Halldor Skard (ur. 11 kwietnia1973 r. w Oslo) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny mistrzostw świata juniorów.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Halldor Skard pojawił się 16 marca 1990 roku w Oslo, kiedy zajął 38. miejsce w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych metodą Gundersena. Był to jego jedyny pucharowy występ w sezonie 1989/1990, a że nie wywalczył punktów to nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Niecałe dwa tygodnie później wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Pierwsze pucharowe punkty zdobył dopiero 22 stycznia 1994 roku w Trondheim zajmując 42. miejsce w Gundersenie (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała punktacja Pucharu Świata). Ani we wcześniejszych ani w późniejszych konkursach sezonu 1993/1994 Skard już się nie pojawił i w klasyfikacji generalnej zajął 72. miejsce. Do tego czasu zdobył kolejne cztery medale na mistrzostwach świata juniorów: srebrny drużynowo w Reit im Winkl w 1991 roku, złote drużynowo i indywidualnie w 1992 roku w Vuokatti oraz złoty drużynowo na Mistrzostwach Juniorów w Harrachovie w 1993 roku.
Pierwsze sukcesy w kategorii seniorów osiągnął w sezonie 1994/1995. Wystartował w siedmiu z dziesięciu zawodów Pucharu Świata, za każdym razem plasując się w czołowej dziesiątce, przy czym 28 stycznia 1995 roku w Vuokatti po raz pierwszy stanął na podium zajmując drugie miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć ósme miejsce. Ponadto podczas Mistrzostw Świata w Thunder Bay w 1995 roku wspólnie z Bjarte Engenem Vikiem, Fredem Børre Lundbergiem i Knutem Tore Apelandem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Lepsi od Norwegów byli tylko reprezentanci Japonii, trzecie miejsce przypadło Szwajcarom. W zawodach indywidualnych nie wystartował. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata Halldor osiągnął w sezonie 1995/1996, który ukończył na piątej pozycji. Dwukrotnie znalazł się na podium, w obu przypadkach na trzecim stopniu: 10 lutego we francuskimChaux-Neuve oraz 16 marca 1996 roku w Oslo. Punktował we wszystkich startach. Najsłabszy wynik osiągnął w pierwszych zawodach sezonu, 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs, gdzie był osiemnasty.
Na Mistrzostwach Świata w Trondheim w 1997 roku razem z Vikiem, Apelandem i Lundbergiem wywalczył złoty medal w sztafecie. Norwegowie wyprzedzili drugich na mecie Finów o 55 sekund. Zawody indywidualnie ukończył na jedenastej pozycji, chociaż po skokach zajmował piąte miejsce. Na trasie biegowej nie należał do najszybszych i w efekcie wypadł z czołowej dziesiątki. W rywalizacji pucharowej dwukrotnie stanął na podium, w tym 11 grudnia 1996 roku w Steamboat Springs odniósł swoje pierwsze i zarazem ostatnie pucharowe zwycięstwo. Na podium stanął także 8 marca 1997 roku w Lahti, gdzie był drugi w Gundersenie. Było to ostatnie miejsce na podium zawodów Pucharu Świata w karierze Norwega. W klasyfikacji generalnej sezonu 1996/1997 zajął ostatecznie siódmą lokatę. Skard startował w zawodach pucharowych do zakończenia sezonu 2000/2001, jednak osiągał coraz słabsze wyniki. W tym czasie najlepiej prezentował się w sezonie 1999/2000, zajmując w klasyfikacji generalnej 16. miejsce. Najbliżej podium był 8 lutego 2000 roku w japońskiej miejscowości Nozawa Onsen, gdzie zajął czwarte miejsce w sprincie. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były Igrzyska Olimpijskie w Nagano w 1998 roku. Razem z Bjarte Engenem Vikiem, Kennethem Braatenem i Fredem Børre Lundbergiem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Norwegowie znaleźli się na trzeciej pozycji, tracąc do prowadzących Finów osiem sekund, a do drugich Austriaków 4 sekundy. W biegu reprezentacja Norwegii należała do najszybszych na trasie, dzięki czemu na mecie stawili się jako pierwsi, z przewagą ponad minuty nad Finami o ponad półtorej minuty nad Francuzami, którzy zdobyli brązowe medale. Indywidualnie wypadł jednak bardzo słabo. Po skokach zajmował dopiero 42. miejsce i przed biegiem tracił do prowadzącego Vika pięć i pół minuty. Rywalizacji na trasie biegowej nie ukończył i nie został sklasyfikowany.
Halldor Skard startował także w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), w których czterokrotnie stawał na podium. Trzykrotnie zwyciężył: 4 grudnia w Lillehammer oraz 11 i 18 grudnia 1994 roku w Vuokatti. W klasyfikacji generalnej najlepszy wynik osiągnął w sezonie 1993/1994, który ukończył na piątej pozycji. W 2001 roku zakończył karierę.
Nagano
Bjarte Engen Vik
Thunder Bay
Štrbské Pleso
Reit im Winkl
Vuokatti
Chaux-Neuve
Steamboat Springs
