasadowego charakteru. W organizmach żywych uczestniczy w przemianach azotowych: przenoszeniu azotu w mocznikowym cyklu Krebsa oraz w syntezie kreatyniny[1][4][5]. Występuje naturalnie w białkach jąder komórkowych i komórek rozrodczych[1] (histonach[6]). Stanowi około 80% białka protaminy[4]. Bywa zaliczana do aminokwasów endogennych[6][7] lub egzogennych[8]. Jest też określana jak „względnie egzogenna”. Poziom jej biosyntezy jest zależny od spożywania wystarczających ilości jej naturalnych prekursorów – proliny i kwasu glutaminowego[9].
- ↑ a b c Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .
- ↑ a b c d Arginine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ L-Arginina [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 16 stycznia 2020, numer katalogowy: 11009 [dostęp 2022-02-06] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 21, ISBN 978-83-01-16529-1 .
- ↑ a b Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.
- ↑ Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].
- ↑ Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.
- ↑ P.J. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.
B05: Preparaty krwiozastępcze i roztwory do wlewów
| B05A – Krew i preparaty krwiopochodne | B05AA – Preparaty krwiozastępcze
i frakcje białkowe osocza |
|
|---|
| B05AX – Inne preparaty krwiopochodne |
|
|---|
|
|---|
| B05B – Roztwory do wlewów dożylnych | | B05BA – Roztwory do żywienia pozajelitowego |
|
|---|
| B05BB – Roztwory wpływające na równowagę elektrolitową |
|
|---|
| B05BC – Roztwory wywołujące diurezę osmotyczną |
|
|---|
|
|---|
| B05C – Roztwory do płukania | | B05CA – Środki przeciwinfekcyjne |
|
|---|
| B05CB – Roztwory soli |
|
|---|
| B05CX – Inne roztwory do płukania |
|
|---|
|
|---|
| B05X – Dożylne roztwory uzupełniające | | B05XA – Roztwory elektrolitowe |
|
|---|
| B05XB – Aminokwasy |
|
|---|
| B05XX – Inne uzupełniające roztwory dożylne |
|
|---|
|
|---|
V03: Pozostałe środki lecznicze
| V03AB – Odtrutki |
|
|---|
| V03AC – Czynniki wiążące żelazo |
|
|---|
V03AE – Leki stosowane w leczeniu
hiperkaliemii i hiperfosfatemii |
|
|---|
V03AF – Leki zmniejszające toksyczność
leków przeciwnowotworowych |
|
|---|
| V03AG – Leki stosowane w hiperkalcemii |
|
|---|
| V03AH – Leki stosowane w hipoglikemii |
|
|---|
| V03AN – Gazy medyczne |
|
|---|
| V03AX – Inne produkty terapeutyczne |
|
|---|
V03AZ – Leki hamujące
przewodzenie nerwowe |
|
|---|
